เลิกไม่ได้
968 คำ
Ako Part.
วันนี้ฉันต้องเดินทางไปร่วมงานเปิดตัวโรงพยาบาลใหม่ซึ่งคุณพ่อเป็นหนึ่งในหุ้นส่วน แม้จะทำใจไว้บ้างเเล้วว่าวันนี้ฉันอาจจะต้องเจอเอ็กซ์และเพื่อนๆของเขา แต่พอต้องมานั่งร่วมโต๊ะกันแบบนี้ก็รู้สึกอึดอัดใจขึ้นมา
"คุณริเอโกะจะแต่งงานเมื่อไหร่เหรอครับ?"
คุณวสันต์หุ้นส่วนของคุณพ่อเอ่ยถามขึ้นมา ส่วนฉันก็ได้แต่ยิ้มและตอบกลับไป
"ปีหน้าแล้วล่ะค่ะ"
"ยังไงก็ยินดีด้วยนะครับ"
"ขอบคุณนะคะ"
ฉันรู้ว่าเขาและเพื่อนๆกำลังมองอยู่แต่ฉันก็พยายามไม่สนใจ ดีที่คุณวสันต์คุยเก่งฉันจึงไม่ได้รู้สึกประหม่าสักเท่าไหร่
"ว่าแต่คุณชินอิจิจะมาเมืองไทยเมื่อไหร่ครับ?"
"อีกสามวันเคลียร์งานเสร็จจะตามมาค่ะ"
"คุณริเอโกะนี่โชคดีจังเลยนะครับ ผมได้ยินมาว่าคุณชินอิจิเป็นหนึ่งในสามนักธุรกิจสุดเพอร์เฟคซะด้วย"
"ใช่ค่ะ ชินอิจิเขาทำงานเก่งแถมยังหล่อมากด้วยนะคะ"
ฉันไม่ได้อวยนะแต่เขาหล่อและเก่งมากจริงๆ ชินอิจิเป็นเพอร์เฟคแมนมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่เขาก็มีจุดอ่อนในเรื่องความความรัก
=br=
X Part.
ผมอยากเห็นหน้าไอ้คนชื่อชินอิจิอะไรนั่นจริงๆ ทั้งๆที่เอโกะมีลูกแล้วก็ยังจะแต่งงานกับเธอมันบ้ารึไง?!
แต่สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดก็คือแววตาของเธอเวลาพูดถึงผู้ชายคนนั้น ผมรู้ว่าไม่มีสิทธิ์หึงหวง แต่ในฐานะคนเป็นพ่อผมก็ไม่ได้อยากให้ผู้ชายคนไหนมาแทนที่ตำแหน่งนี้หรือมาดูแลนานะลูกสาวของผม
"ทำไมทำหน้างั้นว่ะ?"
ไอ้แทนเลยถามผมสงสัยจะเห็นว่าผมดูหงุดหงิด
"ไม่มีอะไร"
"ไม่มีอะไรก็ดีแล้วเพราะกูจำได้ว่าตอนนั้นมึงบอกกูว่ายังไงบ้างเรื่องเอโกะ"
ผมเคยพูดกับเพื่อนว่าไม่ได้รักเธอแค่คบไปอย่างนั้นก็เพราะว่าตอนนั้นผมไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไงกันแน่ จนกระทั่งวันที่เธอหายไปผมถึงได้รู้ว่าผมรักเธอมากแค่ไหน
เมื่อก่อนผมจำได้ว่าเคยทิ้งขว้างเธอมากแค่ไหน แล้วดูตอนนี้สิแม้แต่จะเข้าใกล้เธอเพียงคนเดียวยังยากเลย
"แกคงไม่คิดอะไรกับผู้หญิงที่มีเจ้าของแล้วหรอกนะ"
แพรวดักคอผมแต่ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่มีสิทธิ์มาห้ามความรู้สึกของผมที่มีต่อเอโกะได้หรอก
"ถ้าฉันอยากจะได้ลูกเมียกลับคืนมา ชินอิจิอะไรนั่นก็ไม่มีสิทธิ์มาห้ามหรอก"
"แต่เขากําลังจะแต่งงานกันฉันว่าแกอย่าไปยุ่งดีกว่า"
"เอโกะเป็นเมียฉัน นานะก็เป็นลูกของฉัน คิดว่าฉันจะยอมยกให้ใครง่ายๆหรือไง"
ถึงจะพูดไปแบบนั้นก็เถอะ แต่ผมก็ยังคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี ตราบใดที่เอโกะยังไม่ให้อภัยผมอยู่แบบนี้ผมคงหมดสิทธิ์เจอหน้าลูก
"แกลืมไปแล้วหรอว่าแกเคยบอกว่าแกไม่ได้รักเอโกะ แล้วแกจะไปสนใจยัยนั่นทำไม?"
ตอนนั้นผมแค่พูดไม่คิด แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้นแล้ว ผมโตเกินกว่าที่จะใช้ชีวิตเสเพลแบบนั้นและตอนนี้ผมควรจะเป็นพ่อและสามีที่ดีได้แล้ว
"นั่นมันเรื่องในอดีตและที่ฉันพูดไปก็เพราะฉันมันโง่ไง"
"ใจเย็นๆก่อน กูรู้ว่ามึงรู้ใจตัวเองแล้ว แต่มึงคิดหรอว่าเขาจะยอมยกเลิกงานแต่งกับคุณชินอิจิอะไรนั่นแล้วกลับมาหามึงอ่ะ"
ไม่ว่าใครจะพูดยังไงผมก็ไม่ได้คิดจะยอมแพ้หรอกนะ ผมรู้ว่าอดีตมันแก้ไขไม่ได้แต่ไม่ได้แปลว่าเราจะทำปัจจุบันให้ดีไม่ได้และผมก็อยากไถ่โทษ อยากดูแลเอโกะให้ดีชดเชยกับกับความผิดพลาดในอดีต
"อีกอย่างมึงอย่าลืมว่าเรื่องตอนนั้นมันร้ายแรงมากแค่ไหน กูไม่คิดว่าเอโกะจะให้อภัยมึงได้ง่ายๆหรอก รวมทั้งพวกเราทุกคนด้วยมึงไม่คิดหรอว่ามันบังเอิญเกินไปหน่อยที่ดูถูกพ่อของเธอก็มาลงทุนธุรกิจที่นี่"
พอฟังที่ไอ้แทนพูดผมก็อดคิดไม่ได้และเริ่มเป็นกังวลขึ้นมาว่าคุณฮิโรชิอาจจะมีอะไรแอบแฝงก็ได้ ถึงผมจะเคยเจอเขาครั้งเดียวในตอนนั้นแต่ความน่าเกรงขามของเขาผมไม่เคยลืม
"คุณฮิโรชิเขาไม่ได้ธรรมดาอย่างที่มึงคิดหรอกนะ มึงลองอ่านประวัติตระกูลยามาดะดีๆแล้วมึงจะรู้ว่าครอบครัวนี้มีอะไรมากกว่าที่มึงคิด"
"มึงจะบอกกูว่าที่เขามาเป็นหุ้นส่วนกับธุรกิจบ้านกูก็พร้อมมีอะไรแอบแฝงงั้นหรอ?"
"เออ เซ้นต์กูไม่พลาด"
ผมแอบทึ่งนะที่คนโง่ๆอย่างมันคิดอะไรแบบนี้ได้ด้วย
"แล้วมึงคิดว่ากูควรทำไง?"
"ก็แค่เลิกยุ่งกับเอโกะ กูว่ามึงก็น่าจะรอดแล้ว"
ผมทำไม่ได้หรอก แค่เห็นเธอทุกวันนี้ผมก็เเทบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว จะให้ผมเลิกยุ่งกับเธอได้ยังไงกัน!
- ผู้เขียน
