“พี่ชอบว่ายน้ำแต่ไม่อยากถูกแสงแดดและไม่อยากให้ใครได้เห็นร่างกาย” ณิชาพยักหน้าหลายครั้งและไล่สายตามองภีมะที่นอนตะแคงทอดยาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ตอนที่เธอเห็นเขาเดินเข้ามาในห้องเธอก็เห็นอยู่แล้วว่าเขามีรูปร่างที่สูงและงามสง่า หมับ! เธอจับมือเขา สีผิวของเขาเหมือนกับเธอ นิ้วเขาเรียวยาวสวย ถ้าให้เขาแต่งเป็นผู้หญิงบอกเลยว่าเขาต้องสวยและงดงามกว่าเธอเสียอีก
ภีมะเดาไม่ยากว่าณิชากำลังคิดอะไรอยู่กับคำพูดแบบนั้นของเขาซึ่งก็ไม่แปลก แม้ความจริงมันจะไม่ใช่แบบนั้นก็ตาม
จู่ๆณิชาก็หน้าแดง “คิดอะไรอยู่เหรอ” ภีมะอดไม่ได้ที่จะต้องเอ่ยถามออกไป เมื่อเห็นแก้มของเธอแดง อื้มมม ณิชาส่ายหน้าไปมา หมับ! และพลิกตัวหันหลังให้ภีมะทันที ก็เธอเขินเขา ไม่เคยมีใครได้เห็นร่างกายเขาเหรอ หรือเฉพาะตอนว่ายน้ำ แต่เธอกับเขาเป็นสามีภรรยากัน เธอก็คงเคยได้เห็นมาแล้ว แต่แค่จำไม่ได้
พรึ่บ หมับ ณิชาเกร็งไปทั้งตัว เมื่อถูกสวมกอดจากด้า
