บทที่ 30

1354 คำ

“จะไปแล้วหรือท่านฮาริย่า” อาดีบผวาตาม เมื่อเห็นร่างโปร่งบางของหญิงสาวที่ตนเองแอบหลงรัก ได้หันกลับทำท่าจะเดินจากไป เขาเอื้อมมือไปข้างหน้ากะจะคว้าต้นแขนของหญิงสาวไว้ แต่ทว่าเจ้าตัวรู้ทันชักแขนกลับ แล้วก้าวเท้ายาวๆ ถอยห่างไปอีกหลายก้าว “เราจะกลับแล้ว อีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมง กองคาราวานพ่อค้าแม่ค้าเร่ก็มาถึง เราจะไปตรวจดูความเรียบร้อยด้วย” เอ่ยบอกเสร็จฮาริย่าก็รีบก้าวเท้าหนี โดยไม่รอฟังเสียงคัดค้านของอีกฝ่าย หญิงสาวก้มลงมองทองคำแท่งในมือจำนวนสี่แท่ง ที่สามารถช่วยต่อชีวิตคนเจ็บคนป่วย รวมทั้งเด็กๆ ที่อดยากในเผ่าไปได้อีกหลายเวลา ก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยรู้ว่าสิ่งที่ตนเองทำอยู่นั้นไม่ถูกต้อง เธอสมควรส่งชายผู้นี้ให้ทางการอัลนูรีน แต่เนื่องด้วยจำนวนเงินรางวัลค่านำจับที่น้อยนิด เมื่อเทียบกับทองคำที่ได้รับจากจิ้งจอกเฒ่า ทำให้จำใจปล่อยให้คนชั่วได้อาศัยแผ่นดินของเผ่าอัยรีน เป็นที่พักอาศัยชั่วคราว หา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม