“นายหญิงฮาริย่าต้องการพบเจ้า”
นัยดาเป็นคนเอ่ยตอบแทนหัวหน้าเผ่า ที่ยังกอดอกจ้องเขม็งไปที่กระโจมซึ่งอยู่ตรงหน้า
“ฮาริย่างั้นหรือ...”
อานีสต์พึมพำอยู่ในลำคอ ก่อนจะสบถออกมาเบาๆ เมื่อรับรู้ได้ถึงร่างกายที่ปวดหนึบตั้งโด่ขึ้นมาทันที เมื่อได้นึกถึงภาพอันแสนเย้ายวนที่เผลอมีบุญตาได้เห็น
“บ้าชะมัด! แค่นึกถึงฮาริย่า ร่างกายของเราก็มีปฏิกิริยาตอบสนองถึงเพียงนี้เชียวหรือ”
“พ่อค้าเร่ ข้ากับนายหญิงเข้าไปได้หรือเปล่า”
นัยดาตะโกนถามอีกครั้ง เมื่อคนที่พวกเธอประสงค์จะมาเจรจาต่อรอง เรื่องการค้าขายด้วย ได้เงียบเสียงไปหลายชั่วอึกใจ
“ไม่ต้องเข้ามา ข้าเปลือยกายอยู่ ขอเวลาสักครู่ เดียวจะออกไปพบนายหญิงของเจ้าเอง”
อานีสต์ตะโกนตอบ ขณะเดียวกันก็รับคว้าผงเจล ที่ใช้สำหรับการแต่งใบหน้าให้เป็นรอยนูนเหมือนแผลเป็น ดั่งที่ได้ปรากฏตัวให้ฮาริย่าเห็นเมื่อวาน มาโปะไปบนในหน้าของตนเองอย่างรวดเร็วและค่อนข้างชำนาญ ไม่ถ
