บทที่ 20 ระหว่างหนูนิดกับหนูแพร
ถึงแม้จะหวั่นไหวกับคำขอร้องของท่าน แต่เธอก็รู้สึกได้ว่าตนเองไม่ใช่ตัวเต็งของท่าน “หนูคงไม่ใช่ตัวเลือกแรกของคุณแม่หรอกนะคะ”
“รู้ไหมว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่แม่รู้สึกว่านอกจากรูปร่างของหนูแล้ว ยังมีนิสัยที่แสนจะมั่นใจของหนูอีกอย่างที่แตกต่างกับพี่สาวของหนูอย่างสิ้นเชิง” เพราะแบบนี้หรือเปล่าลูกชายคนเล็กของนางถึงมั่นใจนักว่าเธอคือผู้หญิงที่เหมาะสมกับพี่ชายของเขามากกว่าพินแพร
“แสดงว่าหนูเดาถูกใช่ไหมคะ”
“แม่ยอมรับจ้ะ แม่เคยพูดเรื่องนี้กับรามเขาไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่เขาก็แค่ก็รับฟังเท่านั้น”
“คุณแพรเหรอคะ”
“หนูรู้ด้วยเหรอ”
“หนูไม่ทราบหรอกค่ะ แต่ก็เดาได้ไม่ยาก เพราะตั้งแต่งานศพจนถึงตอนนี้ก็เห็นมีแต่คุณแพรคนเดียวที่ใกล้ชิดกับพี่รามมากที่สุด.. ใกล้จนจะแยกจากกันไม่ออกอยู่แล้ว” ท้ายประโยคเธอรำพันเบาๆ อย่างไม่ค่อยพอใจ
ก๊อก ๆ ๆ
สตรีต่างวัยทั้งสองหันไปมองทางประตูเ
