วันหยุดของสัปดาห์วนกลับมาอีกครั้ง หนูนาตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่ง เพื่อมาช่วยงานครัวกับเหล่าแม่บ้านอย่างที่เคยทำเป็นประจำ แม้จะถูกห้ามปรามอยู่บ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยถูกขัดใจ
ฉับ! ฉับ! ฉับ!
หนูนาบดเนื้อหมูอย่างขะมักเขม้นและชำนาญ โดยที่มีผู้ช่วยของแม่ครัวมองดูเธออยู่ห่างๆ เผลอไม่ได้เธอก็หางานทำจนสำเร็จ
“มีอะไรให้หนูนาช่วยทำอีกไหมคะ” เด็กสาวพูดขึ้นหลังจากที่จัดเตรียมอาหารมื้อเช้าเสร็จเรียบร้อย
“ไม่มีจ้ะ!!!” ทุกคนที่อยู่ภายในห้องครัวพูดขึ้นมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย เรียกเสียงหัวเราะเบาๆ ให้กับเด็กสาวที่ยิ้มออกมาทีไรก็พาลทำให้โลกสดใสขึ้นมาทันที
“งั้นเดี๋ยวหนูนาขึ้นไปตามแด๊ดดี้นะคะ” ว่าแล้วเธอก็เดินออกจากห้องครัวไปโดยที่มีเหล่าแม่บ้านต่างพากันส่ายหน้าไปมาอย่างชั่งใจ ก่อนจะแยกย้ายกันทำหน้าที่ของตัวเองต่อ
คามินเดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีผ้าขนหนูพันรอบเอวสอบอย่างหมิ่นเหม่ ชายหนุ่มเช็ดผมที่เปียกชุ่มด้วยผ้า
