ทางด้านเสี่ยวชิงเมื่อนางกำนัลได้พาตนมาพักยังเรือนน้อยฉาฮวาแล้ว ก็อดที่จะตื่นตาตื่นใจกับบรรยากาศโดยรอบมิได้ เรือนน้อยฉาฮวานี้จะกล่าวว่าเรือนน้อยตามความเข้าใจขององค์ฮ่องเต้ก็คงจะไม่ถูกนัก สำหรับเสี่ยวชิงนั้นนับได้ว่าเรือนนี้มีความโอ่อ่ามากพอสมควร มีห้องนอนทั้งหมดสองห้อง มีห้องรับรองหนึ่งห้องบริเวณด้านหน้า มีห้องครัวหนึ่งห้อง นอกจากนี้ยังมีห้องอาบน้ำที่มิดชิดเป็นส่วนตัวอีกด้วย นับว่าหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลท่านอ๋องเจ็ดจงไท่หยางนั้นยังมีสิ่งดี ๆ ตอบแทนให้อยู่บ้าง แต่เมื่อนึกถึงบุรุษหน้าหนานั่นทีไรก็ทำให้เสี่ยวชิงพาลจะอารมณ์เสียขึ้นมาทันที
“คนบ้าอะไรชอบกินเต้าหู้คนอื่นกลางวันแสก ๆ ช่างหน้าไม่อายยิ่งนัก” ขณะที่เสี่ยวชิงกำลังเหม่อลอยไปยังเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นช่วงเช้าวันนี้อยู่นั้น พลันมีเสียงจากนางกำนัลที่องค์ฮ่องเต้ให้ติดตามตนมาด้วยดังขึ้นว่า “เจ้า ๆ เจ้ามีชื่อว่าอย่างไรหรือ?”
