บทที่8.เจ้าชีวิตลิขิตทางเดิน

1548 คำ

ร่างอวบอัดไหวโยก ผ่านไปไม่นานเท่าใด เธอก็จับจังหวะที่ชายหนุ่มนำทางได้ ที่นี้แหละจะเป็นเขาที่ต้องรับรู้ความทรมานแทนเธอบ้าง มุมปากอิ่มกระตุกยิ้ม เธอโยกลำตัวตามจังหวะรัก ทิ้งสะโพกหนักๆ แล้วจึงดึงตัวถอยห่าง ก่อนจะทิ้งตัวกลับลงไปที่เดิมแบบเร็วรี่ พรึ่บๆ... “อ่า...” เสียงครางแหบห้าวดังลั่น ความเสียวกระสันวิ่งพล่านตามเส้นเลือด ลมหายใจร้อนระอุเป่าพรวดๆ เมื่อฟาบริซต้องอ้าปากงับลมหายใจ เพราะความร้อนแรงทางอารมณ์วิ่งปร๊าด มือแข็งแรงจับเอวบางกระชากเข้าหาตัวตนหนักๆ แล้วจึงบดอัดหน้าขาแข็งแรงกับเนินนางฉ่ำเยิ้ม สาดซัดสายธารชีวิตขุ่นร้อนรินรดใส่เนินนางอวบอิ่มทุกหยาดหยด... “กรี๊ด!...” เสียงหวานแหลม กรีดร้องดังยาวเหยียด เรือนกายอวบอัดกระตุกสั่น แล้วจึงซวนซบลงบนแผ่นอกกว้าง อ้าปากพะงาบๆ สูดลมหายใจแรงๆ แข่งกับเสียงครางระส่ำของชายหนุ่ม... เขาพลิกร่างกายอ่อนปวกเปียกของใบบัวลงนอนแนบข้าง พร้อมทั้งถอดถอนแก่นกายออ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม