53
“ปรางบอกคุณแล้วไงคะว่าจะไม่กินอาหารหรูๆ กินร้านอาหารที่อยู่ในห้างหรือริมถนนก็ได้นี่คะ”
“จะกลัวอะไรล่ะปราง ที่นี่อาหารอร่อยนะ ฉันอยากให้เธอลองชิมดู บรรยากาศก็ดีด้วย”
“คุณอาจจะไม่กลัว ไม่กังวลเพราะคุณกินอาหารแบบนี้บ่อยๆ คุ้นเคยกับมันดี แต่ปรางเป็นคนจน ไม่คุ้นกับอาหารพวกนี้ อีกอย่างดูปรางแต่งตัวสิคะ อย่างกับกุ๊ยแน่ะ ปรางกลัวคุณอายที่เดินกับปราง”
ภัทรียาพูดเรื่องที่กังวล การแต่งกายของเธอไม่เข้ากับสถานที่เอาเสียเลย เธอสวมเสื้อยืดคอวีกับกางเกงยีน สวมรองเท้าพร้อมลุย ต่างกับเขาที่แต่งตัวเนี้ยบสมกับเป็นนักธุรกิจและคนมีเงิน
ธัชธรรม์ยิ้มให้ภัทรียา เป็นรอยยิ้มอ่อนโยนที่คนมองรู้สึกได้ถึงความอบอุ่น เขาเอื้อมมือมากุมมือภรรยาจัดฉากที่ดูจะสั่นเพราะประหม่า แล้วบีบกระชับเบาๆ คล้ายให้กำลังใจ
“ปรางไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นเลยนะ ฉันไม่ใช่คนเจ้ายศเจ้าอย่างหรือหน้าบาง และไม่อายด้วยที่จะเดินกับเธอ ฉันภูมิใ
