2 วัยว้าวุ่น

Sun Say....... นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่ผมต้องมางานศพของญาติตัวเอง ผมได้แต่มองเธอที่กำลังร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด แม้แขกจะกลับหมด เธอก็คงยังนั่งร้องไห้อยู่หน้าโลงศพของสามีเธอ ลูกสาวและลูกชายของเธอต้องคอยปลอบอยู่ข้างๆไม่ห่าง อยากเข้าไปปลอมเธอ แต่ในฐานะอะไรล่ะ ฐานะญาติคนนึงก็แล้วกัน “ ซี ไหวไหม นนท์มันไปสบายแล้ว แต่เธอต้องอยู่ต่อ “ “ ฉันบอกพี่นนท์ตลอดเลย ว่าทางลงเขามันมึด ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องออกกลางคืน แต่เค้าไม่ฟังฉันเลย ฮื้อออออ “ เธอร้องไห้แล้วโผลกอดผม เธอปล่อยโอออกมาอย่างหนัก ผมได้แค่ลูบหลังของเธอเบาๆเป็นการปลอบเท่านั้น แม้ผมจะยังรักเธออยู่ แต่ตอนนี้มันยังไม่ใช่เวลา แต่หลังจากนี้มันจะเป็นเวลาของผมอีกครั้งแล้ว 5 ปี ผ่านไป...... “ ลุงซันไม่ต้องมาบ่อยแบบนี้ก็ได้นะ “ นี่ไงหลานชายที่โคตรจะรักผมเลย “ ก็มาแบบนี้ตลอดตั้งแต่ก่อนแกจะเกิดด้วยซ้ำ “ “ จีบแม่ผมมา 5 ปีไม่เบื่อรึไง “ อื้มมมม เกลียดความที่มันเหมือนพ่อ ความฉลาด ความเจ้าเล่ห์ ทันคน และกวนตีน “ ผมเนี่ยโคตรเกลียดคนเจ้าชู้เลย “ ให้ตายเถอะ นี่คือศัตรูความรักตัวเบ่อเริ่มของผมเลย “ ลุงซันข๋า แม่เรียกให้ไปกินข้าวค่ะ แกด้วยมูน “ และนี่ก็หลานสาวสุดที่รัก สำหรับผมเธอเป็นแค่หลานสุดที่รัก แต่สำหรับเธอผมดันเป็นมากกว่านั้น ถึงเธอจะน่ารักคล้ายแม่ของเธอแค่ไหน แต่ความห่างของอายุ มันทำให้เรื่องของเราเป็นไปไม่ได้เลย และที่สำคัญ ผมรักแม่ของเธอ ไม่ใช่เธอ แต่กับแม่เธอก็ช่างห่างไกล เรื่องราวมันค่อนข้างจะซับซ้อนเพราะเธอขอแม่เธอไปเรียนกรุงเทพ ซึ่งผมเป็นญาติคนเดียวของเธอที่เธอมีที่กรุงเทพมันทำให้เธอต้องไปอยู่กับผมโดยปริยาย แต่เธอไม่ได้มาอยู่กรุงเทพแค่คนเดียว เธอมากับต้นกล้าลูกบุญธรรมที่ซีรับเลี้ยงไว้ เพื่อดูแลเธอ โคตรจะไว้ใจผมเลย วันที่ผมตกลงจะให้เธอไปอยู่แม่เธอขึ้นเสียงแข็งกับผมว่า “ ถ้าพี่แตะต้องลูกฉัน ฉันจะตามเอามีดไปแทงอกพี่ แล้วจะควักหัวใจของพี่ออกมาดูว่าสีอะไร “ แม่เธอโหดขนาดนี้จะให้ผมแตะต้องลูกสาวเธอได้ยังไง การพาลูน่ากลับมาหาเธอทุกสองอาทิตย์เป็นเหตุผลเดียวที่ผมยังมาเจอเธอได้อยู่ เพราะคนงานที่ไร่จำนวนมาก เธอจึงไม่สามารถทิ้งไปได้เลย “ ลุงซันขา ทานนี่สิคะ แม่ทำอร่อยมากเลยนะ “ เด็กสาวตักอาหารใส่ในจานของผม “ น้อยๆหน่อย นั่นอะพี่ชายพ่อเราเลยนะ “ หลานชายของผมแขวะอย่างแรง “ ก็ไม่ใช่พี่ชายแท้ๆซะหน่อย “ “ แรด “ การปะทะคารมของพี่น้องยังคงดุเดือด “ ฉันพี่แกนะไอ้มูน “ “ เกิดก่อนแค่ 2 ปี อย่าเอามาเบ่งได้ไหม “ สองคนนี้ไม่ค่อยถูกกันเลย ทั้งๆที่แต่ก่อนรักกันดีแท้ๆ “ กินข้าว !!! “ เสียงตวาดของผู้เป็นแม่แค่ครั้งเดียว ทำให้เด็กสองคนเลิกทะเลาะกัน แล้วนั่งกินข้าวเงียบๆ เดี๋ยวนี้ดุจัง แววตาที่เคยสดใส ไม่เหลือเลย อีกด้าน........ Tiger say.......... “ ม๊า ไทเกอร์ว่าป๊ากับม๊าต้องลดเสียงลงหน่อยนะ “ ผมแซวคนเป็นแม่ ที่ทำอาหารอยู่ในครัว “ เห็นไหม ป๊าบอกม๊าแล้ว ว่าม๊าเสียงดังไป “ “ ตลกหรอ ม๊าว่าม๊าจะหนีไปนอนบ้านยายแล้ว โดนรุมแกล้งแบบนี่ทุกวัน ไม่โอเคนะ “ งอนซะแล้วสิ ผมวิ่งเข้าไปกอดเอวคนเป็นแม่ ที่แม้ว่าจะเข้าวัย 44 แล้ว ก็ยังดูดีไม่เปลี่ยน ม๊ากับป๊าของผมรักกันมาก จนผมมีความรู้สึกว่าเจ้าสาวในอุดมคติของผม คงจะเหมือนม๊าของผมเนี่ยแหละ ดูแล เอาใจเก่ง ต่างจากป๊าที่ออกจะเงียบขรึม แต่ถามว่าใครใจดีกว่ากัน ตอบเลยว่าป๊า “ แต่งตัวหล่อเลย จะไปไหน “ “ นัดหญิงไว้อะม๊า วันนี้ผมทำงานกับป๊าทั้งวัน อยากคลายเครียดบ้างอะ “ ผมหอมแม่ฟอดใหญ่ ก่อนจะหยิบเสื้อนอกแล้วไปใส่รองเท้า “ ไทเกอร์ พกถุงด้วย “ “ ไม่เคยขาดครับ “ เนี่ยป๊าผมเจ๋งแบบนี้แหละ ไม่ใช่ว่าผมจะเจ้าชู้นะ ผมแค่ยังหาคนที่ใช่ไม่เจอเท่านั้นเอง แต่ถึงป๊าจะใจดีแค่ไหน ผมก็ไม่เคยได้ใช้ชีวิตสบายอย่างวัยรุ่นคนอื่นเค้าซักที ผมต้องทำงานในบริษัทตั้งแต่อายุ 15 เพื่อแลกค่าขนมที่ไม่ขาดมือ “ พี่ไทเกอร์ข๋าจะไปไหนคะ ฉันอุตส่าห์มาหาพี่ก็จะไปข้างนอก “ “ ขอโทษนะมิลิน พี่นัดสาวไว้อะ “ มิลินลูกสาวของป้าหลิน เด็กสาวที่พยายามตามจีบผมอยู่ แต่ผมมองเธอเป็นแค่น้องสาวเท่านั้น ไม่ใช่เธอไม่น่ารัก แต่แค่ผมไม่เคยคิดอะไรเกินกว่าน้องสาวอะ “ ไงเฮีย!! เสือออกล่าหรอ “ ชายหนุ่มหน้าตาดี ที่ซ่อนความหล่อไว้ใต้หลังแว่น “ เออ เป็นเสือไม่ล่าได้ไง “ ชิม่อน ลูกชายของอาเช่ กับอามายด์ มันเล่าให้ฟังว่าชื่อแปลกๆของมันมาจากชื่อของพ่อและแม่ “ เล่นบาสหรอ อยากไปเล่นด้วยว่ะ แต่วันนี้มีนัดละ ไปกับกูปะ กูแนะนำสาวให้ “ “ ไม่อะพี่ ผมให้เกียรติผู้หญิง “ เอาซะกูรู้สึกผิดเลย ผมก็ให้เกียรติ ผมคบใครคบทีละคนนะ เห็นแบบนี้อะ อีกด้าน Kim Say......... “ พ่อไม่ให้มีแฟนอะ จนกว่าจะเรียนจบ “ “ หนูว่า พ่อคิดมากไป คนที่มาส่งแค่เพื่อนที่คณะจริงๆ “ “ เจ้าข๋ารู้เอาไว้เลย ไอ้นั่นมันไม่ได้คิดกับหนูแค่เพื่อนแน่นอน ต่อไปจะกลับบ้านโทรบอกพ่อ จะไปรับเอง “ ให้ตายเถอะ มีลูกผู้หญิงแล้วกลัวไปหมด ดันทำคนอื่นไว้เยอะ กลัวกรรมจะมาตกที่ลูกสุดๆ “ พ่อควรจะแต่งงานได้แล้วนะ จะมาอยู่แอ้วเมียลูกค้าแบบนี้ไม่ได้ “ “ เรากำลังคุยเรื่องของเจ้าข๋าอยู่ อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง “ พูดจนเหนื่อย ถึงเจ้าข๋จะไม่ใช่เด็กดื้อ แต่ผมก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี แต่ผมชอบแซวมินิทนะ สามีเธอหวงอย่างกับอะไรดี แม้จะผ่านมานานขนาดนี้ แต่ยังรักกันดี น่าอิจฉาจริงๆ “ ชอบเค้าขนาดนั้นเลยหรอคะ น้ามินิทอะ “ “ แค่ชอบแกล้งสามีเธอ เวลาหึงแล้วโคตรตลกเลย “ ชอบงั้นหรอ นั่นสินะ ยังชอบอยู่รึป่าวนะ แต่ผมไม่เคยมองเธอเปลี่ยนไปเลย แต่ก็ยังรู้สึกแพ้สามีของเธออยู่ตลอดนั่นแหละ ตลกดีไหมล่ะ “ แต่หนูไม่ชอบลูกชายเค้าอะ ขี้เก๊ก “ “ เก๊กเหมือนพ่อมันไง “ “ ฮ่าๆๆๆ พ่อของเจ้าข๋าเนี่ยเป็นเอามากนะคะ “ ผมพยายามดูแลเธอให้ดี เพื่อไม่ให้เธอรู้สึกขาด เพราะผมเป็นแบบนี้ แม่ของเธอถึงทนไม่ได้ ถามว่าผมรู้สึกผิดไหม ตอบเลยว่าไม่นะ มันผิดที่ผู้หญิงคนนั้นจะจับผมเลยปล่อยให้ตัวเองท้อง แล้วจะมาบอกให้ผมแต่งกับเธอ ผมไม่แต่งหรอกนะ ผมรับผิดชอบลูกเต็มที่ แต่รักที่มันหมดไปแล้ว ยังไงก็หมดอยู่ดี ตอนที่ผู้หญิงคนนั้นจากไป ผมไม่ตามด้วยซ้ำ “ คนนั้นเพื่อนจริงๆค่ะ ยังไม่มีผู้ชายคนไหน ทำให้ลูกสาวพ่อคนนี้หัวใจเต้นได้เลย “ “ ดีแล้ว จะจีบลูกสาวพ่อได้ ต้องเป็นคนที่พ่อยอมรับเท่านั้น “ “ จะมีคนนั้นไหมนะ “ ไม่มีหรอก !! ผมยิ้มให้ลูกสาวของผมอย่างที่เคย Tonkah Say....... “ ไงไอ้กล้า ดูแลคุณหนูดีรึป่าว “ “ ต้องดีอยู่แล้ว “ แม้เธอจะเอาแต่ใจไปหน่อย แล้วก็ไม่เคยมองผมในฐานะผู้ชายคนนึงเลย ผมเป็นแค่พี่กล้าของเธอเท่านั้น ในใจเธอมีแต่ลุงซันของเธอเท่านั้น วันที่คุณซีขอให้ผมไปคอยดูแลเธอ ผมตอบตกลงแบบไม่ต้องคิดเลย “ กล้าเอ้ย อย่าคิดอะไรที่มันเกินตัวนักนะ “ “ ผมรู้ แม่ไม่ต้องห่วง ผมไม่ริเด็ดดอกฟ้าหรอก “ “ ดีแล้ว คุณซีเค้ามีบุญคุณกับเอ็งมากนะ อย่าทำลายความไว้ใจเธอนะ “ “ ครับ “ ผมไม่เคยลืมบุญคุณของคุณซีเลย และผมก็ไม่เคยเอื้อมเด็ดดอกฟ้าด้วย ผมแค่อยากอยู่ข้างคุณหนูเท่านั้น  ใครที่เพิ่งอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก อาจจะงงความเป็นมาของตัวละคร แนะนำให้ไปอ่าน 2 เรื่องก่อนหน้านี้ เพื่อเข้าใจตัวละครมากขึ้นนะคะ อันนี้จะเป็นรุ่นของลูกๆ ของตัวละครหลักทั้ง 2 เรื่องที่จบไปแล้วจ้า