บังเอิญเป็นเสือ 8 - เป็นไปตามแผน
1432 คำ
เช้าวันรุ่งขึ้น! เป็นไปตามแผนเด๊ะๆ
~ดาราสาวสุดฮอตอักษรย่อ อ. แอบควงกันไปดินเนอร์สุดสวีทกับคุณหมอหนุ่มไฮโซสุดหล่ออักษรย่อ ม.~
แค่ชั่วคืน ข่าวก๊อสซิบดาราก็เต็มพื้นที่สื่อโซเชียล ทั้งIG FACEBOOK TIKTOK และ X ภาพประกอบเงาสีดำรูปเงาคนประกอบฉาก มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าใคร
นักสืบโซเชี่ยลทำงานเก่ง เดากันเป็นที่สนุกนิ้ว (นิ้วที่ว่า หมายถึงนิ้วที่พิมพ์ทายอักษรย่อว่านางเอกดังเป็นใคร) เรื่องจับโยงเก่งแบบสุด ๆ ทายเป็นฉาก ๆ บางคนพิมพ์มาเหมือนนั่งอยู่ใต้โต๊ะดินเนอร์ด้วยตัวเองประมาณนั้น
ถูกบ้าง ผิดบ้าง สรุปคือมั่วเก่ง
แต่ก็ได้ผล เธอกลับมาเป็นที่สนใจของสื่อ ทั้งที่ตั้งแต่ที่งานลดลงก็แทบจะไม่มีข่าวใด ๆ พอมีข่าวไอรดาควงหนุ่ม ๆ บริหารเสน่ห์ได้พราวมาก ก็กลับมาชิงพื้นที่สื่อได้อีกครั้ง
มนุษย์เรานี่ก็แปลกต้องมีข่าวอะไรแบบนี้ถึงจะดังแต่เอาเถอะ ระยะทางเป็นยังไม่รู้เป้าหมายสำเร็จเป็นพอ ลองดูอีกสักตั้ง ลองถ้าได้แฟนไฮโซโปร์ไฟล์เลิศอย่างที่หวัง แล้วออกจากวงการสวย ๆ ก็พอ
ไอรดายิ้มให้กับตัวเอง ก่อนจะได้หันไปมองมือถือที่มีไลน์เด้งเข้ามาเหมือนรู้จังหวะ
ติ้ง!
มาร์ติน : ตื่นหรือยังครับคุณไอย์
เช้าปุ๊ป ไลน์ปั๊บ ไอรดาอ่านแล้วยิ้มพราว ก่อนกดข้อความตอบ
ไอรดา : ตื่นสักพักแล้วค่ะ
มาร์ติน : เห็นข่าวหรือยังครับ
ไอรดา : “ยังเลยค่ะ ไอย์ไม่ค่อยตามข่าวเท่าไหร่ค่ะ”
(ที่ไหนได้ ตัวเองตื่นมานั่งเช็กข่าวแต่เช้าตรู่ ก็นะเธอเป็นดาราชื่อดังขนาดนี้ จะบอกว่าไม่อัปเดตข่าวสารเลยสิแปลก) “ว่าแต่ ข่าวอะไรหรือคะ”
มาร์ติน : ข่าวคุณกับผมดินเนอร์กัน เอ่อ คุณไอย์ซีเรียสหรือเปล่าครับที่เป็นข่าวกับผม
ไอรดา : อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ไอย์ไม่ได้ซีเรียสอะไร ข่าวก็คือข่าว (ใบหน้าหวานยิ้มอ่อน หารู้ไม่ว่า การที่ตัวเองมีข่าวรัว ๆ สิยิ่งดี)
มาร์ติน : งั้นผมจะหาทางปิดข่าวให้นะครับ
ไอรดา : โอ๊ะ มะ ไม่ต้องค่ะ ไอย์ไม่ได้ซีเรียสอะไรขนาดนั้น ข่าวก็คือข่าวเท่านั้นค่ะ เราสองคนเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเท่านั้น ไอย์ก็โอเคมากแล้ว
มาร์ติน : แต่…ผมไม่อยากให้คุณไอย์เสียหาย
ไอรดาละอยากจะแหมไปถึงดาวอังคาร อยากจะโผล่ไปบอกเหลือเกินว่าไม่เป็นไรค่าาาา ต้องการเป็นข่าวค่าพ่อคุณพ่อทูนหัว อยากมีข่าวโว้ยค่ะ
แต่…ความเป็นจริงทำไม่ได้ไง เลยต้องตอบแบบใส ๆ
ไอรดา : ไม่เป็นไรจริง ๆ อุ้ย เดี๋ยวไอย์ขอตัวไปรับสายมาดามเปิ้ลก่อนนะคะ
ไอรดารีบตัดบทก่อนที่พ่อหมอมาร์ตินจะยื้อเธอไม่เลิก แต่กระนั้นคนที่โทรมาก็คือมาดามเปิ้ลจริง ๆ
ไอรดา : ว่าไงเจ้
(มาดาม : หล่อนนนน กรี๊ดดดดดด)
ไอรดา : เจ้ขา ใจเย็นก่อนค่ะ เล่าก่อนแล้วค่อยกรี๊ด
(มาดาม : หล่อนกำลังจะมีงานค่ะ กรี๊ดดดด ยัยไอ เอ๊ย หล่อนกำลังจะได้เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ของโรงแรมเอดิลอสชื่อดังของเมืองไทย แถมยังมีสาขาไปทั่วโลก ที่สำคัญค่าตัวยังสูงลิบด้วยนะหล่อนเอ้ย)
ไอรดา : หืม…ถามจริงเจ้
(มาดาม : จริงสิยะ เห็นแมะ แค่ทำตัวให้เป็นข่าวในสื่อนิด ๆ หน่อย ๆ งานหล่อนก็มีเข้ามาเอง นี่ความจริงติดต่อมาเกือบสิบงานเลยนะ แต่เจ้แคนเซิลหมดให้หล่อนมารับงานใหญ่แค่งานเดียว)
ไอรดา : แต่เจ้ เขาตกลงเลือกไอย์เลยเหรอ มันไม่แปลกไปเหรอคะ ไอย์ว่ามันไม่ไวไปหน่อยนะ
(มาดาม : ก็ไม่นะ ก็ปกติ พอมีข่าวก็จะถูกจับตาเป็นธรรมดา เจ้ว่าดูปกติออก เอาเถอะเรื่องอื่นช่างมันก่อน ไว้อีกสามวันเจ้จะพาหล่อนไปพบผู้บริหารระดับสูงของโรงแรมเอดิลอส)
ไอรดา : ค่ะเจ้
ไวเว่อร์~
(มาดาม : ค่าตัวสูงลิบขนาดที่ว่าหล่อนไม่รับงานอื่นก็อยู่ได้)
ไอรดา : ขนาดนั้น ขนาดไหนคะ
(มาดาม : ร้อยล้าน!)
เว่อร์วัง ตัวเลขเว่อร์วังมาก
ไอรดาพยักหน้าแบบงง ๆ ที่ตกใจคือตัวเลขที่มาดามแอปเปิ้ลบอกมาสูงลิบจนไม่น่าเชื่อว่าจะมีการจ่ายงาน
แต่ช่างเถอะ…แบบนี้ก็เป็นอย่างที่เธอต้องการอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
สามวันต่อมา ไอรดาเตรียมชุดแบบจัดเต็ม เต็มที่ว่าหมายถึงชุดที่เรียบหรูดูคลาสสิกสำหรับผู้บริหารระดับสูงของเอดิลอส
ให้ตายเถอะสัญญาจ้างเป็นแบรนด์แบรนด์แอมบาสเดอร์ ตัวเลขกลม ๆ เก้าหลัก ใช่…และเก้าหลักที่ว่าหมายถึง 100,000,000 กับสัญญาหนึ่งปี ใครไม่รับก็โง่แล้ว พักหลังเธอยิ่งไม่ค่อยมีงานอยู่
นัดสิบโมง มาเก้าโมงไม่ได้เรียกว่าตื่นเต้น แต่เป็นเพราะต้องรักษาภาพลักษณ์การเป็นแอมบาสเดอร์ที่ดีทึ่ไม่ควรให้ผู้ว่าจ้างต้องรอนาน
“เชิญทางนี้ครับคุณไอรดา ตอนนี้ผู้บริหารคนใหม่ของเรากำลังติดประชุมอยู่ยังเดินทางมาไม่ถึง”
ผู้จัดการโรงแรมให้เกียรติมาต้อนรับด้วยไอรดาด้วยตัวเอง เธอโค้งศีรษะคำนับเล็กน้อยเพื่อขอบคุณก่อนจะเดินตามผู้จัดการเข้าไปด้วยท่าทางสง่างามราวกับพญาหงส์ เรียกสายตาของแขกที่มาใช้บริการโรงแรมเอดิลอสเป็นอย่างดี และไม่ถึงนาทีต่อมาด้วยเช่นกัน ที่ปาปารัสซี่ที่คอยแอบดักภาพเหล่าบรรดาเซเลปที่แฝงตัวอยู่ในโรงแรมก็ถ่ายภาพไอรดาไว้เป็นที่เรียบร้อย
“เชิญนั่งรอสักครู่นะครับ รับเป็นเครื่องดื่มอะไรดีครับ”
“อะไรก็ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ”
“ได้ครับ งั้นรอสักครู่นะครับ เดี๋ยวผมขอตัวไปสั่งงานสักครู่”
ผู้จัดการขอตัวแยกตัวไปสั่งงาน ในขณะที่ไอรดาหันไปกระซิบกระซาบกับมาดามคนสนิท
“คนใหม่? เขาหมายถึงใครคะเจ้?” ไอรดาทำหน้างง ในขณะที่มาดามรีบก้มหน้าค้นหาข้อมูลในไอแพด
“ผู้บริหารสูงสุดของเอดิลอส คือคุณพิพัฒน์ นามสกุล วรนันท์ อายุ 63 ปี มีลูกสามคน พาทิศ ภูมิทัต และชริตา ซึ่งลูกชายทั้งสองคนดูแลสาขาต่างประเทศ ส่วนชริตาที่เป็นลูกสาวเพิ่งเรียนจบยังไม่ได้ทำอะไร”
ข้อมูลเปะปัง มาดามแอปเปิ้ลรายงานตามข้อมูลในวิพิกีเดียที่ค้นพบ แต่ก็นั่นแหละคนในประเทศนี้ ไม่มีใครไม่รู้จัก คุณพิพัฒน์ วรนันท์ แห่งบริษัทเอดิลอส ตระกูลเก่าแก่ที่ทั้งยิ่งใหญ่และร่ำรวย รวยขนาดว่าหากจะจ้างศิลปินต่างชาติระดับโลกมาเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ขนหน้าแข้งยังไม่มีร่วง แต่แปลกอยู่เหมือนกันที่เลือกมาจ้างไอรดาด้วยค่าตัวสูงลิบ แถมยังเป็นดาราที่ระยะหลัง ๆ ไม่ค่อยมีงานอีกต่างหาก
“เจ้ว่านะ บางทีเขาจะให้ลูกชายมาบริหารต่อ”
“อ่อ…งั้นมั๊งคะ”
“แต่…เอ….คุณพาทิศ ลูกชายคนโตไม่ได้กลับมาเมืองไทยหลายปีแล้ว งั้นก็เป็นไปได้ว่าอาจจะเป็นลูกชายคนรองภูมิทัตมาดูแทน แต่นี่ยัยไอย์ ใดๆ คือลูกชายคุณพิพัฒน์ทั้งคู่หล่อมากกกก”
มาดามกำลังจะหันเอาไอแพดส่งให้ไอรดาดูรูป ทว่าอยู่ ๆ ก็มีหญิงสาวปริศนาเดินมาจากไหนก็ไม่รู้ เดินปรี่มาหาไอรดา ก่อนจะยกแก้วไวน์สีแดงองุ่น สาดโครมเข้ากับใบหน้าของเธอ
“ว้าย!” ไอรดาลุกพรวด น้ำไวน์องุ่นสีแดงอมม่วงเต็มใบทั้งใบหน้าและชุดสีขาวแบรนด์ดังของเธอจนไหลเปื้อนเต็มไปหมด ก่อนที่มาดามแอปเปิ้ลจะตั้งสติได้รีบลนลานคว้าทิชชูมาซับ
“ตะ ตายแล้วเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!”
ไอรดายืนงงปนตกใจ โดนสาดไวน์ว่าช็อกแล้ว แต่ประโยคต่อไปยิ่งช็อกกว่า!
“ยัยบ้า หน้าด้านคิดจะแย่งผัวชาวบ้าน”
- ผู้เขียน
