" ไหนมีอะไรมาให้อั๊วดูรึเจ้ซิ่ง "
เถ้าแก่หม่าชุนเอ่ยถามเมื่อทุกคนนั่งลงบนเก้าอี้แล้ว ลู่จิวจึงเริ่มหยิบ เหล้า เบียร์ และสิ่งของอย่างอื่นที่เตรียมมา ออกมาวางเอาไว้ตรงหน้าให้เถ้าแก่และภรรยาได้ดูด้วยกัน
" โหเฮีย นี่มันของดีทั้งนั้นเลยนะ ลื้อไปเอาของดีพวกนี้มาจากไหนหรือ "
เถ้าแก่เนี้ยหม่าผิงถึงกับตาเป็นประกายเมื่อเห็นสิ่งของที่วางอยู่ตรงหน้า นางเป็นนักดื่มตัวแม่ เมื่อเห็นสิ่งของที่ถูกตาต้องใจขนาดนี้มีหรือที่จะพลาด
" ฉันได้มาจากสหายที่ทำการค้ากับชาวต่างชาติจ้ะเถ้าแก่เนี้ย ของพวกนี้นำเข้ามาจากต่างประเทศค่อนข้างจะหายากด้วยนะคะ เถ้าแก่กับเถ้าแก่เนี้ยสนใจรับไว้ขายไหมคะ "
ลู่จิวที่นั่งรอจังหวะอยู่แล้วรีบเอ่ยตอบขึ้นทันที สิ่งของเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด เธอจึงบอกว่าได้มาจากสหายอีกต่อหนึ่งเพื่อไม่ให้ใครสงสัย
" จริงอย่างที่ลูกสาวเจ้บอกรึเจ้ซิ่ง อั๊วจะแน่ใจได้ยังไงว่าแม่หนูนี่ไม่ได
