แกร๊ก~
คามินปลดล็อคประตูห้องของเด็กสาวเข้ามาด้วยกุญแจสำรองที่ได้จากป้าแม่บ้าน หนูนาจงใจล็อคประตูขังตัวเองอยู่ในห้อง
“แด๊ดดี้มีอะไรหรือเปล่าคะ” เด็กสาวละสายตาจากหน้าหนังสือเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยถามเขาเพียงนิด ก่อนจะใจจดใจจ่ออ่านหนังสือต่อ เธอทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น “หนูนาขอโทษที่ถือวิสาสะเข้าไปรบกวนแด๊ดดี้กับคู่ขานะคะ อย่าถือสาหนูนาเลยนะคะ หนูนาไม่ได้ตั้งใจเข้าไปขัดจังหวะ”
หนูนาพูดโดยพยายามประคองเสียงไม่ให้สั่นเครือ เธอพยายามกลั้นเสียงสะอื้นอย่างหนัก
“คู่ขาอะไรกันคะคนเก่ง นั่นมัน...” คามินหยุดชะงักประโยคที่กำลังจะเผลอพูดออกมา ความจริงก็ไม่ใช่เรื่องที่ควรจะพูดเท่าไหร่ เพราะมันคือความลับของคนเป็นแม่
“มันอะไรเหรอคะ?” เด็กสาวค่อยๆ วางหนังสือในมือลงบนหน้าตักพร้อมเอียงคอถามเขาอย่างสงสัย
“มัน...” คามินรู้สึกสงสารเมียตัวน้อยของเขาจับใจ แม้หนูนาจะแสร้งทำเป็นว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับสิ่งที่เกิดขึ้
