“เจ้ กลับกันเถอะค่ะ” ไอรดาเดินไปเรียกมาดามแอปเปิ้ลที่มีเทรนเนอร์หล่อล่ำกำลังสอนยกน้ำหนักอยู่ข้าง ๆ ท่าทางล่อแหลมชวนให้คิดลึก เมื่อมาดามนั่งตรงหน้า มีเทรนเนอร์หนุ่มนั่งประกบหลัง แต่สอนยกน้ำหนักนะ ไม่ได้สอนอย่างอื่น
“อ้าว ทำไมรีบกลับละไอย์”
“ก็เหนื่อย…ค่ะ” เธอตอบทิ้งจังหวะ แต่ปรายตามองคุณหมอหนุ่มที่เดินตามมาอยู่ด้านหลัง ก่อนขยิบตาส่งซิกที่เป็นอันรู้กันแค่สองคนกับมาดาม
“แต่วันนี้เจ้มีนัดแล้วอะสิ จะไปดินเนอร์กับคุณแจ็ค” แจ็คที่ว่าก็คือเทรนเนอร์หุ่นหล่อล่ำที่อยู่ข้างๆ
“ตายจริงแล้วไอย์จะกลับยังไงละคะ ไอย์มากับเจ้ ไม่ได้ขับรถตัวเองมาด้วย” ไอรดามีสีหน้าลำบากใจถึงที่สุด ก่อนจะทิ้งท้ายความน่าสงสารให้ตัวเอง
“ไม่เป็นไรค่ะเจ้ ไอย์เรียกTaxiกลับเองก็ได้”
“ให้ผมไปส่งดีกว่าครับ” คนที่เดินมาตามหลังเอ่ยขึ้น “นะครับ ถ้าไม่รังเกียจ ให้ผมไปส่งดีกว่านะครับคุณไอย์”
ไอรดาส่งสายตามองมาดามแอปเปิ้ล ก่อนจะหันไปมองคนด้านหลัง ที่ยืนประชิดตัวเธอไม่ถึงห้าเซนติเมตร
“อุ้ย คุณมาร์ติน?” เสียงเรียกทำท่าเหมือนตกใจ
แต่เพราะระยะที่หมอหนุ่ม ยืนจากด้านหลังใกล้ชิดจนแผ่นหลังของเธอจนเกินไป ทำให้ไอรดาผงะ จนเกือบจะล้มไปด้านหลัง
“วะ ว้าย”
หมับ!
จังหวะเป๊ะ!ราวกับฉากในซีรีส์ชื่่อดัง ที่มีการเซตฉากเอาไว้เป็นอย่างดี นางเอกมักจะล้ม ไม่ก็หงายหลังกับเรื่องไม่เป็นเรื่องเสมอ
ลองเป็นชีวิตจริงสิ หงายเงิบคือหงายเงิบ
No สแตนด์อิน ได้มีเจ็บ - ไม่ก็จุก
ไอรดาเองก็รู้ทั้งที่ก็รู้ ว่าชายหนุ่มยืนช้อนอยู่ข้างหลัง ก็นะ…ในระยะประชิดขนาดนี้ ทั้งไอร้อนจากตัวเอย ทั้งกลิ่นกายหอม ๆ จากตัวเอยเอย ไม่รู้สึก หรือ ไม่ได้กลิ่นเลยสิแปลก…
แต่…จะจับเหยื่อให้ได้ ก็ต้องแกล้งทำตัวเป็นแมวน้อยไร้เดียงสาไม่ใช่หรือ
“ขะ ขอบคุณนะคะ” องศาได้มาก ตอนที่มีท่อนแขนล่ำ ๆ โอบกระชับเธอจากด้านหลัง ไหนจะฝ่ามือของเธอที่แนบอยู่ตรงอกแกร่งของหมอหนุ่มอีก
อืม…ท่าสวยชะมัด
แชะ…เสียงกดชัตเตอร์จากมุมไกล หารู้ไม่ว่า ท่าทางเหล่านี้ กำลังถูกแอบถ่ายจากปาปารัชชี่ที่แฝงตัวมาเข้าฟิตเนสไปแล้ว
ก็…ที่แบบนี้บรรดาเหล่าไฮโซชื่อดัง มักจะแอบแฟนมาหากิ๊กเป็นประจำเสมอ
ไอรดารีบดันตัวเองออก มายืดหลังตรง ระดับนี้ไม่มีใจเต้น ไม่มีอาย เธอถ่ายฉากแบบนี้กับพระเอกหล่อ ๆ มาแล้วไม่ต่ำกว่าห้าสิบฉาก ใจกร้านมาก หรือตัวเองด้านชากับเรื่องแบบนี้ไปหมดแล้ว
“นะครับ”
“จะดีเหรอคะ ถ้าแฟนคุณหมอรู้เข้า…คือ”
“ผมยังไม่มีแฟนครับ”
นั่นไง เป๊ะปังตามข้อมูลที่ได้รับ ข้อนี้ไอรดารู้ดี คุณหมอมาร์ตินประวัติใสสะอาดกิ๊กสุด ๆ แมนทั้งแท่ง ไม่มีพลาดเหมือนสองคนที่แล้วอย่างทัตเทต กับบวรกิจเด็ดขาด
“งั้นก็ได้ค่ะ ไอย์ขอตัวไปแต่งตัวก่อนนะคะ”
“ครับ เจอกันที่ล็อบบี้”
ไอรดายิ้มบาง ๆ เพราะยิ้มกว้างมากไม่ได้เดี๋ยวเผยไต๋ และไม่ลืมที่จะหันไปขยิบตาให้มาดามแอปเปิ้ลหนึ่งที แล้วเดินเริ่ด ๆ เชิด ๆ ไป
คนที่สามแล้วสินะ
ยังไงก็ต้องได้ ต้องโดนสิน่า!
@ที่ร้านอาหารสุดหรู บนภัตตาคารลอยฟ้าใจกลางกรุงเทพ และชุดที่เตรียมมาก็พร้อมสรรพ มาดามแอปเปิ้ลผู้รู้งาน เตรียมชุดสำรองไว้บนรถ รองเท้าอีกนับสิบ ประหนึ่งว่าเป็นตู้เสื้อผ้าเคลื่อนที่ที่สามารถหยิบจับใส่ให้ไอรดาพร้อมออกงาน
หมอหนุ่มในเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนกางเกงสแลค นี่คือลุคปกติตอนกลับออกมาจากโรงพยาบาล แต่ไอรดานี่สิ ชุดราตรีสั้นสีขาวเว้าแผ่นหลัง สุดเซ็กซี่ แถมผมก็เซตหมวยเกล้าทรงสูงล้อมด้วยเครื่องประดับเม็ดเล็กๆ
พร้อมไม่พร้อมคิดดู ต่อให้ลมบนดาดฟ้าแรงขนาดไหน รับรองผมไม่มียุ่งเหยิง
“คุณไอรดาแต่งชุดสวย ๆ แบบนี้มาฟิตเนสเป็นประจำหรือครับ”
โดนทักมาแบบนี้ดูจะเขินหน่อย ๆ
ใช่ ใครมันจะบ้าแต่งชุดแบบนี้มาฟิตเนส นี่เพราะมาดามแอปเปิ้ลเตรียมการมาให้หรอก
First date ใจต้องกล้าและสร้างความประทับใจแบบสุด ๆ เมื่อจำเป็นต้องอ่อยผู้ ต้องไม่ให้เขารู้ตัว ไอรดายิ้มหวานแกล้งทำอินโนเซ้นท์เพราะกลัวเขาจะจับได้ว่าเธอโป๊ะ
พอก้มมองดูชุดตัวเอง ก็เว่อร์นิดๆ แหละ มาดามเล่นเตรียมชุดมาให้แบบจัดเต็มขนาดนี้
“อืม…นี่ก็ชุดธรรมดาไม่ใช่หรือคะ” เธอไหวไหล่ ก่อนหยิบไวน์องุ่นขึ้นมาจิบเป็นพิธี
กินมากไม่ได้ เดี๋ยวเมา
“นั่นสิครับ ผมลืมไปว่าคนอย่างคุณไอรดาใส่อะไรก็สวยไปหมดทุกชุดเลย สวยจนผมนึกว่าที่คุณไอรดาแต่งตัวสวยแบบนี้ เพราะให้เกียรติมาดินเนอร์กับผมซะอีก”
ปากหวาน
รุกเก่งมากค่ะพ่อ…
ไอรดาไม่ตอบแต่ยิ้มให้
“ว่าแต่ตอนนี้เราสองคนเริ่มสนิทมาอีกขั้น คุณไอรดาจะให้เบอร์หรือไลน์ผมหรือยังครับ”
“อืม…งั้นก็ …ได้สิคะ”
ลีลานิด ๆ พอเป็นพิธี เดี๋ยวจะโดนเขาว่าเล่นตัวมากเกินไป
การดินเนอร์เป็นไปอย่างเรียบง่าย บทสนทนาหยอดหวาน ๆ ที่เคยได้ยินตอนตัวเองถ่ายละคร โดนคุณหมอหนุ่มมาร์ตินเอามาใช้พูดกับเธอทุกประโยค
บางทีไอรดาก็นึกสงสัยอยู่เหมือนกัน
บทละครเอามาจากชีวิตจริง หรือทุกวันนี้ชีวิตจริงถูกดำเนินไปจนเหมือนบทละครกันแน่ แต่ที่แน่ ๆ คือเธอมีโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์กับคุณหมอหนุ่มโปรไฟล์ดีเลิศไป 70%
ส่วนอีก 30% กันพลาด
เขาขับรถมาส่งเธอที่หน้าคอนโด พยายามขอไปส่งถึงหน้าห้อง แน่นอนว่าไอรดาไม่ยอม เธอไม่ได้ง่ายขนาดเจอกันแค่ครั้งเดียวแล้วจะปล่อยให้ผู้ชายตามไปจนถึงห้อง อย่างน้อยรอให้เขามาส่งเธอครบ 10 ครั้ง หรือดูพฤติกรรมก่อนสักระยะ อันนี้ก็ไม่แน่อาจจะได้ขึ้นคอนโดเธอตั้งแต่ครั้งที่ 5 ก็เป็นได้ ใครจะรู้
“แล้วเจอกันใหม่นะครับ คุณไอย์” คุณหมอหนุ่มชะโงกหน้ามามองไอรดาที่เพิ่งลงจากรถ
“ค่ะ ไว้เจอกัน” เธอยิ้มพลางยกมือขึ้นบ้ายบายให้กับเขา รอจนรถเคลื่อนตัวออกไป ไอรดาเลยหมุนตัวกลับเดินเข้าคอนโดตัวเอง
แต่…เฮ้อ…การเดทกับผู้ชายทำไมเธอถึงรู้สึกเหนื่อยขนาดนี้ก็ไม่รู้ เหมือนตัวเองกำลังแสดงละครอยู่สักเรื่อง ซึ่งต้องใช้พลังงานเป็นอย่างมาก
ไอรดาทุบบ่าตัวเองสองสามที ก่อนยกหูรายงานมาดามแอปเปิ้ลของเธอ
“ถึงคอนโดละนะเจ้”
(โอเคไหมหล่อน)
“ก็เคอยู่นะเจ้ แต่…”
(แต่อะไร?)
“แต่มันเอียน ๆ ยังไงก็ไม่รู้ หวานจัด”
(น่า…ผู้ชายจีบผู้หญิงก็แบบนี้ทั้งนั้นแหละ)
“ลองดูก็ได้เจ้”