“ไลลา ฉันนึกว่าแกตกห้องน้ำตายไปแล้วซะอีก ไปเข้าห้องน้ำหรือแอบไปหลับห๊ะ” “ใช่ๆ แกรู้ไหม อาร์ตี้ไปตามแกจนทั่วห้าง ไปห้องน้ำไหนมาย่ะ” “เออ แอบไปที่อื่นมาแน่ๆ บอกมานะ” ไลลาที่เดินแทบไม่มีเรี่ยวแรงเข้ามานั่งลง ก่อนจะแกล้งทำเป็นต้องอ่านหนังสือ แต่มือที่หยิบปากกาขึ้นมากลับสั่นสะท้านจนทุกคนบนโต๊ะพากันมองอย่างสงสัยเข้าไปอีก “มือ...ไลลามือ ทำไมมือสั่นอย่างนั้นล่ะ หรือว่า...พี่ชายแกเรียกไปด่า!” “อะไรนะ ด่าเนี่ยนะ!” “จริงเหรอ? เขาบ้าไปแล้วรึไง!” เพื่อนๆที่เป็นห่วงพากันไม่พอใจเมื่อได้ยินแบบนั้นเริ่มส่งเสียงดังถามออกมา ทำเอาไลลาที่พยายามสงบสติอารมณ์ค่อยๆวางปากกาลง ก่อนจะเอ่ยขึ้น “หยุดเลยนะทุกคน ฉันแค่เหนื่อย ช่วงนี้ไม่ค่อยได้พักมือมันก็เลยสั่น นี่พวกแกคิดไปไกลขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย เฮ้อ หยุดคิดเลย” พอได้ยินที่ไลลาบอก ทุกคนถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะกลับไปนั่งสงบอยู่ที่ใครที่มัน จากนั้นพ