บทที่ 12 กำราบเด็กดื้อNC

1181 คำ

"จะไปไหน" ขาเรียวขะงักเมื่อโดนร่างสูงเอ่ยขัด "ดิฉันจะไปหาที่พักข้างนอกค่ะ" "ฉันไม่อนุญาต" ใบข้าวเงยหน้ามองคนตัวโตอย่างเคืองๆ ยอมรับว่าเธอยังน้อยใจที่เขาพูดแบบนั้น ถึงเธอบอกเขาไป เขาก็ไม่สนใจอยู่ดี ขาเรียวสวยทำท่าจะก้าวเดินออกจากห้อง แต่ก็ต้องชะงัก เมื่ออีกฝ่ายรั้งแขนไว้ "เธอต้องพักอยู่ที่นี้" "ไม่ค่ะ" "ทำไม!" "ดิฉันเป็นลูกน้อง คุณเป็นนายจ้าง เราไม่ควรล้ำเส้นกันไปมากกว่านี้" ใบข้าวเอ่ยเสียงนิ่ง พยายามแกะแขนออกจากมือแกร่งที่กำแน่น จนเธอรู้สึกเจ็บ "ลืมไปรึไง ว่าฉันเป็นผัวเธอ!" "ได้กันแค่รอบเดียว ฉันไม่นับ" "ใบข้าว!!" ร่างสูงเรียกชื่อเธอเสียงดัง แววตาน่ากลัว ทำใบข้าวรู้สึกไม่ปลอดภัย "ในเมื่อรอบเดียวยังไม่ใช่ผัว! คงต้องโดนกระแทกอีกรอบถึงจะใช่ผัวสินะ" "คุณเจคอบ!!" "คราวนี้ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าใครผัวเธอ!!" พูดจบร่างสูงกระชากคนตัวเล็กมาขยี้จูบพร้อมล็อคคอไม่ให้ขยับหนี รสจูบที่แส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม