ประเสริฐ! ตาเฒ่าจิ้งจอกผู้นี้ร้ายลึกแล้วยังแสร้งทำเป็นอ่อนแอจนนางมิอาจลงมือ!
สี่ผู้เฒ่าหรือ...เหลวไหลสิ้นดี! เรื่องบทบาทหน้าที่หาใช่เรื่องที่พวกเขาควรรื้อฟื้นเพื่อย้ำความสำคัญ บัดนี้นางเป็นถึงท่านเจ้าเมือง...มีตำแหน่งใหญ่ที่สุดในเมืองจื้อโหยว ไยต้องเกรงกลัวตาเฒ่าผมหงอกเพียงไม่กี่คน!
โจรสาวในร่างเจ้าเมืองเตรียมจะด่าทออีกฝ่ายอยู่รอมร่อหากไม่ติดว่าเสียงของฟางฟางดังขัดขึ้นมาเสียก่อน
“ข้าน้อยผิดไปแล้ว มีโทษสมควรตาย...ท่านผู้เฒ่าฉีเมตตาข้าน้อย ละเว้นโทษหนักให้ชดใช้เพียงโทษเบา...ถือเป็นพระคุณยิ่ง ฟางฟางจะตบหน้าให้ครบร้อยครั้ง”
เสาอวี่หันไปมองฟางฟางอย่างไม่อยากเชื่อหูตนเอง “เจ้า! ”
สาวใช้ประจำตัวนางถูกสั่งลงโทษให้ตบหน้าตนเองถึงร้อยครั้ง ผิวบางเพียงนั้นมีหวังบอบช้ำตายกันพอดี น้ำตาของอีกฝ่ายไหลรินออกมาขณะที่ก้มหน้าลง สองมือลงมือตบใบหน้าตนเองจนแดงฉานขณะที่ใช้สายตาสื่อสารกับผู้เป็นนาย
‘นายหญิง ท
