บทที่3
บทชีวิตNC
ผับ ESSO
หมอศรัณย์เดินเฉิดฉายเข้ามารอบกายรายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ด ทุกคนในผับต่างหันมามองคนผิวขาวเหมือนแสงไฟไม่ว่าจะมุมไหนเขาก็ขาวสะอาดหมดจดเหมือนสำลี
"คุณหมอ!!! คุณหมอศรัณย์รอฉันด้วย!!!"
น่านน้ำวิ่งตามเขามาติดๆ เธอถูกเขาวีนใส่เป็นฟืนเป็นไฟกับอีแค่ชวนไปบาร์โฮสต์ถึงกับโกรธจนด่าเธอมาตลอดทาง ขึ้นมาชั้นสองน่านน้ำก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเขาต้องเจอกับสามหนุ่มเนื้อทองความหล่อสูสีกินกันไม่ขาดเลยเลือกคนไหนใจก็เจ็บ ไม่สิน่านน้ำเป็นเด็กเรียบร้อยเหมือนผ้าที่โยนใส่ตะกร้าแล้วใช้เท้าเหยียบลงไป
"ใครวะไอ้ศรัณย์"
"อย่าบอกว่าเมียนะมึง"
นาวาและนาโนหันมาถามน้องชายพกสาวสวยตัวเล็กปุ๊กปิ๊กเหมือนหมากระเป๋าไม่ให้ทักได้ยังไงกัน
"เลขา!" เขาตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดบริกรด้านหลังรีบจัดแชมเปญราคาหลักแสนมาให้ศรัณย์ น่านน้ำมองแชมเปญราคาแพงแล้วใจสั่น นั่นมันของดีประจำบ้านเธอเลยคุณพ่อทั้งสองเป็นคนช่วยกันคิด
"สวัสดีค่ะ ขอโทษด้วยนะคะทุกคน" น่านน้ำหันมามองเจ้านายหนุ่มที่นั่งหลบหนีการประชันหน้ากับเธอ "คุณหมอ! ฉันจองโต๊ะที่บาร์โฮสต์ไว้แล้วจู่ๆ มาเปลี่ยนแบบนี้จ่ายค่าเปิดโต๊ะมาค่ะ!"
สามหนุ่มแทบจะสำลักแอลกอฮอล์เขารู้ดีว่าปัญหาของศรัณย์คือใบหน้าที่หวานเหมือนผู้หญิงแถมนิสัยจู้จี้เป็นระเบียบเรียบร้อยของเขาก็ยิ่งทำให้ใครต่างคิดว่าเขาเป็นเกย์
"เธอสะเออะไปเปิดโต๊ะเองเกี่ยวอะไรกับฉัน!" ประโยคเดียวเล่นเอาเงียบทั้งโต๊ะ
"หึ!!"
สุดท้ายน่านน้ำก็ต้องจำใจต้องนั่งร่วมโต๊ะกับหนุ่มๆ เธอถูกหนุ่มๆ ชวนคุยหลายเรื่องจนหมอศรัณย์รู้อย่างหนึ่งว่าเธอเป็นพวกปากไม่มีหูรูด พูดน้ำไหลไฟดับ ยิ่งเมายิ่งพูดมาก พูดยันเรื่องพี่ชายเป็นนักบินใครปากไม่ดีจะเอาF16มาทิ้งระเบิดใส่หลังคา
"ไอ้หมอคืนนี้มึงจะไปส่งเลขาของมึงไหม" นาโนถามด้วยความเป็นห่วงเพราะสภาพของน่านน้ำคงกลับบ้านเองไม่ได้จะปล่อยให้นั่งรถกลับก็น่าห่วงเขามีน้องสาวย่อมรู้ดีว่าอันตรายมีอยู่รอบตัวเขาสองคนถึงต้องพกปืนตั้งแต่อายุ18
"เดี๋ยวผมจัดการเองพวกพี่กลับเถอะ"
นาวากับนาโนขอตัวกลับก่อนเพราะเขาสองคนต้องไปรับน้องสาวที่โรงพยาบาลเหลือเพียงหมอซันเจ้าของผับแห่งนี้เท่านั้นที่ยังนั่งยิ้มให้น่านน้ำ
"ไอ้ซันเปิดห้องให้กูด้วย"
"อ่าา ถุงยางด้วยไหมเดี๋ยวให้เด็กจัดการให้"
เขาไม่ตอบแต่อุ้มเลขาสาวมายังห้องพักVIPที่ทำไว้สำหรับลูกค้ากระเป๋าหนัก น่านน้ำฮัมเพลงเธอไม่รู้ตัวว่าเองกำลังถูกคุณหมอหนุ่มอุ้มมาวางบนที่นอนขนาดคิงไซส์ เมื่อหัวถึงหมอนน่านน้ำก็ควานหาตุ๊กตาประจำกายแต่หายังไงก็ไม่เจอเธอติดตุ๊กตาตัวนี้มาก
"หมอออ ช้างฉันอยู่หนายยย~"
"อยู่นี่ไง ลองเอามือมาจับงวงช้างสิ-_-"
หมับ!
น่านน้ำมองคุณหมอหนุ่มตาใสซื่อเธอเมาจนใบหน้าแดงก่ำ เสื้อคลุมสีขาวถูกถอดออกจนเหลือเพียงสายเดี่ยวสีขาวตัวจิ๋ว เนินอกเธอสวย เอวคอด สะโพกมนกลมน่าจะรับแรงกระแทกได้ดี
เอาสักทีจะได้จบๆ ยัยนี่จะได้เลิกวุ่นวายกับเขาและเก็บของออกจากบ้านเขาไปเสียที เจอกันยังไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงก็ปวดหัวแล้วขืนอยู่ต่อให้ครบสามเดือนตามคำสั่งของคุณแม่ หมอศรัณย์ได้ตายก่อนพอดี
"คุณหมอ เพื่อนฉาววว~"
ยัยบ้า! ศรัณย์ทั้งโกรธทั้งเสียวเขามองดวงตาคู่นั้นด้วยความโมโหอยากรู้เหมือนกันถ้าเลขาคนโปรดของคุณแม่กลับไปร้องไห้ขอลาออกจะเป็นยังไง
"อื๊มม~"
รสสัมผัสแรกที่ได้จูบทำเอาศรัณย์รู้สึกดีไม่น้อย ปากเธอหวานกลิ่นคอกเทลผสมแชมเปญตีกันวุ่นวาย เขาดูดลิ้นเธอปาดเลียความหวานในโพรงปากจนพอใจ
"อ่าาา~"
เสียงร้องครางของน่านน้ำทำให้หมอศรัณย์ทนไม่ไหว เขาถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนเห็นความสวยงามเต็มสองตา เขาเคยเห็นแต่สรีระร่างของอาจารย์ใหญ่และหนังสดที่เขาเคยเข้าไปดูในโลกมืดตอนเรียนอยู่อเมริกา เขาชอบเรื่องบนเตียงมีความรุนแรงทางเพศ ชอบทรมานแต่ความเป็นจริงเขาไม่เคยมีอะไรกับใครเพราะกลัวความสกปรก
ในใบสมัครงานของน่านน้ำเธอยังไม่มีแฟนสถานะโสด ไม่มีโรคที่สำคัญยังบริสุทธิ์ด้วย ถ้าเธอไม่บริสุทธิ์เขาอาจจะนึกพิเรนทร์หาคนมาสวิงกิ้งจนเธอเข็ดขยาดแต่ใบหน้าซื่อบื้อและปากเล็กๆ น่าจุ๊บนี่ให้ตายเขาก็ไม่กล้าทำ
"นมเธอสวยของแท้ใช่ไหม"
"อื๊มม~"
เขาบีบเบาๆ ทั้งสองข้างนมเธอเด้งสู้มือเขานัก แบบนี้สิถึงจะมัน คนปากร้ายตะปบดูดจุกสีชมพูพีช สะโพกถูกมือหนาวนเวียนลูบไล้บีบคลึง หุ่นเธอเหมือนตุ๊กตายางเสียจริง ทนไม่ไหวแล้วโว้ย!
"ปากหวาน นมหวาน แล้วน้ำ.... ของเธออร่อยไหม"
ไม่มีคำหวานปลอบโยนเธอเลย คนหน้าหวานพูดจาหยาบคายแต่คนฟังหายใจไม่ทั่วท้องสายตามองมือหนากระตุกกางเกงตัวเองโชว์ลำยักษ์ขนาดใหญ่ ใหญ่กว่าคลิปฝรั่งที่เธอเคยดูมาเสียอีก
"ฉันถามว่าน้ำ.... เธออร่อยไหม"
"อ๊ะ~"
ในเมื่อไม่พูดเขาก็ต้องพิสูจน์ด้วยการส่งนิ้วยาวเขี่ยจุดอ่อนไหวขึ้นลงแล้วยัดนิ้วใส่ปากให้เธอดูด คนไม่เคยทำหน้าตกใจแต่ก็ยอมจำใจดูดน้ำรักของตัวเองบนนิ้วเขา หมอศรัณย์หัวใจเต้นตึกตักเด็กคนนี้เป็นงานเร็ว รู้จักใช้ลิ้นขยี้ปลายนิ้ว ถ้าเปลี่ยนนิ้วเป็นหัวตัดของเขาจะเสียวขนาดไหนกัน
"อร่อยไหม หืม~"
"อร่อยค่ะ~ อร่อยมากเลย~"
"อ้า.... สิ ฉันจะเลียให้น้ำแตกเลย"
น่านน้ำเหมือนถูกมนต์สะกดเขาสั่งอะไรเธอก็ทำ ที่สำคัญเขาทำดีมาก ดีเสียจนเธอดิ้นพล่านอยู่บนเตียง
"อ๊าา~ อ๊ะ~ คุณหมออ~ อืออ~"
แผล็บ~
น่านน้ำตบเตียงด้วยสองมือสองเท้าจิกเกร็งเพราะใกล้ถึงฝั่งฝัน สุดท้ายเธอก็คว้าชัยชนะมาครอบครอง ศรัณย์ดูดน้ำรักจนหมดจดเขาก็หยิบคอนดอมบนหัวเตียงส่งให้แม่เลขา
น่านน้ำรับมันมาพลิกดูก่อนจะฉีกมันแล้วสวมใส่ให้เขาแต่ของเขามันใหญ่เกินไป
"นอนลงไปแล้วอ้าขาให้กว้างฉันจะ.... เธอให้เลือดสาด!"
---------------------------------
บอกแล้วหมอไม่อ่อนโยน🤣