บทที่8 โอบรักรีสอร์ต
1176 คำ
บทที่8
โอบรักรีสอร์ต
การทำงานของน่านน้ำดำเนินไปได้สวยงามหมอศรัณย์ถูกคุณพ่อเรียกพบเป็นการส่วนตัวในคืนนั้นหลังจากวันนั้นเขาก็ไม่ได้กลั่นแกล้งเธอในที่ทำงานอีกเลย จนถึงวันที่ครอบครัวของศรัณย์ต้องเดินทางไปจันทบุรีคนที่ตื่นเต้นที่สุดคงจะเป็นน่านน้ำเธอโทรคุยกับคุณพ่อตั้งแต่เช้า รายนั้นเห็นลูกทำงานแฮปปี้ก็สบายใจตอนพริกแกงติดต่องานให้เขาแอบหวั่นใจลูกสาวซนเป็นลิงจะเข้ากับคนอื่นไม่ได้ แต่ตอนนี้ไม่ห่วงอะไรแล้วขอแค่ลูกทำงานตามกำหนดที่ลูกขอไว้กลับมาเมื่อไหร่เขาจะขยับตำแหน่งให้ลูกขึ้นมาศึกษางานบริหารเลย
ศรัณย์เดินลงมาพร้อมกระเป๋าเขาเหล่ตามองน่านน้ำคุยโทรศัพท์จนเสียงเธอส่งจูบดังขึ้นเขาก็กระแทกกระเป๋าลงพื้นจนทั้งบ้านสะดุ้งโหยง
ปึก!
"คุณพ่อแค่นี้ก่อนนะคะเดี๋ยวถึงแล้วน้ำโทรหา เมื่อคืนพี่น่านฟ้าโทรมาบ่นเรื่องที่น้ำออกจากบริษัทคุณพ่อช่วยไปง้อพี่น่านฟ้าให้น้ำหน่อยนะคะ นะๆๆ"
(ฮ่าๆๆ โอเคเดี๋ยวพ่อคุยกับพี่ให้เที่ยวให้สนุกนะครับลูก)
"ค่ะคุณพ่อ บ๊ายบายค่ะ^^"
จบการสนทนา
น่านน้ำหันมามองหน้าหมอศรัณย์ส่วนคนทำท่าทีขึงขังเมื่อกี้แอบหน้าถอดสีรีบหันไปนั่งโต๊ะอาหารกับทุกคน น่านน้ำเดินไปนั่งที่ประจำฝั่งตรงข้ามคุณหมอสายตาแอบจิกใส่เขาเล็กน้อย
"เสียมารยาท-_-"
คนตัวเล็กแขวะเบาๆ แต่คนถูกด่าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ นั่งทานข้าวปกติแต่ผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่ดูอาการออก จันทร์เจ้ากับหมอตะวันผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะเห็นอาการหลานชายก็เดาออกว่าคิดอะไร
"ไม่ได้เป็นอะไรกันแต่ไปโกรธเขาได้เหรอ?" ตะวันจิบกาแฟมองหลานชายจากหัวโต๊ะ "ปู่อยู่ตรงนี้เห็นทุกอย่าง"
"ปู่ครับผมไม่ได้โกรธอะไรใครเลยนะครับ"
"ยังจะเถียง เอาเถอะรีบกินจะได้รีบเดินทางกันไม่รู้ลีอาตื่นหรือยัง ไม่ไหวจริงๆ ตอนปู่ไปหารู้ไหมตื่นมาอาบน้ำกินข้าวแล้วนอนต่อได้เลย ขี้เซาตั้งแต่เด็กยันโตฮ่าๆๆ"
"จริงค่ะคุณพ่อ ลิลินก็เหนื่อยใจอายุปูนนี้จะได้อุ้มหลานเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ยิ่งศรัณย์คงหมดหวังไปเลย"
"ผมยังอยากทำงานครับคุณแม่ พี่ลีน่ามีคนคุยแล้วแต่งเลยสิครับจะได้มีหลานให้คุณแม่"
ขวับ!
คนหวงลูกสาวหันไปมองทันที สายฟ้าจ้องหน้าลูกสาวคนโตรายนั้นทำหน้าตาเหลอหลาก่อนจะโบกมือปฏิเสธยกใหญ่
"จะบ้าหรือไง ฉันไม่มีคนคุยฉันคุยคนเดียวย่ะ!" เพราะเขาไม่ยอมคุยกับเธอต่างหากล่ะ
"พ่อก็นึกว่ามีแฟนแล้ว -_-"
"ลีน่าไม่มีแฟนค่ะ โสดสนิทจะอยู่อ้อนคุณพ่อไปนานๆ ^^"
"ดีแล้วผู้ชายเดี๋ยวนี้ไว้ใจไม่ได้ เจอผู้หญิงสวยๆ ก็ลากไปขึ้นเตียงถ้าเกิดใครมาทำกับลูกสาวพ่อแบบนั้นพ่อคงให้ลุงธาวินจับตัวมันมัดแล้วฉีดยาให้เป็นหมันไปเลย-_-"
ศรัณย์หยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มเขาเหมือนคนกำลังถูกสุมไฟทีละนิดๆ ขยับไปทางไหนก็ไม่ได้มีแต่คำพูดเสียดสีจนเขาหวาดระแวงไปหมด
ทานมื้อเช้าเสร็จทุกคนก็นั่งรถตู้อัลพาร์ดมายังจังหวัดจันทบุรีแต่ระหว่างทางลีน่าพยายามโทรหาลีอาตลอดรายนั้นไม่ตื่นแถมยังปิดเครื่องหนี แม่บ้านขึ้นไปปลุกก็ไม่ยอมลุก
"นี่แหละน้องสาวฝาแฝดของฉัน เอ๊ะ! คุณพ่อคะไอดินก็อยู่จันทบุรีนี่คะ" ไอดินเป็นลูกชายของหมออาร์และคุณอาดาวเหนือ ส่วนอิงดาวไม่ได้มาด้วยมีเคสฉุกเฉินบวกกับต้องอยู่เวรกับคุณพ่อของเธอ
"ใช่ๆ ไปถึงเมื่อคืนเห็นว่าพาหมอภูผาไปด้วยนะ"
คนนั่งด้านหลังใบหน้าร้อนผ่าวด้วยบุคลิกที่เป็นคนเรียบร้อยจึงนั่งอมยิ้มจนถึงจันทบุรีทุกคนเดินลงจากรถบ้านหลังใหญ่มีเพียงแม่บ้านคนสวนออกมาต้อนรับส่วนเจ้าของบ้านยังไม่ตื่น
ศรัณย์ดูเวลาที่ข้อมือแล้วส่ายหัวนี่มันเที่ยงแล้วพี่สาวเขายังไม่ลุกอีก สุดท้ายลิลินจึงเป็นฝ่ายขึ้นไปปลุกลูกสาวพร้อมก้านมะยม ไม่นานก็มีเสียงโวยวายและเสียงวิ่งตึกตักลงมา
"สวัสดีค่ะทุกคนโอบรักรีสอร์ตยินดีต้อนรับค่ะ^^"
น่านน้ำยกมือไหว้ลีอาแต่ลีอาสะดุดตากับเธอมากรีบหันไปมองหน้าน้องชายทันที
"ดีใจจังมีน้องสะใภ้แล้ว น้องชายฉันแซ่บไหมคิคิ"
"น้ำเป็นเลขาค่ะคุณลีอา"
"ว้าา แย่จังไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันติดต่อไอดินให้รายนั้นหล่อไม่แพ้กัน เกิดทีหลังฉันไม่กี่เดือนนั่นไงมาพอดีเลย"
หมอไอดินเดินเข้ามาพร้อมรุ่นพี่อย่างหมอภูผา คนรักธรรมชาติติดใจทุกครั้งที่รุ่นน้องอย่างไอดินพามา หมอภูผาเป็นศัลยแพทย์ที่สำคัญเป็นอาจารย์แพทย์ที่อายุห่างจากไอดินไม่กี่ปี
"สวัสดีครับทุกคนวันนี้ผมพาพี่ภูผามาด้วยนะครับ"
"สวัสดีครับ" ภูผายิ้มให้ทุกคนจนมาหยุดอยู่ที่ลีน่า สองพี่น้องฝาแฝดหน้าตาเหมือนกันต่างกันคงเป็นที่นิสัย "ไม่คิดว่าคุณจะมาด้วยนะลีน่า"
"วันครอบครัวไม่มาได้ไง อาจารย์ก็พักผ่อนให้เต็มที่นะคะ^^"
"ครับ"
"แล้วนี่....?" ไอดินหันมามองหน้าน่านน้ำคนน่ารักรีบยิ้มแป้นแล้นใส่เขา เขาเองก็ยิ้มตอบชอบเหมือนกันเด็กอารมณ์ดีแบบนี้เขามีน้องสาวสองคน คืออิงดาวและอิงฟ้า
"เลขาของศรัณย์น่ะ ไอดินคงยังไม่เคยเจอเธอโสดใช่ไหมน่านน้ำ?" ลีอาหันมาถาม
"โสดค่ะ"
"แรดแบบนี้ใครจะเอา-_-!" ศรัณย์เดินผ่านหน้าทุกคนไปเขามีบ้านพักอยู่อีกที่เป็นบ้านของเขาคนเดียวเพราะเขาไม่ชอบความวุ่นวาย ทุกคนรู้ดีว่าศรัณย์เกลียดฤดูกาลราชาผลไม้อย่างทุเรียนเป็นที่สุด
"ไอ้นี่พูดจาไม่ดีเลย คุณน่านน้ำอย่าไปสนใจเลยครับ น้องผมค่อนข้างไม่เหมือนชาวบ้านเขา^^"
"น้ำไม่ถือสาหรอกค่ะคุณหมอไอดิน ช่างเขาเถอะน้ำอยู่กับเขาแค่3เดือนเอง^^"
น่านน้ำเข้ากับไอดินได้เป็นอย่างดีทั้งสองเดินคุยกันมาถึงลำธารน้ำผุดหน้าบ้านพักของหมอศรัณย์ที่ตรงนี้อากาศเย็นสบาย มีกล้วยไม้ป่าเยอะแยะ น้ำใสเย็นจนเห็นฝูงปลาตัวเล็กๆ
"อุ๊ย! น้ำเย็นมากเลยค่ะคุณไอดิน^^"
"ก็ไม่ใช่น้ำมนต์เธอจะร้อนได้ไง-_-"
"หมอศรัณย์! คุณมาทำอะไรตรงนี้คะเสียมารยาท>
"นี่บ้านฉัน-_-!
-------------------------------------
ไม่ชอบเขาแต่เสนอหน้าทุกช็อตเลยนะคะคุณหมอศรัณย์
- ผู้เขียน
