"เนื้อทองโตเป็นสาวแล้ว...หน้าตาก็สะสวยเสียด้วย หม่อนเป็นห่วงแกเหลือเกินค่ะ อยากให้แกได้คนดีๆ มาเป็นคู่ครอง เนื้อทองเป็นเด็กน่ารัก...แต่หัวอ่อน"
ประโยคแต่หนหลังของภรรยาแว่วผ่านเข้ามาในมโนสำนึก...ร่างใหญ่เริ่มครุ่นคิดและลำดับเหตุการณ์ต่างๆ เป็นขั้นเป็นตอน บางที...เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเนื้อทองอาจไม่รู้อะไรจริงๆ เลยก็เป็นได้
ถ้าอย่างนั้น...หล่อนก็เป็นแพะที่เขาผนึกบาปและสาปส่งโดยที่หล่อนคือผู้บริสุทธิ์อย่างนั้นเหรอ
"คนเรามันต้องมีวิถีชีวิตของตัวเอง โตขึ้นกว่านี้เนื้อทองก็คงพบเจอคู่ที่เหมาะสมของเขาเองนั่นแหละ พี่กลัวก็แต่หม่อน...จะไม่ยอมให้แกออกเรือนไปนี่สิ หืม..." เขากระเซ้าเมียรักเมื่อหล่อนชักบ่นเกี่ยวกับเนื้อทองมากเข้าๆ ในทุกๆ วัน
"หม่อนกลัวนี่คะ ไม่อยากให้แกต้องเป็นทุกข์เพราะรัก เพราะหลง ชีวิตเนื้อทองอาภัพมามากแล้ว"
