“ก็ตามใจ แต่ณิชาจะอยู่แต่ในห้องนี้ไม่ได้รู้มั้ย” ภีมะไม่อยากเห็นแก่ตัวในบางเรื่อง “ณิชาไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวพี่ทำแผลให้” ณิชายิ้มพร้อมพยักหน้าและลุกไปทำตามนั้น
หลังจากที่ภีมะทำแผลให้เธอแล้ว ทั้งสองก็นอนกอดกัน คืนนี้คงเป็นคืนแรกในรอบยี่สิบปีของภีมะเลยก็ว่าได้เป็นคืนแห่งการนอนหลับพักผ่อนที่แท้จริง แม้พรุ่งนี้และต่อจากนี้เขารู้ว่าเขาต้องเจอกับอะไรนั้น เขาก็พร้อมที่จะสู้ แต่การต่อสู้ต่อจากนี้ไม่ใช่เพื่อตระกูลนรารัตน์ แต่เขาจะสู้เพื่อณิชา ณิชาผู้ที่จะอยู่เคียงข้างเขา เขารู้ดีว่าจะดูแลปกป้องณิชาได้นั้นเขาต้องคงอำนาจที่มีอยู่ให้อยู่ต่อไป เหนือสมุทรกำลังเคลื่อนไหว ศึกต่อจากนี้คือศึกระหว่างพี่น้องท้องเดียวกันแต่เพื่อเป้าหมายที่ต่างกัน
ณิชาค่อยๆลืมตาขึ้น ในเวลาเช้าตรู่ ข้างกายว่างเปล่า แต่เหมือนว่าเธอได้ยินเสียงน้ำ ม่านถูกรูดเปิด ริมฝีปากเล็กยกยิ้มทันทีเมื่อได้เห็นมังกรกำลังแวกว่ายอยู่ เธอยืนมองจ
