ลิ้มรสของแปลก (40%)

1547 คำ
“ยัง ยังไม่พอ ขอดูตอน…ไม่ใส่อะไรเลย ได้ไหม” ยังกล้าขอออกมาอย่างหน้าด้านๆ ด้วยท่าทางยียวน เห็นเธอแทบเต้นเป็นเจ้าเข้าเขาก็ยิ่งนึกสนุก “ไอ้ฝรั่งลามก ไอ้…” เธอพูดยังไม่ทันจะจบเขาก็เบรคไว้ซะก่อน “จุ๊จุ๊จุ๊…ไม่เอาลิงน้อย พูดไม่เพราะเลยคนสวย แบบนี้ระวังจะถูกลงโทษนะ” ยิ่งจอมใจของขึ้นเขายิ่งได้จังหวะที่เธอไม่ทันระวังตัว คว้าเอวบางมากอดอย่างถือสิทธ์ “เฮอะ กลัวตายล่ะ ไอ้บ้าเอ้ย ปล่อยนะโว้ย” ตะโกนออกมาใส่หน้าชายหนุ่มอย่างหงุดหงิด ที่เสียทีให้เขากอดจนได้  ยิ่งจอมใจดิ้นรนมากเท่าไหร่ เนื้อหนังของทั้งคู่ก็ยิ่งเสียดสีกันมากเท่านั้น จนลูเซียสเกิดอาการร้อนรุ่ม แก่นกายเริ่มขยายดุนดันหน้าท้องแบนราบของจอมใจ จนเธอตกใจกรีดร้องออกมา ลูเซียสเองก็ตกใจในความต้องการของตนเช่นกัน เพียงแค่ได้สัมผัสร่างอันสั่นเทา อารมณ์ดิบของเขาก็พุ่งขึ้นอย่างน่าโมโห มันเป็นไปได้ยังไง ให้ตายสิบ้าเอ้ย! “กรี๊ด…ไอ้ฝรั่งชีกอ ไอ้ลามก ไอ้แก่ตัณหาจัด ถอยออกไปห่างๆ ฉันเลยนะ” เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่ยอมถอยห่าง เธอก็ได้แต่เต้นเร่าๆ อย่างขัดใจ ใบหน้าและใบหูแดงเถือก โมโหสุดขีดที่ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ กริยาที่หญิงสาวแสดงออกมา มันช่างน่ารักนักในความรู้สึกของพ่อเสือร้าย เขาชักชอบแล้วสิ เวลาเธอโกรธแล้วด่าแว้ดๆ แบบนี้ ทั้งที่เขาไม่เคยชอบเลย เวลาที่ผู้หญิงของเขาทำกิริยาแบบนี้ใส่ แต่กับเธอมันกลับทำให้เขาอารมณ์ดีอย่างบอกไม่ถูก เผลอคิดไปว่าถ้าเปลี่ยนจากคำด่า ไปเป็นเสียงครวญครางรัญจวนใจใต้ร่างของตน มันคงจะดีไม่น้อย พอได้สติก็ถึงกับสบถในใจ  ‘บ้าเอ้ย คิดได้ไงวะ ยัยลิงนี่มันเด็กกะโปโลชัดๆ ไม่มีอะไรน่าดึงดูดซักอย่าง’ แต่เจ้าน้องชายที่ตุงอยู่ที่เป้ากางเกงของเขา มันไม่ได้ต้องการแบบนั้นเลยสักนิด ผงกหัวบอกว่าอยากได้หญิงสาวอย่างเต็มกำลัง เพราะเธอช่างดูเป็นคู่ต่อสู้ที่ดูสมน้ำสมเนื้อดีนัก ดูท่าแล้วคงดุเด็ดเผ็ดมันซาบซ่านถึงทรวงเป็นแน่  “หึ หึ ที่ว่ามาทั้งหมด ฉันน้อมรับจ๊ะลิงน้อย ยกเว้นที่ว่าแก่ เพราะฉันยังมีกำลังเหลือเฟือ สามารถทำให้เธอร้องครวญครางได้ทั้งคืนเชียวล่ะ ถ้าไม่เชื่อจะลองพิสูจน์ก็ได้นะ” ลูเซียสพูดด้วยรอยยิ้มและดวงตาพราวระยับ “เสียใจ ฉันไม่พิศวาสคุณ เพราะคุณเป็นผู้ชายคนสุดท้ายบนโลก ที่ฉันจะชายตาแล” “โอ้…แน่ใจเหรอจ๊ะสาวน้อย ไม่ใช่ต้องการฉันจนตัวสั่นเหรอ แค่ฉันมองนิดเดียวก็หน้าแดงขาสั่นแล้ว อยากลองก็บอกมาเถอะ ฉันทำให้ฟรีไม่คิดค่าบริการนะ” “ไม่มีทาง ฉันขยะแขยงคุณที่สุด รู้ไว้ซะด้วย” จอมใจเค้นเสียงตะคอกจนหน้าดำหน้าแดง “ให้มันแน่เถอะ ไม่ใช่อยากจะแนบชิดกับฉันจนใจจะขาด เห็นเบียดฉันแจ” เขาพูดไม่ผิดเลย เพราะตอนนี้ร่างบางกำลังเบียดชิดกายหนาอยู่ ทำเอาเธอหน้าแดงแจ๋ รีบผลักอกหนาออกห่าง แล้วถอยหลังออกมาทันที “อี๊…อย่างคุณฉันไม่เอามาทำพันธ์หรอก ถ้าได้กับคุณฉันขอตายดีกว่า” หญิงสาวดูถูกชายหนุ่มอย่างแรง ทำให้เขาโกรธจนหน้าแดง มือใหญ่กระชากร่างบางเข้ามาโอบกอดด้วยความแรงอย่างไม่ปรานี “งั้น…เรามาพิสูจน์กันเป็นไร ว่าถ้าได้กับฉันแล้ว เธอจะขาดใจตายเพราะไม่หายใจ หรือขาดใจตายเพราะความเสียวซ่านกันแน่” น้ำเสียงเยือกเย็นที่คำรามอยู่เหนือศรีษะ ปลุกระดมความหวาดกลัวของจอมใจได้เป็นอย่างดี เรือนกายระหงเริ่มสั่นเทา แต่กระนั้นแม่สาวแสบก็ยังไม่ละพยศ “ไอ้บ้า ปล่อยฉันนะ ฉันเกลียดแก!” จอมใจทั้งดิ้นรนขัดขืน ทั้งด่าทอเขาออกมาอย่างโมโหสุดจะทน หมัดน้อยระรัวใส่ไหล่กว้างไม่ยั้ง “อย่าพูดคำว่าเกลียด ให้ได้ยินอีกนะ ไม่งั้นเจอดีแน่” ลูเซียสสั่งเสียงเหี้ยมด้วยความไม่ชอบใจ ใบหน้าเรียบนิ่งเปลี่ยนเป็นถมึงทึงชั่วพริบตา “ฉันจะพูด จะทำไม ฉันกะ….” ชายหนุ่มโมโหที่เธอไม่ฟังคำสั่งของตน ยิ่งได้ยินคำว่าเกลียดที่เน้นชัดออกมาจากปากบาง ยิ่งรู้สึกเจ็บจี๊ดจนไม่อาจทานทน โน้มริมฝีปากร้อนผ่าวฉกวูบลงกระแทกริมฝีปากที่เถียงคำไม่ตกฟาก แม่ตัวแสบไม่ยอมให้เขาจูบเธอได้ง่ายๆ สะบัดหน้าหนีและเม้มปากไว้แน่น จนเขาต้องบีบมือใหญ่เข้าที่กรามเล็กอย่างแรง  จอมใจเจ็บจนแทบน้ำตาร่วง กำลังเผยอปากจะด่าเขาด้วยวาจาเผ็ดร้อน ลูเซียสจึงใช้จังหวะนั้นสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากหอมหวานทันที หญิงสาวระดมมือทุบเข้าที่ไหล่หนาและอกแกร่งไม่ยั้ง พยายามสะบัดหน้าหนี แต่ชายหนุ่มก็ตามประกบติดไม่ถอย เพราะติดใจในรสหวานอันแสนซ่านใจของปากอวบอิ่ม ยังคงวนเวียนซอกซอน เพื่อสำรวจทุกซอกทุกมุมของทั้งสองกระพุ้งแก้ม ทั้งที่ลิ้นน้อยพยายามดันลิ้นหนาให้ถอยห่างออกมา แต่มีหรือเขาจะยอม ส่งลิ้นเข้าไปพลิกพลิ้วพัวพันให้เธอหลงระเริง  แล้วมันก็ได้ผล เมื่อจอมใจหลงเพริดไปกับจูบ อันหลอกล่อและเว้าวอนของพ่อตัวร้าย ชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวเริ่มหายใจไม่ออก จึงปล่อยริมฝีปากบางให้เป็นอิสระ เท่านั้นแหละเธอถึงกับอ้าปากหายใจเอาอากาศเข้าปอดเฮือกใหญ่ ผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าเรียวแดงระเรื่อ ริมฝีปากบวมเจ่อ ภาพเย้ายวนตรงหน้าทำให้เขาอดใจไม่ไหว มันช่างเร้าอารมณ์ยิ่งนัก ร่างสูงเดินเข้าหาหญิงสาวอีกรอบ แต่ครั้งนี้เธอหายินยอมให้เขาทำตามอำเภอใจไม่ “นี่แน่ะ อย่ามาแตะต้องฉันอีกนะ คนลามก” จอมใจเตะเข้าที่หน้าแข้งซ้ายของลูเซียส ด้วยความโมโหจนรองเท้าหลุด มือบางถูไถริมฝีปากที่ถูบจูบอย่างรังเกียจจนปากแดงช้ำไปหมด  “โอ๊ย…เห็นตัวเล็กๆ แบบนี้ ฤทธิ์เยอะนักนะ มานี่แม่ตัวดี พ่อจะปราบให้หายแสบเลยคอยดู” ร่างสูงถอยหลังไปพิงโต๊ะทำงานตัวใหญ่ พร้อมวาดขายาวหนีบลำขาเรียวเสลา ที่ตั้งท่าจะถีบเป็นคำรบที่สอง เธอดิ้นรนสุดชีวิตแต่ก็ไม่อาจต้านทานไว้ได้ สุดท้ายร่างบางก็ปลิวมาตกอยู่ในอ้อมกอดแน่นหนาจนยากจะถอยห่าง  “ฟังไม่รู้เรื่องรึไง บอกให้ปล่อย” ลูเซียสเบื่อที่จะฟังเสียงตะโกน จึงฉกปากร้อนผ่าวประกบปากบางเพื่อหยุดคำพูดไม่น่าฟังนั้น แต่เธอก็ไม่ยอมเม้มริมฝีปากไว้แน่นสนิท ชายหนุ่มจึงค่อยๆ ไล้เลียลิ้นอันร้อนรุ่มของตน ไปรอบกลีบปากจิ้มลิ้ม แล้วขบหนักๆ ไปที่ริมฝีปากล่างของเธอ อย่างต้องการลงโทษในความร้ายกาจและอวดดีที่ไม่ยอมลงให้เขา ในที่สุดแม่จอมแสบก็ไม่อาจต้านความหวามไหว ที่ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้เข้าถึงเนื้อถึงตัวมาก่อน มันทั้งเจ็บปวดที่ริมฝีปากและเสียวซ่านในที ยอมแย้มเยือนริมฝีปากให้เขาได้เชยชม ตักตวงความหวานภายใน ชายหนุ่มพยามยามส่งลิ้นไปกระหวัดเกี่ยวลิ้นเล็กของเธอ เขารุกเธอรับ เธอต้านเขาบุกไม่มียอมกัน จนกลายเป็นจูบที่ดูดดื่มและเผ็ดร้อน เผลอลืมตัวมัวเมา  กว่าจะรู้ตัวอีกที จอมใจก็เหมือนจะขาดใจไปกับจูบอันหนักหน่วงแสนเอาแต่ใจ ได้แต่เจ็บใจที่ตัวเองยอมให้เขาทำอะไรบ้าๆ แบบนี้ โดยไม่อาจห้ามได้ ลมหายใจผาดแผ่วเริ่มติดขัด กำปั้นน้อยระดมทุบเข้าที่อกอันอุดมไปด้วยมัดกล้าม ลูเซียสจึงยอมถอนริมฝีปาก แต่เพียงเสี้ยวนาทีก็ประกบจูบอย่างร้อนแรงและหิวกระหาย จนหญิงสาวเคลิบเคลิ้มดวงตาหยาดยิ้ม ไม่ต่างจากชายหนุ่มที่เมาในรสหอมหวานของเธอจนถอนตัวไม่ขึ้น ถ้าไม่มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาขัดจังหวะซะก่อน กริ๊งๆๆๆ… ลูเซียสปล่อยให้โทรศัพท์ดังอยู่หลายรอบ เพราะยังคงเพลิดเพลินอยู่กับปากนุ่มละมุน จนจอมใจทนไม่ไหว ดันร่างที่กำลังคุกคามตนออกสุดแรง ทำให้ร่างใหญ่เสียหลักเซไปหลายก้าว ได้โอกาสร่างบางก็ไม่รอช้า รีบตั้งท่าเผ่นออกจากห้องทันที แต่เขาไวกว่ากระชากคนตัวเล็กกลับมาอยู่ในอ้อมแขนดังเดิม พร้อมเอื้อมมือไปรับโทรศัพที่ดังอยู่ไม่หยุดหย่อน “ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไอ้บ้า!” ระดมกำปั้นน้อยเข้าทุบตีแผ่นอกกว้าง จนเขาต้องใช้มืออีกข้างรวบมือน้อยทั้งสองไว้ แล้วหันมาสนใจกับปลายสาย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม