บทนำ
1551 คำ
Sun Say.......
นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่ผมต้องมางานศพของญาติตัวเอง ผมได้แต่มองเธอที่กำลังร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด แม้แขกจะกลับหมด เธอก็คงยังนั่งร้องไห้อยู่หน้าโลงศพของสามีเธอ ลูกสาวและลูกชายของเธอต้องคอยปลอบอยู่ข้างๆไม่ห่าง
อยากเข้าไปปลอมเธอ แต่ในฐานะอะไรล่ะ ฐานะญาติคนนึงก็แล้วกัน
“ ซี ไหวไหม นนท์มันไปสบายแล้ว แต่เธอต้องอยู่ต่อ “
“ ฉันบอกพี่นนท์ตลอดเลย ว่าทางลงเขามันมึด ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องออกกลางคืน แต่เค้าไม่ฟังฉันเลย ฮื้อออออ “ เธอร้องไห้แล้วโผลกอดผม เธอปล่อยโอออกมาอย่างหนัก ผมได้แค่ลูบหลังของเธอเบาๆเป็นการปลอบเท่านั้น แม้ผมจะยังรักเธออยู่ แต่ตอนนี้มันยังไม่ใช่เวลา
แต่หลังจากนี้มันจะเป็นเวลาของผมอีกครั้งแล้ว
5 ปี ผ่านไป......
“ ลุงซันไม่ต้องมาบ่อยแบบนี้ก็ได้นะ “ นี่ไงหลานชายที่โคตรจะรักผมเลย
“ ก็มาแบบนี้ตลอดตั้งแต่ก่อนแกจะเกิดด้วยซ้ำ “
“ จีบแม่ผมมา 5 ปีไม่เบื่อรึไง “
อื้มมมม เกลียดความที่มันเหมือนพ่อ ความฉลาด ความเจ้าเล่ห์ ทันคน และกวนตีน
“ ผมเนี่ยโคตรเกลียดคนเจ้าชู้เลย “
ให้ตายเถอะ นี่คือศัตรูความรักตัวเบ่อเริ่มของผมเลย
“ ลุงซันข๋า แม่เรียกให้ไปกินข้าวค่ะ แกด้วยมูน “ และนี่ก็หลานสาวสุดที่รัก
สำหรับผมเธอเป็นแค่หลานสุดที่รัก แต่สำหรับเธอผมดันเป็นมากกว่านั้น ถึงเธอจะน่ารักคล้ายแม่ของเธอแค่ไหน แต่ความห่างของอายุ มันทำให้เรื่องของเราเป็นไปไม่ได้เลย และที่สำคัญ ผมรักแม่ของเธอ ไม่ใช่เธอ แต่กับแม่เธอก็ช่างห่างไกล
เรื่องราวมันค่อนข้างจะซับซ้อนเพราะเธอขอแม่เธอไปเรียนกรุงเทพ ซึ่งผมเป็นญาติคนเดียวของเธอที่เธอมีที่กรุงเทพมันทำให้เธอต้องไปอยู่กับผมโดยปริยาย แต่เธอไม่ได้มาอยู่กรุงเทพแค่คนเดียว เธอมากับต้นกล้าลูกบุญธรรมที่ซีรับเลี้ยงไว้ เพื่อดูแลเธอ โคตรจะไว้ใจผมเลย วันที่ผมตกลงจะให้เธอไปอยู่แม่เธอขึ้นเสียงแข็งกับผมว่า
“ ถ้าพี่แตะต้องลูกฉัน ฉันจะตามเอามีดไปแทงอกพี่ แล้วจะควักหัวใจของพี่ออกมาดูว่าสีอะไร “
แม่เธอโหดขนาดนี้จะให้ผมแตะต้องลูกสาวเธอได้ยังไง การพาลูน่ากลับมาหาเธอทุกสองอาทิตย์เป็นเหตุผลเดียวที่ผมยังมาเจอเธอได้อยู่ เพราะคนงานที่ไร่จำนวนมาก เธอจึงไม่สามารถทิ้งไปได้เลย
“ ลุงซันขา ทานนี่สิคะ แม่ทำอร่อยมากเลยนะ “ เด็กสาวตักอาหารใส่ในจานของผม
“ น้อยๆหน่อย นั่นอะพี่ชายพ่อเราเลยนะ “ หลานชายของผมแขวะอย่างแรง
“ ก็ไม่ใช่พี่ชายแท้ๆซะหน่อย “
“ แรด “ การปะทะคารมของพี่น้องยังคงดุเดือด
“ ฉันพี่แกนะไอ้มูน “
“ เกิดก่อนแค่ 2 ปี อย่าเอามาเบ่งได้ไหม “
สองคนนี้ไม่ค่อยถูกกันเลย ทั้งๆที่แต่ก่อนรักกันดีแท้ๆ
“ กินข้าว !!! “ เสียงตวาดของผู้เป็นแม่แค่ครั้งเดียว ทำให้เด็กสองคนเลิกทะเลาะกัน แล้วนั่งกินข้าวเงียบๆ
เดี๋ยวนี้ดุจัง แววตาที่เคยสดใส ไม่เหลือเลย
อีกด้าน........ Tiger say..........
“ ม๊า ไทเกอร์ว่าป๊ากับม๊าต้องลดเสียงลงหน่อยนะ “ ผมแซวคนเป็นแม่ ที่ทำอาหารอยู่ในครัว
“ เห็นไหม ป๊าบอกม๊าแล้ว ว่าม๊าเสียงดังไป “
“ ตลกหรอ ม๊าว่าม๊าจะหนีไปนอนบ้านยายแล้ว โดนรุมแกล้งแบบนี่ทุกวัน ไม่โอเคนะ “ งอนซะแล้วสิ ผมวิ่งเข้าไปกอดเอวคนเป็นแม่ ที่แม้ว่าจะเข้าวัย 44 แล้ว ก็ยังดูดีไม่เปลี่ยน
ม๊ากับป๊าของผมรักกันมาก จนผมมีความรู้สึกว่าเจ้าสาวในอุดมคติของผม คงจะเหมือนม๊าของผมเนี่ยแหละ ดูแล เอาใจเก่ง ต่างจากป๊าที่ออกจะเงียบขรึม แต่ถามว่าใครใจดีกว่ากัน ตอบเลยว่าป๊า
“ แต่งตัวหล่อเลย จะไปไหน “
“ นัดหญิงไว้อะม๊า วันนี้ผมทำงานกับป๊าทั้งวัน อยากคลายเครียดบ้างอะ “
ผมหอมแม่ฟอดใหญ่ ก่อนจะหยิบเสื้อนอกแล้วไปใส่รองเท้า
“ ไทเกอร์ พกถุงด้วย “
“ ไม่เคยขาดครับ “
เนี่ยป๊าผมเจ๋งแบบนี้แหละ ไม่ใช่ว่าผมจะเจ้าชู้นะ ผมแค่ยังหาคนที่ใช่ไม่เจอเท่านั้นเอง แต่ถึงป๊าจะใจดีแค่ไหน ผมก็ไม่เคยได้ใช้ชีวิตสบายอย่างวัยรุ่นคนอื่นเค้าซักที ผมต้องทำงานในบริษัทตั้งแต่อายุ 15 เพื่อแลกค่าขนมที่ไม่ขาดมือ
“ พี่ไทเกอร์ข๋าจะไปไหนคะ ฉันอุตส่าห์มาหาพี่ก็จะไปข้างนอก “
“ ขอโทษนะมิลิน พี่นัดสาวไว้อะ “
มิลินลูกสาวของป้าหลิน เด็กสาวที่พยายามตามจีบผมอยู่ แต่ผมมองเธอเป็นแค่น้องสาวเท่านั้น ไม่ใช่เธอไม่น่ารัก แต่แค่ผมไม่เคยคิดอะไรเกินกว่าน้องสาวอะ
“ ไงเฮีย!! เสือออกล่าหรอ “ ชายหนุ่มหน้าตาดี ที่ซ่อนความหล่อไว้ใต้หลังแว่น
“ เออ เป็นเสือไม่ล่าได้ไง “
ชิม่อน ลูกชายของอาเช่ กับอามายด์ มันเล่าให้ฟังว่าชื่อแปลกๆของมันมาจากชื่อของพ่อและแม่
“ เล่นบาสหรอ อยากไปเล่นด้วยว่ะ แต่วันนี้มีนัดละ ไปกับกูปะ กูแนะนำสาวให้ “
“ ไม่อะพี่ ผมให้เกียรติผู้หญิง “
เอาซะกูรู้สึกผิดเลย ผมก็ให้เกียรติ ผมคบใครคบทีละคนนะ เห็นแบบนี้อะ
อีกด้าน Kim Say.........
“ พ่อไม่ให้มีแฟนอะ จนกว่าจะเรียนจบ “
“ หนูว่า พ่อคิดมากไป คนที่มาส่งแค่เพื่อนที่คณะจริงๆ “
“ เจ้าข๋ารู้เอาไว้เลย ไอ้นั่นมันไม่ได้คิดกับหนูแค่เพื่อนแน่นอน ต่อไปจะกลับบ้านโทรบอกพ่อ จะไปรับเอง “
ให้ตายเถอะ มีลูกผู้หญิงแล้วกลัวไปหมด ดันทำคนอื่นไว้เยอะ กลัวกรรมจะมาตกที่ลูกสุดๆ
“ พ่อควรจะแต่งงานได้แล้วนะ จะมาอยู่แอ้วเมียลูกค้าแบบนี้ไม่ได้ “
“ เรากำลังคุยเรื่องของเจ้าข๋าอยู่ อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง “
พูดจนเหนื่อย ถึงเจ้าข๋จะไม่ใช่เด็กดื้อ แต่ผมก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี แต่ผมชอบแซวมินิทนะ สามีเธอหวงอย่างกับอะไรดี แม้จะผ่านมานานขนาดนี้ แต่ยังรักกันดี น่าอิจฉาจริงๆ
“ ชอบเค้าขนาดนั้นเลยหรอคะ น้ามินิทอะ “
“ แค่ชอบแกล้งสามีเธอ เวลาหึงแล้วโคตรตลกเลย “
ชอบงั้นหรอ นั่นสินะ ยังชอบอยู่รึป่าวนะ แต่ผมไม่เคยมองเธอเปลี่ยนไปเลย แต่ก็ยังรู้สึกแพ้สามีของเธออยู่ตลอดนั่นแหละ ตลกดีไหมล่ะ
“ แต่หนูไม่ชอบลูกชายเค้าอะ ขี้เก๊ก “
“ เก๊กเหมือนพ่อมันไง “
“ ฮ่าๆๆๆ พ่อของเจ้าข๋าเนี่ยเป็นเอามากนะคะ “
ผมพยายามดูแลเธอให้ดี เพื่อไม่ให้เธอรู้สึกขาด เพราะผมเป็นแบบนี้ แม่ของเธอถึงทนไม่ได้ ถามว่าผมรู้สึกผิดไหม ตอบเลยว่าไม่นะ มันผิดที่ผู้หญิงคนนั้นจะจับผมเลยปล่อยให้ตัวเองท้อง แล้วจะมาบอกให้ผมแต่งกับเธอ ผมไม่แต่งหรอกนะ ผมรับผิดชอบลูกเต็มที่ แต่รักที่มันหมดไปแล้ว ยังไงก็หมดอยู่ดี ตอนที่ผู้หญิงคนนั้นจากไป ผมไม่ตามด้วยซ้ำ
“ คนนั้นเพื่อนจริงๆค่ะ ยังไม่มีผู้ชายคนไหน ทำให้ลูกสาวพ่อคนนี้หัวใจเต้นได้เลย “
“ ดีแล้ว จะจีบลูกสาวพ่อได้ ต้องเป็นคนที่พ่อยอมรับเท่านั้น “
“ จะมีคนนั้นไหมนะ “
ไม่มีหรอก !! ผมยิ้มให้ลูกสาวของผมอย่างที่เคย
Tonkah Say.......
“ ไงไอ้กล้า ดูแลคุณหนูดีรึป่าว “
“ ต้องดีอยู่แล้ว “
แม้เธอจะเอาแต่ใจไปหน่อย แล้วก็ไม่เคยมองผมในฐานะผู้ชายคนนึงเลย ผมเป็นแค่พี่กล้าของเธอเท่านั้น ในใจเธอมีแต่ลุงซันของเธอเท่านั้น วันที่คุณซีขอให้ผมไปคอยดูแลเธอ ผมตอบตกลงแบบไม่ต้องคิดเลย
“ กล้าเอ้ย อย่าคิดอะไรที่มันเกินตัวนักนะ “
“ ผมรู้ แม่ไม่ต้องห่วง ผมไม่ริเด็ดดอกฟ้าหรอก “
“ ดีแล้ว คุณซีเค้ามีบุญคุณกับเอ็งมากนะ อย่าทำลายความไว้ใจเธอนะ “
“ ครับ “
ผมไม่เคยลืมบุญคุณของคุณซีเลย และผมก็ไม่เคยเอื้อมเด็ดดอกฟ้าด้วย ผมแค่อยากอยู่ข้างคุณหนูเท่านั้น

ใครที่เพิ่งอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก
อาจจะงงความเป็นมาของตัวละคร
แนะนำให้ไปอ่าน 2 เรื่องก่อนหน้านี้ เพื่อเข้าใจตัวละครมากขึ้นนะคะ
อันนี้จะเป็นรุ่นของลูกๆ ของตัวละครหลักทั้ง 2 เรื่องที่จบไปแล้วจ้า
- ผู้เขียน
