วันรุ่งขึ้นคัทลินไปธนาคารที่อยู่ในห้างสรรพสินค้า เพื่อทำการเปิดบัญชีธนาคารไว้สำหรับให้ปารเมศโอนเงินให้ใช้ ดูแล้วงานของเธอคงทำได้แค่ รอให้เขามาหา รอให้เขาให้เงิน มีอะไรที่เธอยังเป็นตัวของเธอเองอยู่อีก สักพักหนึ่งเสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น แค่เห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามา คัทลินก็เผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“แคทค่ะคุณปารเมศ”
“คุณทำอะไรอยู่เหรอแคทตอนนี้”
“แคทมาเปิดบัญชีธนาคารค่ะ ตอนนี้อยู่ที่ห้าง”
“อยู่ห้างไหนเหรอ”
“ห้างเคคริสตัลค่ะ”
“พอดีเลยผมมาคุยธุระกับลูกค้าใกล้ ๆ ห้างที่คุณอยู่พอดี เดี๋ยวมาเจอกันหน่อยนะ” น้ำเสียงของปารเมศนั้นเหมือนเขากำลังดีใจอยู่เหมือนกัน ที่จะได้เจอกันในวันนี้
“แต่ว่าแคทยังรอคิวเปิดบัญชีอยู่เลยค่ะคุณปารเมศ” คัทลินอมยิ้มมองบัตรคิวในมือตัวเองไปด้วย
“ถ้าเสร็จแล้วก็โทรบอกผมหน่อยก็แล้วกัน เดี๋ยวผมเสร็จธุระแล้วจะรีบไปที่ห้างเลย น่าจะไม่เกินครึ่งชั่วโมง”
“ได้ค่
