ผู้กองหนุ่มหัวเราะฮึๆ “เออ...น๊า...กันไม่พูด นายไม่พูดใครจะไปรู้ อย่าทำหน้าซีเรียสสิว่ะ ช่วยเพื่อนให้มีความรัก...ได้บุญเยอะน่ะไอ้หมอ” ผู้กองเอ่ยกลั้วหัวเราะ
“เรากลัวจะได้บาปก่อนจะได้บุญน่ะสิ” นายแพทย์ค้านเพื่อนหน้าเหยเก
“ไปล่ะ จะรีบไปเอายา เดี๋ยวครูหลินสงสัยอีก” ผู้กองพันเดินเข้าไปสมทบครูสาวหน้าแผนกการเงินซึ่งขณะนี้ขวัญชนกจ่ายค่ายาเรียบร้อยแล้ว เมื่อไปรับยาที่ช่องจ่ายยา ขวัญชนกก็ต้องเก็บอาการสงสัยไว้อีกครั้ง วันนี้เภสัชกรจ่ายเฉพาะวิตามินซีที่เป็นแบบน้ำมาขวดเดียว
“วันนี้มีแค่วิตามินซีขวดเดียวหรือคะ” ขวัญชนกเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ค่ะ วันนี้คุณหมอสั่งยาให้แค่นี้ค่ะ” เภสัชกรยิ้มชี้แจงให้ทราบ
ขวัญชนกไม่ได้เอ่ยถามต่อ ครูสาวเก็บความสงสัยไว้ในใจ เอาไว้คืนนี้เธอจะโทรมาถามเพื่อนเธอซึ่งเป็นหมออยู่ที่โรงพยาบาลนี้เหมือนกัน
“ไอ้หมอมันคงเห็นว่ายาเหลืออยู่มั้งครับ มันถึงไม่จ่ายยาอื่นมาให้” ผู้กองพั
