"พวกมึงทำอะไรกันวะ!"
เสียงของวาคีนดังมาจากด้านหลัง และทุกอย่างก็เกิดขึ้นเร็วมากเมื่อร่างฉันถูกวาคีนกระชากให้ไปยืนกับเขา วาคีนปล่อยแขนฉันแล้ววิ่งมาสาดหมัดหนักๆ ใส่พี่เก้าสองสามทีก่อนที่พี่เก้าเองจะไม่ยอมเหมือนกัน เขากระชากคอเสื้อนักศึกษาของวาคีนแล้วสาดหมัดหนักๆ ใส่วาคีนกลับไปเช่นกัน
"หยุดนะ วาคีน หยุด!"
ฉันทำอะไรไม่ถูก วิ่งเข้าไปหมายจะไปห้ามเขาทั้งสองคน แต่วาคีนก็ผลักฉันออกแล้วเตะพี่เก้า พี่เก้าจับขาของวาคีนไว้ก่อนจะลงศอกไปที่ต้นขาของวาคีนจนวาคีนทรุดตัวลงนั่ง เขาหยัดกายขึ้นกระชากคอเสื้อพี่เก้า ต่อยไปที่ใบหน้าของพี่เก้า แต่พี่เก้าก็หลบทันได้อย่างหวุดหวิด
"หยุดนะ หยุด!"
ฉันวิ่งเข้าไปตรงกลางระหว่างพี่เก้ากับวาคีน ยืนกางแขนทั้งสองข้างขณะที่ทั้งสองคนที่หน้าตาบอบช้ำยังจ้องหน้ากันอย่างเอาเรื่อง
"อย่ามายุ่งกับเมียกู มึงได้ยินไหม"
"มึงจะใหญ่มาจากไหนกูไม่สน หรือมึงจะรวยจนล้นฟ้ากูก็ไม่แคร์แต่อย
