สิบสอง
ขึ้นหลังเสือ
เสียงเสียดสีราวกับแผ่นโลหะขรูดกันไปมาดังมาจากเรือนพักผ่อนของท่านเจ้าเมืองในเวลาเช้าตรู่ เรียกให้สาวใช้สามนางต่างพากันอกสั่นขวัญหาย วิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาผู้เป็นนายด้วยเกรงว่าจะมีเรื่องอันตรายเกิดขึ้น
...ทว่าภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าทำเอาพวกนางหันมามองหน้ากันตาปริบๆ
“นายหญิงกำลังทำอะไรอยู่หรือเจ้าคะ”
“พวกเจ้าดูไม่ออกรึ” เสาอวี่เลิกคิ้วมองผู้มาใหม่อย่างฉงน ไล่มองตั้งแต่ซือซือ เจียวเจียว จนมาหยุดลงที่หลิวหลิวเป็นอันดับสุดท้ายเนื่องจากฟางฟางมีอาการแก้มบวมอักเสบจึงได้รับอนุญาตให้พักสักสองสามวันจนกว่าจะหายดี
“เอ่อ...” ซือซืออ้ำอึ้งขณะที่เบือนสายตาไปยังหลิวหลิว มิใช่ว่านางดูไม่ออกว่าอีกฝ่ายกำลังทำอะไร แต่เป็นเพราะนางไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็นเสียมากกว่า
บนโต๊ะทำงานตัวใหญ่มีตำราและบันทึกวางกองอยู่มากมาย ทว่าโฉมงามผู้เป็นเจ้าของเรือนกลับไปนั่งถ่างขาบนเก้าอี้ตัวเตี้ยตรงอีกมุมห้อง
