แอบรัก

9

“ว้าว!” เสียงวัยรุ่นชายแถวนั้นเผลอผิวปาก ก่อนที่ทุกคนจะมองตาค้าง ธามหันไปมองยังจุดนั้น เขาเองก็ตกตะลึงตาค้างเหมือนกัน ดาราวดีในชุดว่ายน้ำสุดแสนเซ็กซี่ เน้นส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน จริงๆ การใส่ชุดว่ายน้ำเป็นเรื่องปกติของสาวๆ ที่จะมาว่ายน้ำในสระ แต่อาจเพราะดาราวดีไม่เคยใส่ชุดว่ายน้ำลงมาเล่นน้ำที่นี่เลยสักครั้ง ตั้งแต่เขาจำได้ พอเห็นเธอแบบนี้ เขาก็มองตาค้างเหมือนกัน ถ้าเป็นปกติเขาคงไม่คิดอะไร แต่นี่เป็นผู้หญิงที่เขาแอบมีใจให้นานแสนนาน มันเลยทำให้หัวใจของเขาเต้นกระหน่ำแทบหลุดออกมานอกอก

ดาราวดีเป็นคนอวบอิ่ม ไม่เหมือนแพรทองที่ผอมเพรียว แต่ความอวบอิ่มผิวขาวจัดของเธอก็ไม่ใช่ไขมันส่วนเกิน แต่กลับเป็นสัดส่วนยวนตา อกอวบอิ่มผลิพุ่ง ดันชุดด้านบนชัดเจน เอวคอดรับกับสะโพกผาย แม้เอวจะไม่ได้เล็กเหมือนสาวๆ ร่างเล็ก แต่ก็ได้สัดส่วน เหมาะเจาะกับสาวโครงร่างแบบเธอ

หญิงสาวหน้าแดง แทบเดินขาพันกัน หลังจากปลดชุดคลุมออกจากตัว แล้วมีคนมองกันทั่วสระ เธอหันมามองสบตากับธาม แก้มขึ้นสีแดงจัด

ดาราวดีไม่รู้เลยว่าตัวเองก้าวพลาดตกสระไปตอนไหน รู้ตัวอีกที เธอก็หล่นตูมลงไปในสระเรียบร้อยแล้ว แถมตรงนั้นก็เป็นสระด้านที่ลึกกว่าที่เธอจะช่วยเหลือตัวเองได้

ธามกระโจนออกไปหาดาราวดีทันที ในขณะที่แพรทองรั้งเอาไว้ไม่ทัน ไม่นานเขาก็กระโจนเข้าไปรวบร่างของเธอขึ้นมาจากน้ำได้เป็นอันสำเร็จ

ดาราวดีผวาขึ้นสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด เรือนร่างอวบอิ่มของเธอถูกโอบรัดด้วยเรือนร่างสูงเพรียวแข็งแรงของธามอย่างแนบสนิท เธอโผกอดคอเขาแน่นเพราะความกลัว หน้าแดงจัด ทั้งกลัว ทั้งอายขัดเขินกับสัมผัสใกล้ชิดนั้น แพรทองตีน้ำด้วยฝ่ามือด้วยความโมโห เมื่อเห็นคนทั้งสองจ้องตากันเหมือนตกอยู่ในภวังค์เสน่หา

“คุณดาวเป็นยังไงบ้างครับ” ธามเอ่ยถามอย่างห่วงใย

“มะ...ไม่เป็นอะไรค่ะ”

“ตรงนี้ยืนได้แล้วครับ ตรงนี้น้ำแค่เอวเอง” เพราะสระว่ายน้ำจะมีระดับตั้งแต่น้ำตื้นไปหาน้ำลึก สำหรับให้หัดว่ายตั้งแต่เริ่มว่ายยันว่ายน้ำเป็น ดาราวดีตัวสั่นอยู่ในอ้อมแขนของเขา เธอมองระดับน้ำแค่เอวแล้วรู้สึกขนลุกซู่ เพราะอกอวบของเธอเสียดสีกับแผงอกกว้างของเขา

“ไม่สบายหรือเปล่าครับ คุณโอเคไหม” ธามยกหลังมือขึ้นสัมผัสกับหน้าผากนูนเกลี้ยงของเธอ เธอยิ่งหน้าเห่อร้อนเข้าไปอีก

“ไม่เป็นอะไรค่ะ” เธอตอบอย่างเขินอาย

“คุณหน้าแดงนี่ครับ ไม่สบายหรือเปล่า ไหวไหม” เขายังถามอย่างห่วงใย เธอแทบละลายคาอ้อมแขนเขาอยู่แล้ว

“คุณดาวพร้อมไหมครับ” ธามเอ่ยถามเมื่อค่อยๆ ปล่อยอ้อมแขนออกจากเธออย่างแสนเสียดาย ดาราวดีมัวแต่ก้มหน้างุดๆ เลยไม่เห็นสายตาของอีกฝ่าย

“คะ...ค่ะ” ดาราวดีรับคำ เขินอายเหลือเกินกับสัมผัสใกล้ชิดนั้น

“ก่อนเรียนว่ายน้ำ เอาง่ายๆ เลยนะครับ ต้องทำใจให้สบาย ผ่อนคลาย และก็กล้าด้วยครับ ถ้ากลัวเราจะไม่กล้าเอาหัวมุดลงไปใต้น้ำเลย แรกๆ อาจจะเกร็งๆ หน่อยนะครับ แต่สักประเดี๋ยวก็ชิน เชื่อผมสิ”

“ค่ะ” เธอรับคำ น้ำตื้นๆ แบบนี้คงไม่เป็นอะไรกระมัง แต่อย่างที่เขาว่า เอาหัวมุดลงไปใต้น้ำก็กลัวๆ อยู่เหมือนกัน

“อย่างแรกนะครับ ลองเอาหัวมุดลงใต้น้ำก่อน หัดกลั้นหายใจในน้ำดู พอไม่ไหวก็ค่อยโผล่ขึ้นมา ลองทำดูซ้ำๆ แบบไม่ต้องรีบนะครับ ลองนับดูว่าเราดำน้ำได้นานแค่ไหน นับหนึ่ง สอง สาม ไปเรื่อยๆ”

“ค่ะ” ดาราวดีรับคำ มองเขาตาแป๋ว ธามยิ้มอบอุ่นส่งมาให้

“ผมไม่ใช่ครูสอนว่ายน้ำนะครับ อาจจะสอนได้ไม่ดีนัก แต่รับรองว่าว่ายน้ำเป็นแน่นอนครับ” เขาพูดให้กำลังใจเธอ แต่ไม่รู้ทำไม ดาราวดีคิดว่ามั่นใจในตัวเขาที่สุด

“ลองดูนะคะ” เธอลองเอาหัวมุดลงไปใต้น้ำดู แต่พอลงไปได้ไม่ทันไรก็โผล่พรวดขึ้นมา เพราะไม่เคยชินกับการอยู่ใต้น้ำ

“อะไรกันคะ ดำลงไปกี่วิกันนี่ แบบนี้เมื่อไหร่จะว่ายได้กันล่ะคะ พี่ธามไม่ต้องสอนไปตลอดชีวิตเลยหรือไง” แพรทองว่ายน้ำมาหา ก่อนจะพูดประชดประชัน ดาราวดีหน้าเสีย

“เราน่ะพูดเยอะ แรกๆ ก็เป็นแบบนี้แหละ เดี๋ยวพอชินก็อยู่ใต้น้ำได้นานไปเองนั่นแหละ เราเองแรกๆ ก็กลัวไม่ใช่เหรอ” ธามหันไปบีบจมูกเล็กๆ ของแพรทอง ก่อนจะทำเสียงดุ หญิงสาวย่นจมูกใส่ ตวัดสายตาไปมองดาราวดี คนถูกมองถึงกับฮึดขึ้นมา ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอก เธอไม่ชอบให้ใครมาพูดจาดูถูกอยู่แล้ว

“เดี๋ยวดาวเอาใหม่นะคะ”

“ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องกลัวครับ ผมอยู่ที่นี่ ลองทำดูเรื่อยๆ เดี๋ยวเราก็จะชินไปเอง หัดกลั้นหายใจใต้น้ำให้ชินครับ”

“ค่ะ” ดาราวดีไม่ยอมแพ้ เธอมุดลงไปใต้น้ำและผุดขึ้นมาหายใจ ทำซ้ำๆ จนเริ่มใช้เวลานานขึ้น

“โอเคครับ คุณดาวทำได้ดีมาก” เขาเอ่ยชม ดาราวดียิ้มแป้น

“โหย… ตอนแพรหัดเรียนว่ายน้ำใหม่ๆ ดำลงไปใต้น้ำนานกว่านี้อีกค่ะ” แพรทองยังพูดแขวะ แต่ดูเหมือนธามกับดาราวดีจะไม่สนใจ คนแขวะถึงกับสะบัดหน้าหนีด้วยความหมั่นไส้

ชิ! ออดอ้อนให้พี่ธามคอยดูแลล่ะสิ น่าหาเรื่องแกล้งนัก แต่ตอนนี้ยังไม่มีโอกาส ถ้าแกล้งต่อหน้าธาม เขาต้องดุเธอ หรือไล่เธอขึ้นจากสระแน่ๆ เลย ถึงแม้ธามจะใจดี แต่เวลาโมโหขึ้นมา เธอก็ไม่กล้าหือกับเขาเหมือนกัน เป็นเพราะพี่ชายของเธอมีบุญคุณที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้ และทำให้ต้องตาย เพราะเป็นเพื่อนที่รักกันมาก ธามจึงรับปากว่าจะดูแลเธอต่อจากพี่ชาย นั่นทำให้เขารักและตามใจเธอมาก แถมยังส่งเสียให้เธอเล่าเรียนอีก

“คราวนี้คุณดาวก็ลองเอามือเกาะขอบสระนะครับ แล้วยกตัวขึ้นให้ขนานกับน้ำและตีขาครับ ทำซ้ำๆ พยายามอย่าให้จม ให้ตัวลอยครับ”

“ค่ะ” ดาราวดีทำตามอย่างว่าง่าย เธอรู้สึกกล้าขึ้นเพราะเขาอยู่ใกล้ๆ

“ขอโทษครับ ผมขออนุญาต” เขาบอกอย่างสุภาพก่อนจะจับเอวคอดของเธอเอาไว้ให้เธอลอยตัวตีขา แต่มันก็ทำท่าจะจมอยู่ตลอด

“คุณธามคะ ถ้าดาวเอาคอลงจนจมน้ำ โผล่หน้าขึ้นมาหายใจนิดหนึ่ง ตัวก็จะลอยนะคะ แต่พอยกหัวขึ้นมาขาก็จม”

“นั่นแหละครับ คุณดาวพอจะรู้แล้วใช่ไหมครับ งั้นลองเอาหัวมุดลงไป

ใต้น้ำและตีขาไปด้วยครับ มือเกาะขอบสระเอาไว้ พอหมดอากาศหายใจก็โผล่ขึ้นมาครับ” เขาบอก เธอพยักหน้าก่อนทำตาม ก่อนจะโผล่ขึ้นมาหายใจ ขาก็เหยียดบนพื้นน้ำด้วย

“ไม่ต้องรีบครับ สูดลมหายใจเข้าให้เต็มปอด พอเอาหัวลงไปใต้น้ำก็ค่อยๆ ปล่อยลมออกจากปากครับ อย่าปล่อยออกทางจมูกนะครับ เพราะเดี๋ยวเราจะเผลอสูดลมหายใจเข้า น้ำเข้าจมูกครับ”

“ค่ะ” ดาราวดีลองทำ แต่เธอยังไม่ชิน พอดำน้ำลงไป สักพักก็ขึ้นมาสำลักน้ำ แสบจมูกไปหมด

“เป็นยังไงบ้างครับ” เขาลูบจมูกเธอเบาๆ สัมผัสอ่อนโยนนั้นทำให้ดาราวดีหน้าแดงกว่าเก่า

“โอ๊ย! หายใจเข้าไปได้ยังไงกัน อยู่ใต้น้ำแบบนั้น เดี๋ยวก็จมน้ำตายหรอก” แพรทองว่ายน้ำมาใกล้ๆ ก่อนพูดขึ้น และว่ายน้ำหนีไป

“อย่าไปสนใจน้องแพรเลยครับ ผมต้องขอโทษด้วย เลี้ยงแบบตามใจไปหน่อย เลยเป็นแบบนี้”

“ดูคุณเอ็นดูแพรทองมากเลยนะคะ”

“ครับ พี่ชายของเขาฝากให้ผมดูแลน่ะครับ”

“แล้วพี่ชายของเขาไปไหนเสียล่ะคะ”

“เสียชีวิตแล้วครับ เป็นเพราะผมเอง” น้ำเสียงของเขาเศร้าลงอย่างน่าใจหาย

“ดาวขอโทษนะคะ ถ้าทำให้คุณไม่สบายใจ แบบนี้ใช่ไหมคะ คุณเลยตามใจแพรทองมาก”

“บางทีผมอาจจะตามใจเขามากไปน่ะครับ”

“ไม่หรอกค่ะ ถ้าดาวเป็นคุณก็คงจะรู้สึกผิด และอยากทดแทนสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตของแพรทองให้มากที่สุด เพราะเราเป็นสาเหตุทำให้เขาต้องเสียพี่ชายที่รักไป”