หลังจากช่วยกันขุดดินทำแปลงเพื่อปลูกพืชผัก และปลูกดอกไม้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็เป็นเวลายามอู่พอดี เสี่ยวขุยจึงเสนอตัวไปรับอาหารที่หน้าประตูตำหนัก แต่ครั้งนี้พิเศษกว่าที่เคย เนื่องจากไป๋หนิงอ้ายได้ติดตามออกไปรับอาหารด้วย
เมื่อสองนายบ่าวเดินไปถึงหน้าประตูตำหนักแล้ว เสี่ยวขุยก็เปิดช่องเล็กๆ ตรงประตูออก เรียกจู้ชินฟงและปู้เชาหลงเสียงดังพอเป็นพิธี
อาหารถูกนำส่งผ่านช่องเล็ก ๆ ตรงประตู ครั้งนี้ก็แปลกไปกว่าที่เคยเช่นกัน เมื่อปู้เชาหลงเอ่ยถามถึงไป๋หนิงอ้ายด้วยว่า “แม่นางเสี่ยวขุย พระสนมไป๋ตาอิ้งอยู่หรือไม่? ข้ามีเรื่องอยากกราบทูลพระสนม”
“ข้าอยู่นี่" ไป๋หนิงอ้ายเอ่ยขึ้น
“เจ้ามีอันใดจะพูดกับข้าเช่นนั้นหรือปู้เชาหลง?”
“กระหม่อมใคร่ขอกล่าวขอบคุณในความเมตตาของพระสนมที่ให้ความช่วยเหลือลูกชายของกระหม่อมในคราวก่อนโน้นพ่ะย่ะค่ะขอพระสนมทรงโปรดรับการคารวะจากกระหม่อมด้วย” ปู้เชาหลงกล่าวพร้อมทั้งยกมือขึ้น
