คนเก่าที่ไม่ต้องการ

1242 คำ

นาเดียร์คิ้วขมวดผูกปมเมื่อเห็นท่าทางหวาดกลัวของนาวินที่มีต่อหญิงสาวผู้มาใหม่และยิ่งเห็นสาวสวยแต่งตัวดีมายืนกอดออกฟังเธอสองคนคุยกันแบบไม่มีมารยาทเธอจึงตอกกลับไป           “คุณเป็นใครมายืนฟังคนอื่นเขาคุยกัน” “หยุดพูดได้แล้ว ...” นาวินหน้าชายิ่งกว่าโดนตบหน้าเสียเอง รีบรั้งนาเดียร์ให้หยุดพูด เธอกับหันมาจิกตามองไม่พอใจแล้วถามใส่หน้า “เธอเป็นใคร” นาวินยังไม่ทันได้ตอบนกยูงก็สวนคำพูดกลับมา           “แล้วเธอเป็นใคร เข้ามานั่งในร้านฉัน ลูกค้ารึ ก็ไม่ใช่”           นาเดียร์ทำหน้าใสซื่อตะแคงคอมองสาวสวยที่เป็นเจ้าของร้านจัดดอกไม้ “อ้อ สวัสดีค่ะ” เธอกล่าวทักทายแค่ให้ผ่านพ้นไป เมย์และมะปรางค์ที่ยืนมองอยู่ไกล ๆ หมั่นไส้แทนนายจ้างสาว           นกยูงไม่ว่าอะไรอีกเดินกลับเข้าออฟฟิศของเธอไปนาวินได้แต่มองตามสีหน้ากังวล           “กลับไปเถอะ”           “ไม่อยากกลับ พี่วิน เรากลับมาคบกันใหม่นะค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม