บทที่10 น้ำตานองหน้า

1567 คำ

“เธอจะไปไหนก็ไปใบบัว...ฉันขอเดินสำรวจตัวบ้านสักหน่อย ฉันควรปรับปรุงตรงไหนดีนะ ในวันที่ฉันก้าวเข้ามาเป็นเจ้าของบ้านอย่างเต็มภาคภูมิ” พิศตราเปรยเหมือนบอกกล่าวใบบัว วันใดก็ตามที่เธอจับฟาบริซอยู่หมัด วันนั้นจะเป็นวันที่เธอมีความสุขที่สุด เมื่อได้ครอบครองทรัพย์สินมูลค่ามหาศาล หญิงสาวก้มหน้าลง ระบายลมหายใจด้วยความกลัดกลุ้ม ดูคุณผิงมั่นใจว่าจะสามารถมัดใจผู้ชายร้ายกาจคนนั้นได้ ใบบัวได้แต่เป็นห่วง...แต่เมื่อเป็นความต้องการของหญิงสาว เธอก็คงไม่กล้าขัด จึงได้แต่เดินเลี่ยงหลีกไปอีกทาง เธอควรใช้เวลาช่วงนี้หาหนังสืออ่านดีกว่า...เมื่อห้องหนังสือของชายหนุ่มเต็มไปด้วยหนังสือดีๆ และเธอควรใช้ให้เป็นประโยชน์ ฟาบริซกลับมาตอนบ่ายกว่าๆ คนที่วิ่งเข้ามารับหน้า หาใช่คนที่เขาต้องการ ชายหนุ่มจึงรู้สึกแกนๆ แต่ไม่อยากให้แผนการที่วางไว้เสีย เลยทำทีเหมือนพอใจหนักหนา...แม้จะรำคาญเสียงแหลมๆ ของพิศตราจนอยากไล่ตะเพิด ปีเต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม