ว่ากันว่าแคว้นหยางมียอดนักรบรุ่นใหม่อย่าง ‘กู่จิ้นกว่าง’ ผู้ทรงคุณธรรม แคว้นอู๋มีพยัคฆ์เงิน ‘ฮั่วหลิงหวาง’ กำราบศัตรูอย่างเหี้ยมโหด ถึงแม้ว่าเมืองจื้อโหยวจะไม่มีแม่ทัพเลื่องชื่อโด่งดังอย่างสองแคว้นมหาอำนาจ...ทว่าสกุลอวิ๋นก็อยู่ค้ำจุนดินแดนเสรีแห่งนี้มายาวนานกว่าสามรุ่นแล้ว
จวนท่านแม่ทัพตั้งอยู่ทางทิศใต้ของตัวเมือง ห่างไกลจากจวนท่านเจ้าเมืองประมาณสิบลี้[1] ตกแต่งเรียบง่ายทว่าหรูหราน่าเกรงขามสมตำแหน่ง เนื่องจากในจวนมีเพียงบุรุษ ภายในสวนอุทยานจึงมีเพียงต้นไผ่และต้นหลิวเป็นส่วนใหญ่ ไม่นิยมชมชอบไม้ดอกไม้ประดับสีจัดจ้าน
ศาลาใหญ่ในวันนี้มีแขกมาเยือนถึงสอง เพิ่งผ่านพ้นยามเที่ยงอากาศยังถือว่าร้อนจัด ทว่าม่านป่าไผ่ที่ปกคลุมอยู่โดยรอบช่วยเพิ่มความร่มรื่นและเสริมความเป็นส่วนตัวให้เป็นอย่างมาก
“นับว่าแปลกนักที่เจ้าจะเชิญข้ากับฮุ่ยเฉิงมาที่จวนแม่ทัพ”
จาเชียนลั่วหยิบหมากขาววางลงบนกระดานหมาก สายตาช้อน
