หัวหิน
ผมพามินออกมาบ้านพักส่วนตัวที่หัวหินด้วยกัน 2 คน แต่เมื่อมาถึงมินก็ไม่ยอมให้ผมนอนห้องเดียวกับเธอ
“คุณไปนอนที่ห้องนู้นซิ..”
“ไม่ไป..พี่เป็นสามีมินนะจะให้พี่ออกไปนอนที่ห้องอื่นได้ไง..”
“ก็ฉันความจำเสื่อม ฉันไม่ชินนี่ที่ต้องมีคุณมานอนด้วย..คุณออกไปนอนที่ห้องอื่นก่อนเถอะ”
“ถ้าพี่ออกไปนอนห้องอื่นแล้วเมื่อไหร่มินจะชินละ พี่จะนอนห้องนี้และก็นอนเตียงนี้ด้วย..”
“งั้นฉันจะออกไปนอนที่ห้องอื่นเองก็ได้..”
“ไม่ได้..”
ผมมายืนขวางหน้ามินไว้ไม่ยอมให้มินออกไปไหน
“หลบไป..”
“พี่ไม่หลบ..”
“ฉันบอกให้หลบไป..ที่ฉันยอมมาเที่ยวกับคุณ 2 คนก็ดีแค่ไหนแล้ว อย่าให้ฉันต้องทนฝืนใจนอนร่วมห้องร่วมเตียงกับคุณอีกเลย..”
“...”
เธอกำลังจะหิ้วกระเป๋าออกไปจากห้อง
“มินรู้ตัวไหมว่ามินไม่เหมือนคนเดิมที่พี่เคยรู้จักเลย ไม่เหมือนเลยสักนิด..”
“ก็..ก็ ฉันความจำเสื่อมนี่..”
“คนที่ความจำเสื่อมเขาแค่จำอ
