บ้าน อภิวรรณบดี
ควีนเดินควงแขนเข้ามาภายในบ้านพร้อมกับจัสที่เดินเล่นผมเธอมาตลอดทางจัสเป็นเหมือนพระเจ้าของเธอเพราะเขาคือผู้ค้นหาทางสว่างให้กับเธอเขาดูแลเธออย่างดีและพาเธอเข้ามาอยู่ในบ้านด้วยซึ่งสถานะภายนอกคือพี่ชายกับน้องสาวแต่ถ้าจริงๆแล้วพวกเขาคือคู่รักวัยรุ่นคู่หนึ่ง
"นมอุ่นสวัสดีค่ะ"ควีนยกมือไหว้แม่นมของจัสซึ่งจัสเองก็ยกมือไหว้เช่นเดียวกันนมอุ่นรีบเอาน้ำเย็นมาให้ทั้งสองได้กินดับร้อนเธอรักคุณหนูทั้งสองคนนี้และเธอก็รู้ว่าคุณหนูทั้งสองของเธอชอบคอกัน
"พ่อยังไม่กลับอีกหรอครับ"จัสถามนมอุ่นไหนบอกว่าอยู่บ้านไงทำไมไม่เห็นเลยเขาอุส่าห์รีบกลับมาจากการประชุมที่อังกฤษเพื่อจะได้มีเวลาอยู่กับครอบครัวเพราะวันนี้พ่อของจัสหยุดงาน
"ฉันอยู่นี้ไอ้ลูกชาย.."เสียงอันทรงพลังเอ่ยขึ้นควีนและจัสมองไปที่บรรไดบ้านที่มีร่างอ้นทุ้มยืนอยู่พ่อของเขาอายุจะ50ปีแล้วพุงก็ย้อยไปตามวัยแต่ใบหน้ายังคงสะอาดเกลี้ยงเกาไม่มีหนวดหรือเคราใดๆ
"นึกว่าแอบหนีไปทำงานซะแล้ว"จัสพูดแขวะพ่อของเขาเล็กน้อยนั้นจึงสร้างรอยยิ้มให้กับภายในบ้านได้
"วันหยุดฉันก็อยากอยู่บ้านกับลูกๆนะ"นายพบพลเดินเข้ามาตบบ่าลูกชายเบาๆทั้งสามจึงพากันไปนั่งคุยที่ห้องนั่งเล่นโดยควีนเลือกที่จะนั่งข้างๆนายพบพล
"คุณพ่อเมื่อไหร่จะหยุดทำงานคะหนูเป็นห่วงสุขภาพคุณพ่อนะ"ควีนซบหน้าลงบนอกหนาของพบพลอย่างออดอ้อนเขาก็เป็นพระเจ้าอีกคนหนึ่งที่คอยสอนเตือนดุด่าเธอจนเธอได้ดีมาถึงทุกวันนี้
พบพลลูบหัวลูกสาวเบาๆเขาอยากมีลูกสาวมานานแล้วแต่ติดตรงที่ว่าภรรยาของเขานั้นเสียชีวิตก่อนและเขาก็ไม่คิดที่จะมีภรรยาใหม่เพราะเขานั้นรักแม่ของจัสเพียงคนเดียว
"พ่อเหงานิ..อยู่บ้านลูกๆก็ไปทำงานกันหมด"
"ทำไมพ่อไม่เป็นกับนมอุ่นล่ะครับ"คำตอบของจัสทำเอาควีนหัวเราะออกมาเล็กน้อยจัสดูภายนอกคนอื่นจะคิดว่าเขาหยิ่งแต่จริงๆเขาน่ารักมาเลยต่างหากล่ะ
"อย่าลามปาม....เดี๋ยวพายัยควีนย้ายไปอยู่อังกฤษเลย"และคำพูดของพบพลทำเอาจัสจุกไปเล็กน้อยได้แต่นั่งสำนึกผิดวนไปโห่ถ้าพ่อทำแบบนั้นจริงๆเขาคงเฉาตายเป็นแน่!
บริษัท Queen Mareeya
ซุบๆซิบๆ
เสียงซุบซิบดังเข้าใบหูของควีนที่เดินจับมือมากับจัสซึ่งวันนี้เขาว่างเลยจะมานั่งเล่นที่ทำงานของควีนซึ่งควีนก็ไม่ได้ว่าอะไรดีซะอีกมีคนคอยให้กำลังใจแบบนี้ควีนมองหน้าพนักงานเล็กน้อยก่อนจะกวักมือเรียกเมยมาเพื่อสอบถาม
"เขาพูดไรกัน"เมยทำหน้าอึกอักหลบสายตาของทั้งสองที่จ้องมองเธออย่ากดดัน
"บอกมา"น้ำเสียงเย็นชาถูกเอ่ยออกมาจากปากของจัวนั้นจึงทำให้เมยถึงกับสะดุ้ง
"อะ...เอ่ออ...นะ...นี่คะดูในนี้เถอะคะ"เมยยัดมือถือใส่ควีนควีนมองลงไปยังมือถือก็พบว่ามันคือข่าวของเธอกับจัสเป็นภาพที่จัสหอมแก้มเธอกลางสนามบินโดยมีหัวข้อข่าวว่า 'พี่น้องท้องชนกัน' จัสเห็นรู้สึกโมโหขึ้นมาทันทีเขาไม่ได้ห่วงภาพลักษณ์อะไรหรอกแต่หัวข้อข่าวมันแรงเกินไปจริงๆ
"พี่จะไปสำนักงาน"จัสพูดแค่นั้นก็เริ่มเดินออกไปทันทีควีนยังคงอึ้งไม่หายเรื่องที่เขาทั้งสองเป็นพี่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันหลายคนก็รู้แต่ก็มีอีกหลายคนที่ไม่รู้ป่านนี้เธอไม่โดนคนด่าครึ่งค่อนประเทศแล้วหรือ
เวลาผ่านไปเกือบครึ่งวันจัสโทรบอกมาบอกว่าเขาสั่งลบข่าวออกหมดแล้วและพรุ่งนี้9โมงเช้าเขาจะจัดโต๊ะแถลงข่าวซึ่งควีนก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดาถ้าคนอื่่นได้รู้ความจริงเขาก็คงเลิกด่าเธอเอง
ทางด้านของปริ๊นช์ที่ยังคงมองบทรักให้กับกรีนนับไม่ถ้วนเขาได้ยินข่าวของควีนและก็ได้เห็นภาพของควีนแล้วด้วยซึ่งนั้นทำให้ต่อมหึงหวงของเขาทำงานจนต้องมาลงกับกรีนที่นอนรอรับการกระแทกอันแสนป่าเถื่อนของเขา
"อ๊ะๆๆ...จะ...เจ็บ...เบาๆหน่อยปริ๊นช์กรีนเจ็บ...อ๊ะๆๆ"สะโพกหนายังคงซาดซัดความดิบเถื่อนใส่ร่างของกรีนอย่างต่อเนื่องไม่ได้ฟังคำร้องขอจากกรีนซัดนิด
"โอ้ววว....ซี๊ดดดดขมิบหน่อย...อ๊าาแบบนั้น....อื้มมมม"น้ำกามสีขาวขุ่นฉีดอัดเต็มถึงยางปริ๊นช์ถอดแท่งร้อนออกมาและดึงถุงยางทิ้งถังขยะก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่สนใจคนที่นอนหอบอยู่บนเตียงซักนิด
-วันต่อมา-
ปริ๊นช์นั่งจ้องทีวีที่ถ่ายทอดสดข่าวของควีนและจัสทั้งสองมีใบหน้าที่ยิ้มแย้มดีจนปริ๊นช์มั่นไส้เขารู้มาจากวงในบ้างว่าทั้งสองกำลังกุ๊กกิ๊กกัน
"คุณจัสกับคุณควีนตกลงคุณทั้งสองเป็นอะไรกันคะ"
"เราสองคนเป็นพี่น้องกันครับ....แต่คนละสายเลือดพ่อผมรับควีนมาเลี้ยงครับ"มือหนาของจัสยกขึ้นมาลูบหัวเล็กของควีนเบาๆด้วยรอยยิ้มนั้นจึงทำให้นักข่าวรีบเก็บภาพกันแทบไม่ทัน
"แล้วพวกคุณทั้งสองกำลังศึกษาดูใจกันอยู่จริงรึเปล่าครับ"
"ผมกำลังดูใจกับควีนอยู่....นั้นคือเรื่องจริงครับ"
ฟอดดด
ติ๊ด!
เสียงกดปิดโทรศัทัศน์และตามมาด้วยเสียงรีโมตที่ตกลงบนพื้นแตกกระจายปริ๊นช์กำมือตัวเองแน่นด้วยความโกรธเมื่อเห็นจัสหอมแก้มควีนต่อหน้านักข่าวนับร้อยคนแถมยังถ่ายทอดสดซะด้วย
"มึงเป็นของกูตัวผู้หน้าไหนก็ไม่มีสิทธ์ได้มึงไปยกเว้นกู....กูคนเดียวเท่านั้น!"
#ความเลวของพี่นี้555
#ไรท์งานยุ่งมากเลยขอเม้นกำลังใจหน่อย