บทที่2 การทำงานวันแรก
1133 คำ
บทที่2
การทำงานวันแรก
วันต่อมา
"คุณพระคุณเจ้าได้โปรดคุ้มครองลูกด้วยขอให้การทำงานวันแรกและวันต่อๆ ไปของลูกผ่านพ้นไปได้ด้วยดีด้วยเทอญ สาธุ"
บรื้นนน!!
รถซูเปอร์คาร์สีสั่งทำพิเศษของน่านน้ำดังกระหึ่ม บอกแล้วไงว่าเธอไม่ใช่บุคคลธรรมดาพ่อต้นหนาวและพ่อต้นเหนือของเธอเป็นใครถึงลูกจะต้องมาทำงานต่างบ้านเพื่อพิสูจน์ตัวเองก็ไม่ได้ปล่อยให้ลูกลำบากแต่อย่างใด
โรงพยาบาลปิติภัทรไพศาล
ไม่ธรรมดาจริงๆ โรงพยาบาลอันดับต้นๆ ของประเทศไทยมีระบบรักษาความปลอดภัยหลายชั้นเพราะมีการตรวจด้วยเครื่องสแกนตั้งแต่รถขับเข้ามา เธอเช็กกับคุณลุงคุณป้ามาแล้วหมอศรัณย์มาถึง08.00น. แต่เวลา09.00น. จะเข้าโรงพยาบาลเพื่อรายงานตัวกับคุณลุง
"ขอให้คุณหมอเป็นเพื่อนสาวที่น่ารักกับฉันด้วยเถอะ"
ประตูสวิงเปิดออกน่านน้ำเดินลงมาท่ามกลางสายตาของผู้คนแถวนั้นรวมถึงมาเฟียหน้าหล่อที่ทำสีหน้าเหมือนอยากเข้ามาทำความรู้จักกับเธอ
"ไปสืบมาว่าเธอเป็นใคร"
"ครับนาย"
ตอนนี้เป็นเวลา08.55น. คุณหมอศรัณย์ก็ยังไม่มาบางทีเครื่องอาจจะดีเลย์ก็เป็นได้ น่านน้ำยืนรออย่างใจจดใจจ่อจนกระทั่งเสียงรถไฮเปอร์คาร์รุ่นล่าสุดที่มีเพียง20คันทั่วโลกขับเข้ามาอย่างสง่า ใช่เขานั่นแหละพี่ลีน่าบอกมาว่าเขาซื้อรถรุ่นใหม่ไว้ต้องเป็นเขาแน่นอน
น่านน้ำรอให้ประตูรถเปิดออกชายหนุ่มสวมใส่แว่นดำ ผมสีน้ำตาลเข้มผิวขาวจัดกลิ่นตัวหอมผู้ดีลงมามาจากรถ เขาไม่ได้มองเธอและไม่มองผู้คนแถวนั้นแม้แต่คนเดียว มีชำเลืองมองรถสีสวยของน่านน้ำนิดนึง
เขาชอบรถมากน่านน้ำต้องจำไว้
"สวัสดีค่ะคุณหมอศรัณย์ ดิฉันเป็นเลขาของคุณหมอชื่อ"
"ฉันไม่ต้องการเวลาขา-_-"
"อะ?"
หมอศรัณย์ตอบสั้นๆ แล้วส่ายหน้า เขาเดินตรงดิ่งเข้ามาลิฟต์กระจกเพื่อกดลิฟต์ไปยังชั้นผู้บริหาร น่านน้ำจึงรีบตามเขาขึ้นมาอย่างไม่คิดชีวิต
ห้องผู้อำนวยการ
หมอศรัณย์เปิดประตูพรวดเข้ามาลีน่ากำลังรายงานผลการผ่าตัดเมื่อช่วงเช้าต้องหยุดชะงักน้องชายมาแบบนี้สำหรับเธอถือว่าเกิดเรื่องไม่ดีแน่
"คุณพ่อ คุณแม่สวัสดีครับ"
"เป็นไงบ้างลูกชายแม่คิดถึงลูกมากเลยเจอเลขาของลูกแล้วใช่ไหมครับ"
"ผมไม่ต้องการเลขา"
"แต่แม่อยากให้ลูกจัดแจงเวลาให้ดีกว่านี้ ลูกเรียนหนักทำงานหนักการใช้ชีวิตไม่บาลานซ์กันเลย มีเลขาเรื่องเวลาลูกจะไม่พลาดและจะได้มีเพื่อนคิด มีบัดดี้ด้วย"
"ส่งไปให้พี่ลีอาเถอะทุกวันนี้ยังนอนตื่นสายอยู่เลย-_-"
บรรยากาศเริ่มมาคุเมื่อคุณหญิงลิลินถอนหายใจกอดอกพิงโซฟา สายตาจ้องมองลูกชายอย่างไม่เข้าใจกับอีแค่เลขาจะอะไรมากมายมันจะตายหรืออย่างไรกัน
"คุณพ่อทำอะไรสักอย่างสิคะ" ลีน่าหันไปกระซิบคุณพ่อของเธอ น้องชายว่าร้ายแล้วแต่ตอนนี้คุณแม่ร่างทองกำลังลงมาแล้วหายนะเท่านั้น
"หึ! ไม่เอาพ่อจะทำอะไรได้มาคุยงานของเราต่อเถอะ" หมอสายฟ้ายังไม่กล้ายุ่งเมียตัวเองเป็นอย่างไรเขารู้ดีกว่าใครทุกวันนี้เขากลัวเมียอย่างเต็มรูปแบบ
"เลขาของลูกมาทำงานแค่ 3 เดือน แม่หวังว่าศรัณย์จะจัดการชีวิตของตัวเองได้แล้วที่สำคัญหนูน่านน้ำเขาก็ไม่ใช่ลูกชาวบ้านตาดำๆ ครอบครัวของเธอติดอันดับต้นๆ ของประเทศเหมือนกันอย่าคิดทำอะไรที่ไม่ดีและอย่าส่งเธอไปให้นาวากับนาโนเหมือนพริตตี้คนก่อนที่ลูกทำด้วย"
มีอะไรบ้างที่ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้เรื่อง เรื่องนี้ยังเป็นปัญหาในใจของศรัณย์มากวันนั้นเขาถูกวางยาโดยหามือคนทำไม่ได้ จนกระทั่งพริตตี้คนนั้นเข้ามาหาเขาเพื่อหวังจะใช้เรือนร่างเป็นเครื่องสนองตัณหาแต่ศรัณย์กลับส่งเธอไปให้ลูกพี่ลูกน้องจนสองหนุ่มผลัดกันเวียนเทียนเธอทั้งคืนเพราะคิดว่าเธอคือคนร้ายที่กล้าวางยาน้องชาย
ผลสุดท้ายคือเธอไม่ได้ทำเขาเลยต้องชดใช้กรรมด้วยการให้เงินเธอไปทำรีแพร์กระชับช่องคลอดเสียใหม่หลังจากนั้นเธอก็หายไป
"แค่3เดือนใช่ไหมครับ"
"ใช่"
ศรัณย์ก้มหัวเล็กน้อยเขาเดินไปวางเอกสารและใบเกียรตินิยมอันดับหนึ่งให้คุณพ่อก่อนจะเดินออกมาเผชิญหน้ากับเลขาของเขา
"แม่ฉันจ้างเธอมาเท่าไหร่" เขาจะได้จ่ายให้สิบเท่าแล้วไล่ออกไปเสีย
"เรื่องเงินฉันบอกไม่ได้ค่ะแต่คุณหมอศรัณย์ไม่ต้องห่วงนะคะ เราสองคนทำงานด้วยกันได้ค่ะ^^"
เขาหลบรอยยิ้มนั้นอย่างเฉียดฉิวยัยนี่ยิ้มใส่ผู้ชายที่พึ่งเคยเจอแบบนี้ได้ยังไงกัน หัวใจคุณหมอที่ไม่เคยผ่านการรักใครและไม่เคยถูกตัวผู้หญิงคนไหนนอกจากพี่สาวและคุณแม่สั่นระรัว
"ดิฉันขอแนะนำตัว ดิฉันชื่อ"
"ฉันไม่ได้อยากรู้"
"แต่ฉันอยากบอกค่ะ อีกอย่างมันเป็นสิ่งที่ฉันต้องทำด้วย ดิฉันชื่อ น่านน้ำ อลิสา พงศ์ภูริโสภณ อายุ25ปี เป็นเด็กน่ารักค่ะ^^"
"อืม"
"วันนี้คุณหมอมีเคสผ่าตัดตอนบ่ายสอง เสร็จแล้วมีประชุมคณะแพทย์และกรรมการบริหาร ส่วนคืนนี้ฉันจองร้านอาหารพร้อมเครื่องดื่มที่คุณหมอชอบไว้แล้ว เราจะได้รู้จักกันมากขึ้น^^"
"ผ่าตัดอะไรวะ!"
นี่ไงปัญหาใหญ่เขาลืมไปสนิทว่าตัวเองต้องเข้าผ่าตัดกับคุณพ่อเพื่อโชว์ศักยภาพให้คณะกรรมการบริหารได้เห็นว่าเขาไม่ใช่เด็กจบใหม่ที่ฟลุ๊คเข้ามาเพราะชื่อเสียง
พอนึกออกหมอศรัณย์ก็พยักหน้ารับตอนบ่ายมีผ่าตัดเสร็จแล้วก็ประชุมแต่ไอ้อย่างหลังนี่จำเป็นมากแค่ไหนกันเชียว
น่านน้ำอำนวยความสะดวกให้หมอศรัณย์ทุกอย่างเขาทำทุกอย่างได้ในเวลาที่เหมาะสมจนถึงเวลาที่น่านน้ำรอคอย เธอหยิบเอกสารปิดแม็กบุ๊กเสร็จหมอศรัณย์ก็เปิดประตูออกมา
"คุณหมอไปค่ะหนุ่มบาร์โฮสต์รอเราอยู่^^"
ขวับ!!
"อะไรนะ!!"
"บาร์โฮสต์ไงคะ ฉันเปิดโต๊ะรอแล้วไปค่ะเดี๋ยวคืนนี้ฉันเลือกตัวท็อปให้เลย"
หมอศรัณย์ขึงตาใส่ด้วยความโมโหเธอก็คิดว่าเขาเป็นเกย์อีกคนงั้นหรือ จากที่พยายามเฉยๆ ตอนนี้คงทำงานร่วมกันไม่ได้แล้วล่ะ
----------------------------------
น่านน้ำลูกกก อิพี่ไม่ได้เป็นเกย์ลูกกกก
- ผู้เขียน
