บริษัท Queen Mareeya
ร่างสวยหุ่นดีเดินควงแขนมาพร้อมกับชายร่างสูงหน้าตาดีสายตาพนักงานทั้งหมดต่างจดจ้องมาที่พวกเขาทั้งสองทำเอาควีนนั้นออกอาการประหม่าเล็กน้อยมือหนาแสนอบอุ่นคอยบีบมือเล็กเบาๆทำให้เธอเริ่มคลายกังวลไปได้บ้าง
"ทำแบบนี้จะดีหรอคะ?"มารีญาถามเสียงใสเมื่อทั้งสองเข้ามาถึงห้องทำงานกันแล้วตั้งแต่ข่าวเรื่องเธอและเขาแพร่ออกไปทั้งโลกอินเทอร์เน็ตและโลกแห่งความเป็นจริงก็เริ่มทำการขุดคุ้ยประวัติเธอกันเพียบ!
แต่!คงหาไม่เจอหรอกนะประวัติเก่าๆอันแสนน่ารันทดของเธอเพราะจัสได้ทำการล้างประวัติไปหมดแล้วแต่จัสนี่สิคงเสียแฟนคลับสาวๆไปมากชื่อเสียงคงหายไปเกือบหมด
"ไม่ต้องห่วงหรอกหน่าพี่จัดการได้"มือหนาเข้ามาลูบหัวเล็กเบาๆทำให้ควันยิ้มออกมาเล็กน้อยไม่ว่าเธอจะเจอปัญหาอะไรผู้ชายตรงหน้าคนนี้ก็พร้อมจัดการให้เสมอ
"ก็กลัวพี่เสียชื่อเสียงนิหน่า..."ควียยู่หน้าพูดเล็กน้อยทำเอาจัสยิ้มออกมามือหนาเลื่อนเข้ามากอบกุมใบหน้าสวยเอาไว้พร้อมกับจ้องไปที่ดวงตาสวย
"ชื่อเสียงพี่ไม่อยากมีหรอก...พี่แค่อยากมีเรา.."ใบหน้าหล่อค่อยๆเคลื่อนใกล้เข้าไปหาใบหน้าสวยที่ขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างน่ารักจมูกชนกันเบาๆพร้อมกับเอียงหน้าปรับองศาเพื่อหวังจะจูบ
ก๊อกๆๆ
เสียงเคาะประตูสามครั้งติดบ่งบอกว่ามีคนอยากขอพบทำให้จัสผละตัวออกมาอย่างเสียดายผิดกับควีนที่พอได้สติก็รีบวิ่งหน้าตาตื่นไปเปิดประตูทั้งที่เธอไม่จำเป็นสักนิด
"อะ..เอ่ออ"เมยที่ยืนอยู่ถึงกับงงที่จริงเธอควรเปิดเข้าไปไม่ใช่หรอแล้วไหงเจ้านายถึงเดินมาเปิดเองล่ะ
"เข้ามาสิเมยจะยืนอีกนานไหม"เมยสะดุ้งเล็กน้อยกับเสียงเล็กๆที่พูดเสียงต่ำจนผิดสังเกตแต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไรมากรีบเดินเข้าไปในห้องพร้อมแห้มในมือทันที
"อ่าวคุณจัสสวัสดีค่ะ"เมยเมื่อเดินเข้ามาก็เห็นจัสนั่งอยู่เธอเลยกล่าวและยิ้มทักทายเขาแต่จัสกลับส่งสายตาไม่พอใจมาที่เธอซะงั้นเมยที่ยิ้มให้ถึงกับหุบยิ้มไม่ทันกันเลยทีเดียว
"นั่งสิ"ควีนบอกเมื่อเจ้าตัวมาถึงโต๊ะทำงานแล้วเมยนั่งลงตามคำสั่งพร้อมกับมองใบหน้าเจ้านายที่มันขึ้นสีแดงจัด
"คุณควีน..วันนี้ปัดแก้มเยอะหรอคะแก้มแดงเชี่ยว"ควีนรีบเอามือจับแก้มตัวเองที่มันร้อนฉ่ามองไปยังกระจกที่อยู่ด้านข้างโต๊ะก็พบว่ามันแดงจริงๆ
"หึหึ"เสียงหัวเราะในลำคอของจัสดังขึ้นนั้นยิ่งทำให้ควีนหน้าร้อนขึ้นไปใหญ่เพราะความเขินมีก็แต่เมยที่นั่งงงเป็นไก่ตาแตกอยู่
"ว่างานของเมยมาสิ"ควีนรีบกลบเกลื่อนความเขินด้วยการตัดเข้าเรื่องงานทันที
"คือวันนี้เวลาบ่ายสามคุณปริ๊นช์จะขอพบคุณควีนหน่อยคะ"คำพูดของเมยทำเอาควีนนิ่งไปชั่วครู่เขาต้องการพบเธอทำไมกัน?
"ทำไมล่ะ"
"คุณปริ๊นซ์อยากแก้แบบค่ะ...ตามรายละเอียดนี้เลยค่ะ"เมยเปิดแฟ้มให้เจ้านายสาวดูควีนมองไปตามรายละเอียดต่างๆพลันหัวคิ้วก็ขมวดเข้าหากัน
"ก็ในบอกว่าโอเคแล้วไง"
"เมยก็ไม่รู้ค่ะ...คุณควีนจะให้เข้าพบไหมคะ"ควีนคิดไปคิดมาก็ตอบตกลงไป
-บ่ายสาม-
ก๊อกๆๆ
"เชิญค่ะ"ควีนที่นั่งทำงานอยู่พอได้ยินเสียงเคาะประตูก็ตอบรับทันทีโดยไม่ได้เงยหน้ามองคนที่เดินเข้ามาเจ้าของร่างสูงเดินยิ้มเข้ามาภายในห้องทำงานมองร่างบางในขุดทำงานสีชมพูหวานใบหน้านวลกระทบกับแสงแดดอ่อนๆที่สาดส่องเข้ามาทำให้ใบหน้าเธอนั้นแลดูมีออร่า
"สวย.."ควีนขมวดคิ้วยุ่งเมื่อได้ยินคำนั้นใบหน้านวลเงยหน้าขึ้นสบตากับคนที่โน้มตัวลงมาหาเธอพอดีทำให้จมูกของทั้งสองชนกันเบาๆ
ควีนตาโตทันทีลมหายใจร้อนๆเปารดกันไปมากลิ่นกายที่คุ้ยเคยตีขึ้นมาทำให้นึกถึงความหลัง
"ไม่ตกใจหรอครับ"เป็นปริ๊นช์ที่ผละใบหน้าออกมามองใบหน้าสวยที่ยังคงนิ่งเหมือนวิญณานออกจากร่างไปแล้ว
"คะ..คุณ...มะ..มีเรื่องอะไรก็รีบๆพูดมาเถอะค่ะฉันมีงานต้องทำต่อ"ควีนพอได้สติก็ตอบไปแบบรนๆทำให้ปริ๊นช์ยกยิ้มขึ้นมาเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอ
หมับ!
"อ๊ะ!..ปล่อยฉันนะคุณปริ๊นช์!"มือหนาจับหมับที่ข้อมือของควีนก่อนจะทำการกระชากเธอแค่เบาๆนั้นก็ทำให้ร่างของควีนกระเด็นออกมาได้ควีนพยายามขืนตัวเอาไว้แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะแรงของปริ๊นช์นั้นมากมายเหลือเกิน
"อยู่นิ่งๆและเดินตามมา"ปริ๊นช์ส่งสายดุไปให้ร่างบางที่ดิ้นไปมาจนเชาเริ่มจะโมโห
"คุณจะพาฉันไปไหนปล่อยฉันนะ!"ควีนไม่ฟังแถมยังเพิ่มแรงดิ้นอีกเป็นเท่าตัวปริ๊นช์ทนไม่ไหวกระชากร่างบางให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดใบหน้าเล็กชนกับแพงอกของเขาจนเจ็บไปหมด
"ฉันจะพาเธอไปรำลึกความหลังไงเจ้าหญิง...หึหึหึ"คำพูดของปริ๊นช์ทำเอาควีนต้องเงยหน้ามองเขาทันทีก่อนจะใช้แรงทั้งหมดพลักเขาออกไป
"ความหลังบ้าบออะไรของคุณ!"
"มาขนาดนี้แล้วยังจะโกหกกูอีกหรอ...เดินตามมาดีๆถ้าไม่อยากให้ใครรู้เรื่องของเรา"ปริ๊นช์ยกยิ้มอย่างผู้มีชัยเดินไปเปิดประตูทันทีแต่ก็ต้องผงะเมื่อเจอร่างหนาอีกคนยืนอยู่หน้าประตู
"ไม่ทราบว่าคุณจะพาแฟนผมไปไหนหรอครับ?"
#เอาเส้ๆ เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับแหนพี่จัส!ทำไมแลดูมีแต่คนเชียรฺ์พี่จัส555