“ยังไม่ใช่เจ้าของหรอกค่ะ คือจริงๆ หนูตกงานแล้วพี่สาวเจ้าของร้านคลอดลูกแฝดขาดคนดูแลร้าน หนูก็เลยได้ไปทำงานที่ร้านแทนค่ะ”
“ต้องดูแลบริหารงานเอง เหนื่อยแย่เลยนะ”
“ตอนแรกๆ ก็เหนื่อยค่ะ แต่พอทำไปสักพักเราเข้าใจระบบแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไร”
“แม่ครับ กินข้าวก่อนเถอะครับ ค่อยสอบประวัติกันต่อ” กัมปนาถพูดแทรกขึ้น
“อุ้ย! ตายจริง! ลืมไป ตาเคนเค้าไม่เคยพาเพื่อนผู้หญิงมาบ้าน แม่เลยตื่นเต้นไปหน่อย”
“ก็คนนี้พิเศษไงครับ”
เขาหันไปส่งยิ้มหวานให้คนรัก จารวีเขินหน้าแดงได้แต่ก้มหน้าก้มตาจัดโต๊ะอาหาร ไม่นานนักทุกอย่างก็เรียบร้อย ได้รับประทานอาหารแบบพร้อมหน้าพร้อมตากัน ที่มีเพิ่มขึ้นก็คือหญิงสาวหน้าตาอ่อนหวานที่นั่งข้างหลานชายเจ้าของบ้าน
จารวีรู้สึกได้เลยว่าผู้ใหญ่ทุกคนรักและเอ็นดูเธอ แม้จะเจอกันเพียงครั้งแรก นับว่าโชคดีเพราะเธอเคยได้ยินเพื่อนร่วมงานบ่นบ่อยๆ ว่าเข้ากับญาติผู้ใหญ่ฝั่งแฟนไม่ได้ หลายคู่ต้องเลิ
