บทที่ 21 ความรักที่มีต่อหลานชาย
เมืองบริสเบน รัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย
“ฉันไม่เห็นด้วยค่ะ” ดวงดาวปฏิเสธเสียงแข็งเมื่อได้ยินคำบอกเล่าผ่านสายโทรศัพท์
(ทำไมเหรอคะคุณดวงดาว หรือว่าคุณรังเกียจลูกชายของฉัน)
“ฉันไม่ได้รังเกียจคุณรามหรอกค่ะคุณยุพา แต่ที่ฉันปฏิเสธเพราะฉันไม่เห็นด้วยต่างหาก”
(เราควรตัดความรู้สึกส่วนตัวทิ้งไปก่อนนะคะ เพื่อเห็นแก่หลาน)
“ถึงฉันเห็นด้วยพ่อเขาก็คงไม่เห็นด้วยหรอกค่ะ ล้มเลิกความคิดไปเถอะค่ะคุณยุพา”
(ฉันอยากให้คุณดวงดาวลองคุยกับหนูนิดดูก่อน ถ้าเธอไม่ตกลงดิฉันก็ไม่ว่าอะไร นะคะคุณดวงดาว ฉันขอร้องนะคะ)
“...ก็ได้ค่ะ ฉันจะถามหนูนิดให้ก็แล้วกัน แต่ฉันจะไม่หว่านล้อมเธอหรอกนะคะ แค่ถามความสมัครใจจากเธอเท่านั้น”
(ขอบคุณมากค่ะ แค่นี้ฉันก็ดีใจมากแล้วจริง ๆ)
ดวงดาววางสายจากแม่สามีของลูกสาวคนโตที่ลาจากโลกใบนี้ไปแล้ว จากนั้นก็ต่อสายถึงลูกสาวคนเล็กทันที เพื่อคุยเรื่องที
