“ผมให้เขาจัดชุดเฟอร์นิเจอร์มาใหม่หมดเลย คุณทินกรเก่งนะ วันเดียวสามารถจัดการได้เรียบร้อยขนาดนี้” เขาเอ่ยชมเลขาคนเก่งของตัวเอง
“ค่ะ”
“แต่กระเป๋าคุณมีแค่นั้นเองเหรอแคท นี่คุณคิดว่าจะอยู่กับผมแค่วันสองวันหรือยังไง รู้ไหมว่าคุณต้องอยู่กับผมไปอีกนานเลยล่ะ” ปารเมศไม่คิดว่าทั้งชีวิตของคนคนหนึ่ง จะมีของใช้ส่วนตัว แค่กระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็ก ๆ ใบเดียว
“ค่ะแคทมีแค่นี้จริง ๆ” คำตอบทื่อ ๆ ของคัทลิน ทำให้ปารเมศต้องนิ่วหน้าเล็กน้อย เขาทำท่าครุ่นคิดอยู่อึดใจหนึ่ง
“เอ้านี่บัตรเครดิตของผม คุณใช้ซื้อของใช้ส่วนตัวได้เลย อยากได้อะไรก็ซื้อเอารู้ไหม” เขาหยิบใบเครดิตออกมายื่นใส่มือของคัทลิน หญิงสาวทำแค่มองบัตรในมือนิ่ง ๆ ไม่แสดงอาการยินดียินร้ายแต่อย่างใด
“แคท”
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ” คัทลินรีบยกมือขึ้นไหว้ขอบคุณเขา
“มานั่งทำความเข้าใจกันก่อนนะ” ปารเมศดึงตัวหญิงสาวให้มานั่งลงบนขอบเตียงนอนด้วยกัน หลังเห็นอีกฝ่ายทำท่
