บทที่ 3 ตอนที่ 1

2731 คำ

"หม่อน...หม่อนของพี่..." คนเมาพาดแขนไปบนร่างที่หลับใหล ก่อนจะรวบเข้ามากอด...เลื้อยตัวขึ้นไปทับบน ลำตัวนั้น บรรจงทาบริมฝีปากไปกับใบหน้าหวาน นัวเนียพรมจูบจนอีกฝ่าย...สะดุ้งตื่นจากนิทรา "ว้าย! อื้อ!! ปล่อย! ปล่อยนะ นี่ใคร!..." "หม่อน...พี่เอง อืม..." เสียงหวานแผ่วผ่านโสตประสาทเขา...แต่อัศเวทย์หาได้มีสตินึกรู้ไม่ ว่านั้นหาใช่เมียรักของเขา กลีบปากอวบนุ่มถูกรุกเราทาบทับด้วยแรงโหยเสน่หา ดวงตากลมโตเบิกโพลงดิ้นรนพาตัวเองสู่อิสรภาพ ทว่าที่อยู่เหนือลำตัวนั้นทับเอาไว้แน่น ทั้งสองแขนยังตรึงสองมือของหล่อนไว้ เรียวลิ้นที่พุ่งกวาดล้วงในโพรงปากยิ่งกระตุ้นความแตกตื่นในหัวจิตหัวใจให้เตลิดเพริศแพร้ว ฝัน! หล่อนต้องฝันไปแน่ๆ มันเป็นฝันร้ายอย่างที่สุด เพราะหล่อนกำลังถูกนายจ้างเจ้าของไร่ที่คุ้มหัวหล่อนอยู่ข่มเหง! "อื้อ! นาย!" "อืม..." ร่างใหญ่ปล่อยให้หล่อนได้หายใจอย่างอิสระเพียงไม่ถึงเสี้ยววินาที ก่อนจะโน้มใบหน้านัวเนียอีกครั้ง กด จูบล้ำลึก ตวัดลิ้นเลียไล้ไปตามริมฝีปาก และดูดดึงเมามัน... ความเมา ฤทธิ์สุราทำให้อัศเวทย์ลืมสิ้นกระทั่งว่าหากนี่เป็นเมียรักของเขาจริงๆ หล่อนก็กำลังป่วยหนัก และบทรักนี้อาจรุนแรงเกินไปสำหรับหล่อน เพราะน้อยครั้งนักที่จะดื่มจนขาดสติ แทบไม่มีครั้งไดเลยที่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อย่างนี้ เสน่หามันเร้าเร่าร้อนอยู่ในกระแสเลือด ฉีดพล่านเดือดดาลและโหยหิวหาจุดสูงสุดแห่งความสุขสมที่ห่างหายไปนานนั้นมาดับกระหาย บทรักซึ่งถูกน้ำเมานำพาจึงหนักหน่วงรุนแรงกว่าตัวแท้จริงของเขาที่มักแสดงออกต่อหญิงสาวอันเป็นที่รัก ร้อนระอุกว่าบทสวาทครั้งไหนๆ ที่เคยเพียรป้อนให้หล่อนดื่มด่ำ... เนินอกนุ่มหยุ่นภายใต้ชุดนอนและปราศจากบราถูกมือใหญ่ครอบครองขย้ำเต็มเต้า เด็กสาวสะดุ้งตัว เบิกตาโพลงขยับหนี แต่ด้วยแรงที่มีน้อยนิดผนวกกับฤทธิ์สุราที่ยังเจือจางอยู่ในตัวทำให้ต้องตกเป็นรองอยู่ร่ำไป ร่างใหญ่หนาทาบนับนัวเนียไม่ปรานี ลากลิ้นปาดเลียไปตามผิวเนื้อและกลีบปากไม่บันยะบันยัง สัมผัสแห่งเพศรสช่างเร่าร้อนหวามไหวแผ่ซ่านไปทั้งตัว หัวใจดวงน้อยเต้นระทึกดั่งกลองศึกยามออกรบ ด้วยแน่ชัดแล้วว่านี่หาใช่ฝันในนิทราอันโหดร้าย แต่มันคือความป่าเถื่อนที่หล่อนกำลังเผชิญอยู่อย่างแท้จริง! "นาย...อื้อนาย...นี่เนื้อทอง...อย่าค่ะ..." เสียงสั่นพร่าแหบแห้งจนกลายเป็นเพียงเสียงครางหวานในความรู้สึกของ บุรุษผู้กำลังความคุมหล่อนอยู่ เขาคุ้ยถึงทั้งผ้าห่มและชุดนอนตัวน้อยออกจากต่างแบบบางไปพลางขณะประโลมเล้าไปทุกสัดส่วน เบียดตัวเองเข้าหาผิวเนื้อสาวซึ่งเปล่าเปลือยในเวลาถัดมา สัมผัสเสียดสีที่เนื้อทองไม่เคยได้รู้ได้เห็นเกิดขึ้นในเวลาที่หล่อนไม่นึกฝัน ซ้ำชายหนุ่มคนนั้นยังเป็นสามีของผู้หญิงที่เธอนับถือยิ่งชีพ... อา...ความผิดใดเล่าจะเทียมเท่ากับเป็นชู้กับคนรักของผู้มีประคุณ "หม่อนจ๋า หม่อนหอมหวานไปทั้งตัว...พี่รักหม่อนเหลือเกิน" คนตัวใหญ่ที่กำลังมัวเมาทั้งสุราและนารีพร่ำเพ้อความในใจออกมาไม่ขาดปาก นำความเจ็บแปลบสู่เจ้าของร่างน้อยไม่สร่าง น้ำตาร่างรินไปยังจังหวะขยำบีบก้อนเนื้อหน้าอกนุ่ม ครั้งแรก ผู้ชายคนแรก...มันไม่ได้น่าประทับใจอย่างที่เคยปรารถนาเอาไว้เลยแม้แต่น้อย "อา..." ใบหน้าคมสากเลียเลื้อยตามซอกคอกรุ่น ขบกัดและดูดเม้มจนเกิดเป็นรอยแดงปื้นประปราย ด้วยฤทธิ์เมาทำให้ความฮึกเหิมในเลือดหนุ่มฉีดพล่าน ความป่าเถื่อนก็ถูกกำหนัดครอบงำอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง อุ้งมือใหญ่ยังกกกำสองเต้าอวบเอาไว้แล้วเคล้นคลำแรงขึ้น...แรงขึ้น... "โอ๊ย! ฮือ...ปล่อยเนื้อทองเถอะค่ะนาย ฮือๆ" พิศวาสที่ดุเดือดยังความเจ็บแปลบมาสู่ผู้ไร้ซึ่งประสบการณ์ แต่อัศเวทย์หาฟังไม่ ในหัวของเขา สติสัมปชัญญะของเขาคงวนเวียนสั่งการให้รู้แต่จะเสพสมให้สาแก่ใจ อุ้งปากอุ่นครอบครองยอดถันในลำดับแรก ก่อนจะงับกัดและกลืนกินเสียทั้งเต้า สัมผัสของลิ้นอุ่นและความชื้นรวมถึงการดูดเลียส่งผลให้สาวน้อยบิดตัวเกลียว รู้สึกแปลบปลาบอย่างน่าปประหลาดใจ หล่อนผลักเขา...และกำแขนล่ำสันเอาไว้แน่นเมื่อสองเต้าถูกดูดกินสลับกัน ยอดถันหดเกร็งเชื้อเชิญ เต้าอวบได้รูปแดงเถือกไปจนถึงฐาน ในขณะที่ดื่มกินข้างหนึ่ง อีกข้างก็จะคอยบีบเคล้นและสะกิดปลายยอดให้สำนึกรู้อยู่ตลอดเวลา ความเป็นชายขยายนูนเบียดกับท่อนขาเล็ก เขาขยับแทรกตัวเข้าระหว่างกลางทันที เพื่อกดความเป็นชายให้แนบชิดเนินสาวเปล่าเปลือย "ไม่...ไม่นะนาย ฮือๆ นายอย่าทำอะไรเนื้อทองเลย นาย..." เนื้อทองใจเสียเมื่อไม่อาจต่อต้านขัดขืนเขาได้ หล่อนพร่ำอ้อนวอนผู้มีพระคุณให้มีสติ ในขณะที่เขายังซุกหน้านัวเนียอยู่กับตรงกลางสองเต้าของหล่อน มือน้อยกำจิกเล็บลงในเนื้อแน่นตามแรงปรารถนาประหลาดล้ำที่ก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ ทั้งตกใจ หวั่นผวาและหวามไหวไปกับสัมผัสลึกล้ำนั้นอย่างไม่อาจจะหลีกเลี่ยง ท่อนเนื้อเอ็นที่ผงาดเต็มกำลังเสียดสีถูไถไปกับเนินอวบอูม ก่อนจะออกแรงกดให้จมสู่รอยแยกระหว่างขา... "นาย!" สัมผัสระหว่างชายหญิงแนบชิดเข้ามาทุกที อันตรายก็เยื้องกรายเข้าหาเนื้อทองทุกขณะ น้ำตาที่หลั่งรินเป็นทางไม่อาจขัดขวางความต้องการของบุรุษผู้ไร้ซึ่งสติในบัดนี้ หล่อนรู้สึกได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่เบียดเข้ามาข้างในตัว ด้านใน...ตรงนั้น รับรู้ความแข็งแกร่งดั่งเหล็กหลอม และอุ่นระอุประหนึ่งเคลือบเอาไว้ด้วยเปลวไฟ "อ๊า!!" ความรู้สึกแรกเมื่อความเป็นบุรุษเพศแทรกตัวเข้าสู่ร่องหลืบเร้นได้สำเร็จแม้เพียงน้อยนิดนั้นเนื้อทองแทบไม่เหลืออากาศให้หายใจ เขาถูกไถแท่งเนื้อขึ้นลงอยู่ในซอกสาวที่กำลังชื้นแฉะเพราะถูกปลุกไฟปรารถนาโดยที่หล่อนเองยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ปลายหัวหยักกดเน้นตรงติ่งเนื้อบนรอยแยกอย่างชำนิชำนาญ ในขณะที่ปากก็มูมมามอยู่กับการดูดเลียปลายถัดและกลืนกินทั้งสองเต้าสลับกันไปมา ร่างใหญ่ขยับโยกอยู่บ้านบน รุ่มร้อนยิ่งนักกับพิศวาสที่กำลังจู่โจมเขาแทนที่จะเป็นเขาที่รุกรานโจมตีใครบางคนส่วนกลางลำตัวซึ่งโป่งพองเต็มที่เจ็บระบมเหลือจะกล่าว เสียงครางทุ้มกระหึ่มอยู่ในลำคอทุกครั้งที่ได้เสียดสีกับความอ่อนนุ่มร้อนชื้นในร่องสาว แต่เขายังใจเย็นพอที่จะรอให้หล่อนพรั่งพร้อมเต็มที่สำหรับการบรรลุสู่หรรษาวิมาน ค่อยๆ กด...ค่อยๆ บดเบียดติ่งเนื้อกระสัน และพรมจูบลูบเลียผิวเนื้อเปลือยเรื่อยลงมา ผ่านหน้าท้องน้อยที่หดเกร็งเพราะความตื่นเต้นและหวาดกลัว ประทับริมฝีปากตรงเนินนูนที่ปกคลุมไว้ด้วยไหมสีดำเพียงบางเขา ถอยร่อนตัวลงไปตามความยาวของเตียงกว้าง.... "อย่า!!!" "อืม..." ใบหน้าคมคายซุกลงตรงใจกลางความสาว กดจมูกสูดกลิ่นสาบสาวที่กรุ่นหอมเย้ายวน ประดุจดั่งดอกไม้งามกำลังเบ่งบานเชื้อเชิญภมรให้ดอมดมอย่างสาแก่ใจ "ฮือๆ นาย...นาย อย่าทำ..." เนื้อทองตัวสั่นระริก แต่ไม่อาจขยับหนีหรือต่อต้าน ด้วยแรงมีเพียงน้อยนิด ทั้งเพราะความเมาและการถูกโอ้โลม ถูกไฟปรารถนาที่ไม่เคยพบพานมาก่อนถาโถมหนักหน่วงจนดวงจิตแทบหลุดลอย อัศเวทย์ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่าแม้แต่วินาทีเดียว เขารุก เขาล้ำ...โลมเลียดุนดันเรียวลิ้นสู่ห้วงหฤหรรษาอย่างไม่มีแง่งอน ต้นขาสองข้างถูกมือใหญ่ยกพะเยิบขึ้นสูง แผ่ส่วนกลางระหว่างขาแอ่นหยัดหราให้ลองลิ้มเต็มที่ ชายหนุ่มซุกริมฝีปากจูบตะบม ละเลงลิ้นสัมผัสเนื้ออ่อนสีชมพูสดอย่างถึงแกนแก่นความสาว ละเลงเลียบตามซอกกลีบนุ่มลิ้น สะกิดกัดจูบเม้มจุดพึงสงวนและสอดลิ้นสู่โพรงเล็กแคบเย้าแหย่กระตุ้นกำหนัดหวามอย่างช่ำชอง ร่างเล็กเปลือยเปล่าบิดส่าย ยกสะโพกบ้างกระเถิบหนีบ้างตามแรงฟุ้งซ่านตื่นตระหนก แต่ก็ถูกตามติดฉกชิมอยู่ร่ำไป "อา...อืม..." อัศเวทย์เผลอไผลไปกับการดื่มด่ำซอกกลีบสาวที่เต้นตอดระริกยามตวัดลิ้นสัมผัส เขาซุกริมฝีปากสู่โพรงอุ่นร้อนหนักหน่วงกว่าเก่า ตอหนวดไรเคราครูดไปกับผิวอ่อนกระตุ้นความกระสันให้ตอบรับยิ่งขึ้น ลิ้นร้ายสอดลึกล้วงเข้าสู่ช่องเล็กแคบที่ยังปิดสนิทไม่เคยมีใครเคยแย้มเยือน เนื้อทองเกร็งจนตัวแข็งไปทั้งร่าง...หายใจหอบถี่ บางสิ่งบางอย่างแล่นพล่านก่อมวลปั่นป่วนจนหัวใจหวีดหวิวเหมือนจะหยุดเต้นเสียให้ได้ "นาย...อย่าค่ะพอแล้ว ฮือๆ เนื้อทองกลัว..." เสียงนั้นไม่อาจต้านตัณหาที่กำลังคุกรุ่นอยู่ในตัวของอัศเวทย์ ร่างแบบบางอ่อนระทวยรับรู้สัมผัสแห่งเพศรสเป็นครั้งแรกใจชีวิต มันเร่าร้อน...วาบหวามจนเผลอตอบสนองเขาโดยไม่รู้ตัว "พร้อมแล้วใช่ไหมหม่อนจ๋า..." คนตัวใหญ่ครางพร่า ผละใบหน้าจากความเป็นอิสตรีเพศแต่ยังไม่ปล่อยโคนขาทั้งสองข้าให้เป็นอิสระ เขาขยับตัวขึ้นนั่งเบียดส่วนกลางลำตัวเข้าหากันและกัน จ่อประจดเสียดสี... "อื้อ!! นาย!!" สิ่งแปลกปลอมขนาดไม่ธรรมดาพยายามแทรกตัวเข้าสู่ร่างกายอย่างไม่เบาแรงนัก ร่างใหญ่โถมรุกคืบพลางสูดปากครางดั่งได้เคี้ยวเม็ดพริกซึ่งเผ็ดร้อนเอาหนักหนา ลำเนื้อคืบคลานเข้าสู่โพรงเนื้อน้อย มันอุ่นชื้นแต่เล็กแคบเหลือเกิน ชายหนุ่มเองก็เหมือนจะแหลกลาญไปพร้อมๆ กับหล่อนในขณะที่ขยับล้ำทีละน้อย แต่หนักหน่วง. "เจ็บ...นาย เนื้อทองเจ็บ อื้อ!!" หล่อนครวญกระเถิบหนีแต่ร่างใหญ่ตามติด ซ้ำจับสะเอวคอดเอาไว้แน่นในขณะที่พร้อมพรั่งเหลือคณากับการเสพสม เขากดร่างบางด้วยมือแน่น ดวงตาฉ่ำปรือด้วยความกระสัน และดันตัวเข้าสู่โพรงหลืบอย่างหนักหน่วง รุกล้ำฉีกพรหมจรรย์สูญสิ้น... "กรี๊ด! ฮือๆ นาย...พอ พอค่ะ เนื้อทองเจ็บ ฮือๆ" เด็กสาวดิ้นพรวด...กรีดร้องสะดุ้งสุดแรงเท่าที่มี รู้สึกเจ็บแปลบส่วนกลางลำตัวเหมือนจะขาดวิ่นไปทั้งร่าง อัศเวทย์ไม่ปรานี โน้มตัวลงกอดทับเอาไว้ กดจูบริมฝีปากที่หวีดระงมกลืนกินน้ำเสียงหวานๆ พร้อมกับการดุนดันเรียวลิ้นเข้าหากวาดควานด้านใน "อืม...ทำไมแน่นแบบนี้นะหม่อน รัดพี่จนแทบจะยับคาตัวหม่อนอยู่แล้ว อา..." เสียงทุ้มแหบพร่าครวญประชิดริมฝีปากบางซึ่งบัดนี้บวมเจ่อเพราะแรงดูดดึงจากเขา โดยไม่นึกสังเกตน้ำตาที่รินเอ่ออาบแก้ม เนื้อทองยามนี้เหมือนคนสิ้นสูญสมประดี ได้แต่ทนรองรับตัณหาของเขาและรอคอยเวลาให้มันจบสิ้นเสียที เกิดอะไรขึ้น... กันหาหายตัวไปไหน... ทำไมนายหนุ่มวัยฉกรรจ์ถึงได้มาเสพสมอยู่กับหล่อน... หลากหลายคำถามก่อตัววนเวียนโดยที่ไม่อาจคำตอบได้ ในขณะที่ลำเอ็นแข็งขึงรุกล้ำเข้าไปอีก ก่อนจะซอยถี่เพื่อเบิกทางผ่านอันคับแน่นให้เกิดความเคยชิน "อื้อ! นาย! นายรู้สึกตัวซะที นี่เนื้อทอง อา!..." ร่างเล็กโยกคลอนไปตามแรงซอยกระแทกที่นับครั้งจะทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ใจกลางลำตัวแหลกยับ โลหิตแห่งพรหมจรรย์ซึมเปรอะระหว่างขาของทั้งคู่ขณะสอดประสานเสียดสี หากแต่อัศเวทย์หารู้ไม่... เขายังคงเมามันกับการสอดลึกล้ำและความคับแน่นที่โอบรัดจนแทบหายใจไม่ออก รับรู้ได้ถึงความสุขสมที่ห่างหายมานานนักหนา เขาแทรกตัวกระทุ้งลำรักสู่โพรงอุ่นร้อนครั้งแล้วครั้งเล่า ให้ร่างกายหญิงสาวตอบรับอย่างไม่อาจหลีกลี้หนีพ้น หล่อนต้องรองรับความป่าเถื่อนดุดันของคนเมาอย่างจำนน อกอวบเป็นเป้าล่อให้ภุมรินหนุ่มตามกลิ่นเนื้อสาวหอมหวานใช้ลิ้นแตะเลียและงับอมไว้ทั้งฐานถัน เสียงดูดดึงประสานสัมพันธ์กับการกระแทกกระทั้นที่รุนแรงเท่าทวี ความเจ็บปวดก็เช่นกัน...และบางอย่างที่ก่อตัวแปรปรวนให้ร้อนผ่าวไปทั่งร่าง... "อา...ตอดดีเหลือเกินหม่อนจ๋า ทำไมแน่นแบบนี้ อืม...บีบรัดจนพี่เจ็บไปหมดแล้ว..." ใช่เพียงแต่เด็กสาวที่เกือบจะแหลกลาญเพราะบทสวาทไม่คาดฝันนี้ ตัวชายหนุ่มก็ไม่ได้ต่างกัน ความเมาทำให้เขามุทะลุแหละหื่นกระหายหนักและหลงลืมสูญสิ้นสติสัมปชัญญะ แต่อารมณ์ความเสียวซ่านเจ้าตัวกลับรับรู้ได้เป็นอย่างดี เสียงทุ้มพร่าครางพร่ำสลับกับการดื่มกินปทุมอวบอัด และขยับสะโพกสอบเข้าออกถี่ยิบ โพรงสวาทสาวเริ่มปรับตัวรับให้เขาแทรกตัวเข้าหาอย่างว่าง่ายแม้จะยังแน่นจวนใจจะขาดก็ตาม สิ่งนั้นกระตุ้นกำหนัดให้ซ่านสยิวหนักหน่วง เรียวลิ้นปาดเลียยอดถันสีสดจนเปียกชื้นขบกัดเนินเนื้อเปลือยจนแดงปื้นเป็นริ้วๆ ยังความสะท้านให้เจ้าของร่างเป็นอย่างมาก เด็กสาวบิดส่ายแอ่นหยัดสะโพกรับจังหวะการกระแทกไปโดยอัตโนมัติ ตามสัญชาตญาณปากบางที่เคยครวญประท้วง กลายเป็นครางแหววหวีดร้องเสียงหลง เพราะได้รับสัมผัสแบบที่ไม่เคยพบพานมาก่อน หล่อนเริ่มเรียนรู้ที่จะตอบโต้...เชื้อเชิญให้เขาลงแรงสมสู่เพื่อเติมเต็มความต้องการบางอย่าง ที่จุดหมายปลายฝันนั้น...เต็มไปด้วยปริศนาอันเลิศล้ำที่หล่อน...ไม่เคยลิ้มลอง... "อา...ตอดถี่เหลือเกินหม่อนจ๋า หม่อนใกล้แล้วใช่ไหม อืม..." ใบหน้าคมกร้านดุนดันไปตามซอกระหว่างอกอวบ ยอดปานสีชมพูอ่อนประดับยอดถันสีสดสร้างความกระหายให้ทุกครั้งแต่ลิ้นเลียแตะต้องสัมผัส เพิ่มแรงสูบฉีดในร่างให้กระแสเลือดหนุ่มดิ้นพล่านไปทั้งตัว อัศเวทย์ครางระงม แรงตอดถี่ยิบหล่อนบีบรัดเขาและหลั่งความสุขสมชโลมลำเนื้อจนฉ่ำปรือออกมาด้านนอก...พร้อมเสียงหวีดร้องครั้งสุดท้าย ก่อนจะแน่นิ่งตัวอ่อน เหลือไว้เพียงลมหายใจระรินเมื่อเขากระแทกตัวหนักหน่วงรุนแรงหวังโหยหาความหฤหรรษ์นั้นบ้าง... ร่างเล็กที่โยกคลอนสิ้นสติราวกับไร้ชีวิต ขยับเขยื้อนไปตามแรงกระหน่ำของร่างใหญ่ที่มุ่งแต่จะกลบความหิวกระหายของตัวเอง เขาโน้มใบหน้าเข้าหาอกอวบอีกครั้ง ขบกัดเนื้อนุ่มหยุ่นตามแรงปรารถนา และหล่อนไม่ได้รับรู้อะไรอีกแล้ว "อืม!..." เสียงครางครวญดั่งราชสีห์ซึ่งกำลังขย้ำกัดกินเหยื่อดังระงมเมื่อเขาดันตัวเองสุดลำรักหนักหน่วง อีกครั้ง อีกครั้ง...และอีกครั้ง จนสุดกำลังชาย... กล้ามเนื้อหนุ่มเกร็งจนเห็นเส้นเลือดปูดโปนท่ามกลางเม็ดเหงื่อที่ผุดพรายเพราะการออกกำลังอย่างสุดฤทธิ์สุดเหวี่ยง ร่างใหญ่ทรุดฮวบทาบทับลงบนร่างระหงแบบบาง หายใจหอบประหนึ่งเหนื่อยจากการเดินทางไกล ดวงตาคมกล้าปรือกะพริบอย่างสุขสมในรสแห่งตัณหานั้น ก่อนจะค่อยๆ ผ่อนคลาย...และหลับไปตามกลางรัตติกาลอันมืดมิด มืด...จนมองไม่เห็นแม้กระทั่งแสงดาวที่เคยระยิบประดับฟ้า คงมีแต่เพียงเมฆหมอกหนาบดบางทุกสรรพสิ่ง สายฝนที่โปรยปรายเป็นเพียงม่านน้ำในคราแรก เริ่มกลั่นหยดน้ำร่วงรินประพรมสู่ผืนดินประหนึ่งร่ำร้องแทนหัวใจใครบางคน ในคืนนั้นที่ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปทุกสิ่ง และจะไม่มีอะไรสามารถเรียกร้องกลับคืนมาได้ ในคืนนั้นฝนฟ้าได้สาปให้ความทุกข์ครอบงำชีวิตไปตราบสิ้นลมหายใจ ไม่มีใครพบพานความสุขได้อีกเลยเมื่อลืมตาตื่น ในคืนนั้น... คืนที่นิทราอันเป็นสุขได้สาบสูญไปกับสายฝนพรำ... "กรี๊ด! คุณหม่อน!!"

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more