นาราภัทรยิ้มแห้งๆ ให้เจ้าชายชารีฟร์ที่กำลังจ้องมองเขม็งมาที่เธอกับพระสวามี ที่ทำท่าเป็นซบลงมาหอมเธอก่อนจะกระซิบตอบเสียงแผ่วเบาเช่นกัน
“ไม่มีทางเชื่อหรอกคะ ดูสิเจ้าชายทำหน้าบึ้งมองตาเขียวเชียว”
เจ้าชายชารีฟร์หรี่ตามองเชษฐา ด้วยความไม่แน่ใจว่าเรื่องที่พูดมานั้นจะเท็จจริงอย่างไร แต่ก็ช่างเถอะ! หากมีกฎห้ามเช่นนี้ไว้จริง เขาก็ไม่แคร์ ไม่สนใจ ขอเพียงให้มีนาราพรรณคอยเคียงข้างทุกค่ำคืนก็เพียงพอแล้ว
“ทำหน้าแบบนี้แสดงว่าไม่เชื่อพี่ล่ะสิ”
เมื่อระงับเสียงหัวเราะ พร้อมกับสูดกลิ่นกายหอมกรุ่นของชายาคนสวยเข้าปอดจนชื่นฉ่ำใจแล้ว เจ้าชายซารีฟร์ก็เริ่มกระบวนการแกล้งอนุชาต่ออีกยก
“ก็ไม่เชื่อน่ะสิ ท่านพี่บอกว่าห้ามคู่หมั้นอยู่ด้วยกันก่อนถึงพิธีอภิเษก แล้วทำไมท่านพี่กับท่านพี่ฮารีฟร์ถึงอยู่กับชายา ราชินีของตนเองได้”
ผู้เป็นอนุชาเถียงกลับ ย้อนถามอย่างไม่ยอมแพ้ เล่นเอาเชษฐาอึ้งไปชั่วขณะคิดหาคำแก้ตัวแทบไม
