“ซูเจียวเจ้าบอกว่าพระสนมไป๋ตาอิ้งมีสมุนไพรที่ช่วยเหลือลูกชายของเจ้าได้เช่นนั้นหรือ?”ไทเฮาตรัสถามอย่างใช้ความคิด
“ใช่แล้วเพคะไทเฮา”
“แม้แต่หมอหลวงก็รักษาลูกของเจ้าไม่ได้ แต่พระสนมไป๋ตาอิ้งกลับรักษาลูกของเจ้าได้เช่นนั้นหรือ?”ไทเฮาตรัสถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
“ใช่แล้วเพคะ” ซูเจียวตอบย้ำอีกรอบเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้กับองค์
ไทเฮา
“ถ้าเช่นนั้นอายเจียก็พอจะนึกแผนดี ๆ ออกมาได้บ้างแล้ว” ไทเฮากระหยิ่มยิ้มย่องในใจ
“แผนอันใดหรือเพคะไทเฮา” ซูเจียวถามด้วยความอยากรู้
“อีกเดี๋ยวเจ้าก็จะรู้เองแหละซูเจียว อายเจียจะคอยดูสิว่าโอรสของอายเจียจะออกโรงเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรือไม่” ไทเฮากล่าวยิ้ม ๆ
สองวันผ่านไป ณ ตำหนักเยว่เทียนกง
ข่าวการประชวรของไทเฮาต่างแพร่สะพัดออกไปทั่วทั้งวังหลวง ทำให้บรรดาเชื้อพระวงศ์ สนมตำหนักต่าง ๆ รวมถึงขุนนางในราชสำนัก ต่างพากันนำของมาเยี่ยมเยียนไทเฮาอยู่อย่างไม่ขาดสาย รวมถ
