“หัวเราะร่วนเสียงดังเช่นนี้ ดูท่าว่าท่านอาดีบกับลูกน้อง จะอยู่ดีมีสุขในเผ่าของเรา” ฮาริย่า อัยรีน คาร์ริค เอ่ยทักทายด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ใบหน้ารูปไข่งดงามคมเข้มตามแบบฉบับของสาวเลือดผสม ดูเรียบเฉยไร้ความรู้สึก ขณะจ้องมองผู้ที่มาขออาศัยอยู่ที่เผ่าของเธอ เพื่อแลกกับทองคำจำนวนมาก พอที่จะทำให้คนในเผ่าไม่อดยากตลอดฤดูร้อนนี้ “โอ้...ท่านฮาริย่านั่นเอง มีเรื่องด่วนหรืออย่างไร ถึงได้มาหาผมถึงที่กระโจม อันที่จริงให้ใครมาตามผมไปพบก็ได้นะครับ” อาดีบแสยะยิ้มกว้างแทบเห็นฟันทั้ง 32 ซี่ พลางลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นเต้นดีใจ ที่หัวหน้าเผ่าอัยรีนแสนสวยได้แวะมาเยี่ยมเยียนถึงกระโจมที่พัก “ที่มาถึงที่กระโจมของท่าน ก็เพื่อมาบอกว่าถึงกำหนดที่ท่านอาดีบ ต้องส่งส่วยให้เราแล้ว” ฮาริย่าตอบเสียงเย็น พลางปรายตามองดอกไม้สีแดงสดบานสะพรั่งดอกใหญ่ๆ ซึ่งเพิ่งถูกตัดจากลำต้นมาวางไว้บนแคร่ไม้หยาบๆ “ผมต้องขอโทษอย่างยิ่งท