Not one night 03 ติดอกติดใจ (18+)
1501 คำ
"ปากหวานจังนะ" เจรามี่พูดกลับไปเธอเองก็ขอยอมรับเลยว่าเธอหวั่นไหวไปกับคำพูดของเขาแม้จะไม่รู้ว่าเขาพูดจริงหรือว่าแค่หลอกให้เธอตายใจเท่านั้น แต่ว่าเธอก็ไม่สนใจหรอกเพราะว่าถ้าผ่านคืนนี้ไปมันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขาอีกแล้ว
"พี่ชิมแล้วนิปากไหมละ?" น้ำเงินเริ่มตอบกลับบ้างแล้ว
"ปากเก่งแล้วทำให้เก่งเหมือนปากด้วยละ" เจรามี่กอดคอของน้ำเงินเอาไว้
"งั้นผมขยับเลยนะ ซี๊ด! ผมรอไม่ไหวแล้ว" น้ำเงินบอกก่อนจะเริ่มขยับเอวให้แก่นกายกระแทกเข้าออกในร่องสาวของเจรามี่
"อ๊ะ ๆ ๆ ใหญ่กะเกินไป"
"เหรอครับผมไม่เห็นรู้เลยว่าของผมใหญ่อ๊าา!!ขยับอยากจัง" น้ำเงินพยายามกระแทกแต่เพราะว่าของเขาก็ใหญ่ส่วนของเจรามี่ก็เล็กเลยทำให้เริ่มแรกของการมีเพศสัมพผัสมันยากหน่อยแต่ว่าน้ำเงินก็พยายามทำให้เบาที่สุดเพื่อไม่ให้เจรามี่เจ็บจนเกินไป
"อ๊าา! น้ำเงิน" เจรามี่ครางเรียกชื่อของเขาเมื่อน้ำเงินใช้นิ้วไปขยี้เม็ดเสียวเพื่อให้น้ำรักของเธอไหลออกมาอีกเผื่อว่าความเจ็บของเจรามี่จะลดลงและเขาเองก็จะได้กระแทกง่ายขึ้นด้วย
"พี่เจครับบบ!!อ๊าาา!!แน่นมากเลย ซี๊ดดดด!" ปึก! ปึก! ปึก!
"เสียวอ๊าา!!น้ำเงินทำแรง ๆ เลยก็ได้นะ" เมื่อเริ่มปรับตัวได้แล้วเธอก็บอกกับเขาทันที่ให้ความเร็วในการขยับตัว
"ดะได้ครับ อ๊าา!! ผมก็เสียวพี่เจซี๊ดดดดด" ปึก! ปึก! ปึก!
จากนั้นน้ำเงินก็เริ่มจัดการกระแทกตามที่เจรามี่บอกทุกอย่าง สั่งให้ทำแรง ๆ ก็ทำ สั่งให้เปลี่ยนก็ทำ สั่งให้เลียก็ทำ เป็นหมาน้อยที่เชื่อฟังสุด ๆ และเขาเองก็ยินดีที่จะทำตามด้วย น้ำเงินกระแทกแก่นกายเข้าไปอย่างต่อเนื่องและมือก็บีบนวดหน้าอกของเจรามี่ไปด้วยมีก้มลงไปจูบปากบ้างสลับกับซุกไซร้คอ เขาเองก็ไม่ได้ใสขนาดนั้นเขาเองก็ดูและอ่านพวกสื่อลามกมาบ้างพอจะรู้ว่ามันควรจะทำแบบไหน เพียงแค่ไม่เคยทำจริงเลยตื่นเต้นมือสั่นไปหน่อย
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
"อ๊ะ ๆ ๆ ๆ น้ำเงินนน~~ เสียวจะแตกอ๊าาาา!!" เมื่อโดนกระแทกจุดเสียวเป็นระยะเวลาสักพักเจรามี่ก็ใกล้ถึงจุดสำเร็จความใคร่แล้ว
"ผมก็เหมือนกันครับพี่เจ อ๊าาา!!ทั้งเสียวทั้งแน่นอ๊าาา!!มันส์มากครับ" พั่บ! พั่บ! พั่บ! น้ำเงินเร่งความเร็วของการกระแทก
"อ๊ะ ๆ ๆ ๆ ยะอย่างนั้นแหละน้ำเงินซี๊ดดด!!พี่ไม่ไหวอ๊าาา!!จะแตกแล้ววววว!!!"
"ผมก็แตกครับพี่เจ!!!อ๊าาาาาาาาา!!!" พั่บ! พั่บ! พั่บ!
"อร๊ายยยยยยยย~~~" น้ำเงินปล่อยน้ำสีขุ่นเข้าไปในถุงยางทุกหยดก่อนจะถอดออกมาจากร่องสาว
"อ๊ะ! แฮ่ ๆ ๆ เหนื่อย.." เจรามี่นอนหอบด้วยความเหนื่อยอาจจะเพราะว่าอายุเยอะแล้วด้วยแหละ
"พี่เจค้าบบบ" พรึ่บ! น้ำเงินทำเสียงอ้อนและเข้ามากอดเธอ
"หืม?"
"น้ำเงินขออีกรอบได้ไหมครับ?" เขาขอและส่งสายตาอ้อน ๆ แต่ตอนนี้เธอเหนื่อยมากไง!!
"แต่..."
"นะ ๆ นะครับพี่เจน้ำเงินขออีกรอบนะครับสัญญาไม่จะดื้อแล้ว" เพราะเขากลัวว่าเรื่องระหว่างเขากับเธอจะจบลงจริง ๆ เลยอยากอยู่ด้วยกับเธอนาน ๆ
"ก็ได้แต่ครั้งนี้ย้ายไปในห้องนะตรงนี้เมื่อยงะ T^T"
"ได้ครับผมอุ้มนะ" หมับ!! และน้ำเงินก็อุ้มเจรามี่เข้าห้องนอนไปก่อนจะเริ่มบรรเลงบทเพลงบนเตียงอีกครั้ง...
บ่ายวันต่อมา...
Rrrrrr!! เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้คนที่นอนอยู่ต้องตื่นขึ้นมารับโทรศัพท์ เธอกวาดมือไปทั่วที่นอนแต่กลับไม่เจอโทรศัพท์เจอหัวคนแทน เจรามี่ลุกขึ้นมาก่อนจะพบว่าน้ำเงินยังนอนอยู่เลย แต่เธอก็ไม่ได้ปลุกเขาและไปรับโทรศัพท์ก่อน
"ฮะฮัลโหลลลล~~ หาวววว~~" เจรามี่รับสายด้วยความง่วงนอน
(ยังไม่ตื่นเหรอคะคุณเจ?) เป็นดวงพรที่โทรมาเพราะเห็นว่าเจ้านายยังไม่เข้าร้านเลยทั้งที่มันบ่ายแล้ว
"ป้าพร...ใช่ค่ะ พอดีเมื่อคืนดื่มเยอะไปหน่อยเลยตื่นสาย"
(ป้าก็คิดว่าคุณเจเป็นอะไรไปซะอีกเลยโทรหาค่ะ ถ้าไม่ได้เป็นอะไรก็ดีแล้วค่ะวันนี้คุณเจพักผ่อนก่อนก็ได้นะคะยังไม่ต้องเข้าร้าน)
"เดี๋ยวอาจจะไปเย็น ๆ ค่ะฝากดูร้านด้วยนะคะ" หมับ!
"อ๊ะ!" เจรามี่ตกใจเมื่ออยู่ๆ น้ำเงินมากอดเธอจากด้านหลัง
(เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?) ดวงพรได้ยินเสียงเจ้านายแปลก ๆ เลยถามไป
"ไม่มีอะไรค่ะ งั้นแค่นี้นะคะ"
(ค่ะคุณเจ) ติ๊ด!!
"มากอดทำไม?" เจรามี่ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"อะไรกันพอได้ผมแล้วพี่ก็เสียงแข็งเปลี่ยนไปเลยนะครับ" น้ำเงินทำหน้าเศร้า
"ก็เป็นแบบนี้ตลอดแหละเวลาเจอ ทำไมยังนอนในห้องพี่อีก?" เธอถามเขา
"ก็ผมง่วงไม่มีแรงลุกไปเลยนอนต่อ"
"แล้วไม่ไปเรียนหรือไงป่านนี้แล้ว" เจรามี่ถามและมองไปที่นาฬิกาอันใหญ่ในห้องนอนบ่งบอกมามันเวลาบ่ายกว่าแล้ว
"ผมไม่มีเรียนครับวันนี้^^"
"ไม่มีเรียนก็กลับห้องตัวเองไปได้แล้วไป"
"งั้นผมขอทำความสะอาดห้องให้พี่เจก่อนนะเมื่อคืนนี้ทำเอาไว้รกมาก"
"ไม่ต้อง -///-" เธออุตส่าห์จะลืม
"ไม่ได้หรอกครับเป็นการตอบแทนที่พี่เจสอนผม ^^"
"เฮ้อออ!!ตามใจทำเสร็จก็ออกไปเลยนะพี่จะอาบน้ำก่อน" เจรามี่พูดอย่างเหนื่อยใจและเดินเข้าห้องน้ำไป
น้ำเงินมองตามแผ่นหลังของเจรามี่ก่อนจะยิ้มมุมปากนิดหน่อย และเริ่มเก็บกวาดทำความสะอาดห้องเพราะว่าเขาทิ้งถุงยางไว้เต็มเลยแถมยังมีผ้าที่เลอะด้วยต้องเอาไปซัก น้ำเงินเก็บเศษขยะต่าง ๆ และเอาผ้าห่ม ผ้าปูที่นอนไปซักปั่นแห้งอบ และกลับขึ้นมาทำอาหารให้เจรามี่ด้วย
เวลาต่อมา
"ยังไม่ไปไหนอีกเหรอ?" เจรามี่อาบน้ำเสร็จเดินออกมาก็พบว่าน้ำเงินยังอยู่
"คำถามของพี่มันใจร้ายจังเลยนะครับ" เขาพูดอย่างตัดพ้อ
"ก็แค่ถามไหม?" ครืนน~ เจรามี่นั่งลงที่เก้าอี้ของโต๊ะอาหารเพราะเห็นว่าน้ำเงินเตรียมกับข้าวเต็มไปหมด
"ถามดีกว่านี้ไม่ได้เหรอครับ?"
"ไม่อะเป็นแบบนี้อยู่แล้ว" เธอตอบและหยิบหมูทอดเข้าใจคำตอบของเจรามี่ทำให้น้ำเงินไม่พอใจนิด ๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอนจากยืนทำแก้มป่องหน้ามุ้ยอยู่อย่างนั้น
"...."
"ตักข้าวสิทำให้กินไม่ใช่เหรอ?" เจรามี่พูดกับเขา
"พอได้ก็เปลี่ยนไปนี่สินะผู้หญิงที่อายุมากกว่าเปลี่ยนแปลง ไม่มั่นคง"
"เพ้อเจ้อ...เราตกลงกันตั้งแต่เมื่อคืนแล้วว่านะเรื่องของเราจะเป็นเพียง..."
"วันไนท์..ผมไม่ลืมหรอกแต่ว่าอยากให้พี่เจพูดจาดี ๆ กว่านี้"
"ไอ้น้ำเงินมึงอย่ามาเสร่อสั่งกูเป็นพ่อเหรอ?"
"...?!!" เมื่อเขาได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจ
"แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่าไม่ดี...ที่พี่พูดมันคือปกติแล้วน้ำเงิน" เธอแค่อยากสั่งสอนเขาแต่เหมือนจะรุนแรงไปหน่อยหน้าเหวอเลย
"อะอ่อครับ ขอโทษครับ"
"กินข้าวเสร็จแล้วก็กลับห้องไปได้เลยนะ"
"พี่เจ"
"หืม?"
"ไม่ติดใจอะไรผมเลยเหรอครับทั้งผมที่ก็ใสซื่อแต่ร้อนแรง?" เมื่อคืนเขาพยายามทำตามที่เจรามี่บอกมาก ๆ เลยนะ
"ใครบอกว่านายเป็นแบบนั้น?"
"แล้วไม่ใช่เหรอครับ?"
"ไม่นะ"
"เหรอครับ...แต่ถึงพี่จะไม่ได้ติดใจอะไรผมแต่ว่าผมอยากบอกนะครับว่า...ผมติดใจพี่และอยากทำอีกกับพี่"
"หมกมุ่น"
"ไม่ใช่นะครับ!!"
"ไม่ใช่แล้วมันอะไร?" เจรามี่มองหน้าน้ำเงินเอียงคอจ้องเขาเลย
"เอ่อ ผมแค่...แค่อยากฝึกฝนน่ะครับ!!!" เขาไม่รู้จะอ้างอะไรถ้าบอกว่าชอบก็กลัวว่าเจรามี่จะหนีหายไปหลังจากนี้
"พี่เป็นครูนายเหรอ?"
"ครับ คนแรกเลย >0<"
"ขอเวลาคิดก่อนละกัน"
"ขอบคุณมากครับ! แค่พี่เก็บเรื่องของผมไปคิดแค่นั้นน้ำเงินคนนี้ก็ดีใจมากแล้วละครับ...พี่เจ" เขาพูดด้วยสายตาที่ดีใจอย่างเปล่งประกาย
- ผู้เขียน
