เธอนั้น..เป็นของฉันคนเดียว 2/2 [ NC18+]

4465 คำ

ห้องจากูซซี่เป็นโถงกว้าง ฝั่งด้านในอาคารเป็นผนังไม้สนทั้งหมดมีเพียงฝั่งวิวภูเขาเท่านั้นที่เป็นกระจกทั้งบาน ตัวอ่างเป็นอ่างขนาดใหญ่อยู่ติดกระจกเพื่อชมวิวได้เต็มๆ ตา เก้าอี้กึ่งนั่งกึ่งนอนบุด้วยหนังอย่างดีสีขาวสองตัวตั้งอยู่กลางห้องหันปลายเท้าไปทางบานกระจก ชั้นหนังสืออยู่อีกฟากนึงของผนังมีหนังสือดีน่าอ่านเอาไว้ให้เพลิดเพลิน กระจกและเคาเตอร์สำหรับแต่งตัวอยู่ถัดออกไป ตู้เสื้อผ้าเก็บเสื้อคลุม,ผ้าเช็ดตัว,ผ้าเช็ดหน้าและเสื้อผ้าสำรองของการินฯลฯ เป็นแบบบิลท์อินยาวเต็มผนัง โคมไฟแชนเดอเลียร์แบบเชิงเทียนโดดเด่นส่องแสงนวล เป็นห้องจากูซซี่ที่นับว่าหรูหราทีเดียว พิมพ์กานต์เอามือวักน้ำในอ่างรู้สึกว่าอุ่นสบายดีแล้วจึงเติมน้ำมันหอมระเหยกลิ่นลาเวนเดอร์ลงไป 2-3 หยดกลิ่นหอมสดชื่นกรุ่นกระจายไปทั่วห้อง มีเทียนหอมอยู่รอบๆห้องเธอจึงควานหาไม้ขีดตามลิ้นชักมาจุดเทียนแทนการเปิดไฟบรรยากาศดูอบอุ่นขึ้น ‘คงใช้ได้แล้วมั้ง เค้าต้องทำอะไรอีกไม่รู้ไม่เคยแช่ด้วยสิ แค่นี้คงพอแล้วละ’ สาวน้อยยืนพึมพำกับตัวเอง “กลิ่นหอมเชียว..” เสียงทุ้มๆทักมาจากประตู “อุ๊ย..พี่รินทานอิ่มแล้วเหรอคะ เร็วจังค่ะ” พิมพ์กานต์หันไปตามเสียง “อิ่มแล้วละ อยากจะแช่น้ำอุ่นๆให้สบายๆ ” หันไปล็อคประตูสลัดเสื้อคลุมออกจากร่าง การินเหลือเพียงกางเกงว่ายน้ำขาสั้นแนบเนื้อ “เอ่อ..นะ..น้ำอุ่นพอดีแล้วค่ะ งั้นพี่รินแช่ตัวให้สบายนะคะพิมพ์จะไปเก็บของข้างล่างแล้วเข้าบ้านก่อนนะคะ” พิมพ์กานต์ตะกุกตะกักตอบรีบเดินสวนไปที่ประตูเพราะชักหวั่นไหวกับร่างงามๆเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของชายหนุ่มตรงหน้าแต่ไม่กล้าแม้แต่จะมอง “ไม่ต้องรีบหรอก เดี๋ยวพรุ่งนี้ป้าชื่นก็ให้เด็กมาเก็บไปเอง” การินกางแขนสกัดแม่เชลยสาวสวยที่เขากำลังคิดจะกินเธอไว้ทันที “ตะ..แต่..พิมพ์..จะ..เอ่อ..จะรีบไปอาบน้ำน่ะค่ะอากาศมันเริ่มหนาวแล้ว” พิมพ์กานต์ถอยหลังกรูด “ก็อาบด้วยกันซะที่นี่สิ น้ำอุ่นพอดีแล้วนี่” การินยังเดินประชิด “มะ..ไม่ดีกว่าค่ะ เชิญพี่รินตามสบายเลยค่ะ” พิมพ์กานต์ใจเต้นโครมครามจนเกรงว่าชายหนุ่มจะได้ยิน “แต่ฉันอยากให้เธออาบด้วย” ขาดคำการินก็อุ้มเชลยสาวลงอ่างจากุซซี่ไปพร้อมกัน “ว๊าย! ...” พิมพ์กานต์ร้องเสียงหลง “ฮะฮะฮะ...” การินหัวเราะชอบใจ “พี่ริน! ...ไม่ตลกนะคะ!” พิมพ์กานต์แหว๋อย่างลืมตัวเพราะเปียกมะล่อกมะแล่กทั้งตัว “ฉันไม่ได้ว่าเธอตลกซะหน่อย กำลังคิดว่าเซ็กซี่ร้ายกาจต่างหาก” ไม่พูดเปล่าสายตาวาววามยังมองโลมเลียไปทั่วร่างที่กำลังเปียกโชก เสื้อยืดสีขาวที่พิมพ์กานต์ใส่มาตอนนี้เปียกแนบเนื้อจนเห็นบราเซียร์ชัดเจน ขากางเกงทรงกระโปรงก็ลอยอยู่บนผิวน้ำเผยให้เห็นต้นขาขาวๆ จนถึงชั้นใน เขาสอดมือเข้าไปตามขากางเกงจนสัมผัสถึงสะโพกกลมกลึง แขนอีกข้างรัดเอวคอดแน่น “พี่ริน...ปล่อยพิมพ์เถอะค่ะ..พิมพ์จะเข้าบ้าน” พิมพ์กานต์เอามือยันอกกว้างเต็มที่แต่ก็ไม่ทำให้ตัวของเธอขยับออกไปจากตัวของเขาที่กำลังนั่งทับอยู่ได้ “แต่ฉันยังไม่อยากกลับ ฉันอยากอยู่กับเธอแบบนี้มากกว่า” ชายหนุ่มฝังจูบร้อนๆ ลงบนซอกคอขาวผ่อง จูบระเรื่อยไปจนประกบปากลงที่ริมฝีปากอิ่มหอมหวาน “อื้อ~..” พิมพ์กานต์ดิ้นขลุกขลัก “อื๊อ! ..จะดิ้นทำไมนะ” การินถอนริมฝีปากขมวดคิ้วถาม “พี่รินไม่อยากทำแบบนี้หรอกค่ะ..” พิมพ์กานต์ตอบพลางดันมือกับอกกว้างขอบตารื้นไปด้วยหยาดน้ำใสๆ “ทำไมจะไม่อยากทำ ฉันอยากทำมากกว่านี้อีก” มือที่จับสะโพกขยำแรงจนหญิงสาวสะดุ้ง “พี่รินไม่ใช่คนที่จะข่มขืนผู้หญิงหรอกค่ะ พิมพ์รู้ พี่รินจะเสียใจทีหลังนะคะ” “ฉันก็ไม่ได้จะข่มขืนเธอสักหน่อยนี่ เราจะเมคเลิฟกันต่างหาก แล้วถ้าฉันได้เธอ ฉันรับประกันกับตัวเองได้เลยว่าฉันไม่มีวันเสียใจทีหลังแน่นอน” “พี่ริน! ..” พิมพ์กานต์อุทานหน้าแดงก่ำกับคำพูดทื่อๆพร้อมๆกับน้ำตาที่หยาดหยดลงบนแก้ม เธอเวทนาตัวเองเหลือเกินที่รู้ว่าต้องเผชิญเรื่องแบบนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในสักวันนึง แต่ลึกๆแล้วด้วยความรักที่มีต่อการินเธอก็ฝันเหมือนหญิงสาวทั่วๆไปว่าจะต้องมอบกายมอบใจให้คนรักในวันที่ความรักสุกงอม ถึงแม้มันจะเป็นไปไม่ได้แต่เธอก็เก็บฝันนั้นไว้ในใจ แต่มันก็เป็นเพียงแค่ฝัน..การินไม่ได้รักเธอดังเช่นเธอรักเขา เธอเป็นเพียงเชลยระบายแค้นของเขาเท่านั้นและถ้าเขาจะทำสิ่งที่เขากำลังตั้งใจจะทำอยู่เธอก็คงไม่มีแรงขัดขืนเขาแน่ แค่เขาสัมผัสเธอนิดเดียวเธอก็แทบจะหลอมละลายอยู่ในอ้อมกอด และนั่น...ยิ่งทำให้เธอรู้สึกไร้ค่าสำหรับคนที่เธอรักเสียเหลือเกิน รักหรือไม่ก็ไม่สำคัญ...เขาเมคเลิฟกับเธอได้โดยที่ไม่ได้รักเธอสักนิด.. “จะต้องเสียน้ำตาไปทำไมล่ะคนสวย.. ฉันไม่เคยอยากได้ใครเท่าเธอมาก่อนเลยนะ ฉันจะไม่ข่มขืนเธอหรอกไม่ต้องกลัว ฉันอยากให้เธอมีความสุขเหมือนๆกับที่ฉันมี ฉันอยากจูบเธอแล้วก็อยากให้เธอจูบตอบ..ฉันอยากกอดเธอแล้วก็อยากให้เธอกอดฉันด้วย..ฉันอยากลูบไส้ผิวกายเธอทั้งตัวด้วยปากและลิ้นของฉัน...” การินฝังจูบลงตรงร่องไหปลาร้าปลายลิ้นชื้นๆ ลากไล้ขึ้นไปจนถึงติ่งหู “อื๊อ..พี่รินคะ..” หญิงสาวสะท้านกับสัมผัสทั้งน้ำตา “ทำไม...เรียกพี่ทำไม” การินเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเอง ปัดปลายนิ้วโป้งปาดน้ำตาที่หยดเปื้อนแก้มใส “พี่? ...พี่รินเรียกตัวเองว่าพี่..” พิมพ์กานต์แปลกใจจนตาโตลืมว่ากำลังนั่งอยู่บนร่างกำยำที่กำลังลูบไล้ฝ่ามือไปทั่วร่างเธอ “ทำไมล่ะ เธอก็เรียกฉันว่าพี่ ฉันก็แทนตัวเองว่าพี่ไง ไม่ดีเหรอ” สุ้มเสียงเอาใจหวานทุ้มแต่มือซุกซนเริ่มแกะตะขอกางเกงสาวน้อย “เอ่อ..พี่รินไม่เกลียดพิมพ์แล้วเหรอคะ..” “เคยได้ยินพี่พูดแบบนั้นเหรอ” การินตอบกำกวมหลีกเลี่ยงคำถาม จากตะขอที่หลุดออกซิปก็ถูกรูดลงเป็นอันดับต่อไป ใจของชายหนุ่มเต้นระรัวแทบทะลุอก “เอ่อ...” พิมพ์กานต์ตอบไม่ถูก เพราะไม่เคยได้ยินกับหูแต่ก็ไม่แน่ใจว่าการินคิดกับเธอผิดไปจากเดิมหรือยัง เธอมัวแต่วิเคราะห์ปฎิกิริยาใหม่จากนายหนุ่มจนไม่ได้สังเกตว่ากางเกงของเธอถูกเลื่อนร่นลงมาเกือบถึงหัวเข่าแล้วด้วยเพราะน้ำที่เต็มอ่างดันร่างเธอไว้ “ยกขาหน่อย” การินสั่ง “คะ?” พิมพ์กานต์งง “แบบนี้ไง..” การินดึงขาเรียวที่นั่งคร่อมตัวเขาอยู่ชี้ขึ้นทั้งสองข้างแล้วรูดกางเกงขาสั้นออกจากร่างกลมกลึงอย่างง่ายดาย “พี่ริน! ..” พิมพ์กานต์หงายหลังตัวจมลงไปในน้ำแต่อ้อมแขนแข็งแรงก็คว้าตัวเธอไว้จับร่างเธอเอียงพิงกับขอบอ่าง ตอนนี้เธอเปียกชุ่มไปทั้งตัว “ขาเรียวสวยจัง..” การินยกขาเรียวๆ ขึ้นพ้นน้ำจูบระตั้งแต่หัวเข่าจนถึงต้นขาอ่อนด้านใน “พี่ริน...อย่าค่ะ..” พิมพ์กานต์หน้าแดงก่ำใจเต้นไม่เป็นส่ำเริ่มจะคิดอะไรไม่ออก “อย่าเพิ่งพูดอะไรเลย พี่จะทนไม่ไหวแล้ว” ชายหนุ่มโถมตัวลงไปคว้าร่างงามมานั่งคร่อมตักตัวเองไว้อีกครั้ง จูบร้อนแรงระดมไปที่ริมฝีปากอิ่มแทบจะสูบลมหายใจหญิงสาวไปจนหมด มือใหญ่เลื่อนมากอบกุมอกอิ่มที่กำลังชูชันด้วยอารมณ์อันพลุ่งพล่าน การินคลึงเคล้าอกนุ่มนิ่มจนมันตึงแข็งสู้มือรู้สึกสมใจที่อยากสัมผัสมานาน แต่มันยังไม่พอ..เขาอยากสัมผัสแบบเนื้อแนบเนื้อ เสื้อยืดเนื้อนิ่มโดนน้ำยิ่งยืดง่ายต่อการถอด การินดึงพรวดเดียวก็หลุดจากร่างพิมพ์กานต์เหลือเพียงบราเซียร์กับชั้นในสีขาวติดกายเท่านั้น “อุ๊ย! ..” พิมพ์กานต์อุทานเอาสองมือปิดกายไว้อัตโนมัติ “อื้อ! ..จะมาปิดทำไม พี่อยากดูชัดๆ ” การินดึงมือเธอออกเห็นเนินอกขาวผ่อง เขาฝังจมูกโด่งงามลงตรงร่องกลางอก จูบแผ่วเบาทะนุถนอมเหมือนกลัวมันจะชอกช้ำ สองมือเอื้อมไปปลดตะขอบราเซียร์ด้านหลังปทุมถันอวบอิ่มขาวผ่องก็ทะลักเต็มตา เขาอ้าปากลิ้มลองยอดอกสีกุหลาบที่เย้ายวนจนอดใจไว้ไม่ไหว “อ๊า! ~..พี่ริน..” พิมพ์กานต์ร้องเสียงหลงด้วยความเสียวซ่าน สัมผัสเช่นที่การินกำลังทำเธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามันรู้สึกยังไง จนตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่ามันเกินจะทานทนและเกินจะต่อต้านต่อแรงกระตุ้นตามธรรมชาติในร่างกายเธอไหว เธอสั่นสะท้านไปทั้งตัว ร่างเธอแอ่นโค้งไปด้านหลังอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้จนการินเอามือเธอมาโอบต้นคอตัวเองไว้ให้เธอเกาะ “โอว...อกพิมพ์สวยมาก พี่อยากจะกินพิมพ์ทั้งตัวเลย” การินอุทานเสียงกระเส่า มือนึงคลึงเคล้าอกอวบ อีกมือนึงขยำบั้นท้ายแน่นๆอยู่ใต้น้ำ ปากลิ้นระรัวอยู่ที่ปลายยอดสีกุหลาบไม่หยุดจนมันกลายเป็นสีแดงจัด เขาดูดดุนอย่างกระหายราวกับเด็กน้อย “โอย...พี่รินคะ..อา! ..” ลิ้นร้อนชื้นเลียสลับสองเต้าไม่หยุดหย่อนเสียวซ่านจนพิมพ์กานต์ต้องจิกเล็บลงไปบนไหล่หนา “มานี่เถอะ..” การินพรวดพราดอุ้มสาวน้อยขึ้นจากอ่างน้ำก่อนจะวางร่างงามลงบนเก้าอี้นอนสีขาวตัวยาว ตามด้วยนิ้วเรียวเกี่ยวชั้นในปราการด่านสุดท้ายออกจากร่างเหวี่ยงทิ้งไปอย่างรวดเร็ว พิมพ์กานต์นอนร่างเปล่าเปลือยไร้อาภรณ์ใดๆปกปิด เธอห่อร่างอัตโนมัติเช่นเดิมด้วยความเขินอายหน้าแดงก่ำ “พิมพ์สวยเหมือนที่พี่คิดไว้เลยจะอายทำไม” การินเอนกายลงนอนข้างๆเธอ ร่างกำยำปราศจากกางเกงว่ายน้ำ ความแข็งขึงดันอยู่ตรงต้นขาเธอ “.....” พิมพ์กานต์ยังอายนอนห่อตัวหน้าร้อนผ่าวตอบอะไรไม่ถูก ยิ่งเห็นร่างเปลือยของการินยิ่งใจเต้นแรงแต่ก็ยังไม่กล้ามองเต็มตา “เงยหน้ามองพี่สิ” ยกตัวคร่อมบนตัวหญิงสาวเชยคางเธอให้มองเขา “พี่ริน...” พิมพ์กานต์สบตาวาววามของหนุ่มรูปหล่อบาดใจ สายตาที่เธอมองเขาหวานซึ้ง ปากเธอเจ่อแดงสั่นระริกหายใจหอบด้วยความตื่นเต้น “ว่าง่ายที่สุด เด็กดี..” นายหนุ่มสุดหล่อก้มลงประทับจูบลงบนกลีบปากแดงระเรื่อ มือนึงกอบกุมอกอิ่มนิ้วโป้งปัดเบาๆ บนยอดทับทิมสีแดงสด “อื๊อ~..” เชลยสาวบิดกายสะท้าน การินวนเวียนจูบแล้วจูบเล่าอย่างติดอกติดใจในรสสัมผัส ก่อนจะถอนริมฝีปากออกฝังลงตรงหว่างอกอวบขาวผ่อง สองมือประคองเต้างามคลึงเคล้าลิ้นไล้เลียไปทั่วผิวนวลลื่นมือ ยอดอกสีแดงสดชูชันยั่วยวนจนต้องแตะปลายลิ้นระรัวชิมรส “ฮ๊า~..” พิมพ์กานต์สั่นระริกไปทั้งตัว “หวานหอมจริงๆ ” การินพึมพำกระเส่า อ้าปากดูดดุนยอดอกหนักหน่วงขึ้นสลับจากข้างนึงไปอีกข้างนึง “อ๊า!! ..” หญิงสาวดิ้นเร่าอยู่ใต้ร่างกำยำกายแอ่นโค้งราวคันศร ชายหนุ่มอ้อยอิ่งกับปทุมถันอวบจนพอใจ เขาลากมือผ่านเอวคอดสะโพกกลมกลึงหนั่นแน่นอดไม่ได้ที่จะบีบแรงด้วยความมันส์มือ มือใหญ่สำรวจต่อไปจนถึงหน้าท้องแบนเรียบเรื่อยไปจนสัมผัสเนินสวาทที่มีหญ้าอ่อนปกคลุมอยู่บางๆ นิ้วเรียวซอกซอนเข้าไปตามช่องหลืบลี้ลับที่ธรรมชาติสร้างไว้เพื่อความหฤหรรษ์ การินสัมผัสได้ถึงความชื้นฉ่ำ.. เขาบดนิ้วลงไปตรงร่องเนื้อเบาๆ จนเจอเม็ดมณีเล็กๆอยู่ภายใน ปลายนิ้วทำงานคลึงบดมณีเม็ดน้อยเบาๆ “ซี้ดด~...” พิมพ์กานต์เปล่งเสียงเสียวซ่านแผ่วเบา “ดีมั้ยพิมพ์..” การินกระซิบถามข้างหู ปลายนิ้วบดลงรัวๆ “อื้อ~...” สาวน้อยไม่มีคำพูดใดๆ ได้แต่หลับตาพริ้มหน้าแดงก่ำ “ลืมตามองพี่สิพิมพ์” การินสั่งเสียงแหบพร่า “พี่ริน...” พิมพ์กานต์เผยอตามองดวงตาหวานฉ่ำไปด้วยรสพิสวาส “อ่าห์! ~..” การินอดไม่ไหวต้องสอดลิ้นจูบเธอดูดดื่ม นิ้วเรียวสอดเข้าไปในร่องสวาทไม่ให้หญิงสาวตั้งตัว “อ๊า!! ..” พิมพ์กานต์สะดุ้งสุดตัวเสียวเจ็บลึกจนถึงท้องน้อย “เจ็บเหรอ..พี่จะขยับค่อยๆ นะ” การินค่อยๆ ขยับนิ้วที่โดนดูดกระชับแน่นแทบขยับไม่ได้ นิ้วเรียวขยับอยู่ภายในถ้ำอุ่นๆ ชื้นไปด้วยหยาดน้ำ จากช้าเป็นเร็วขึ้น..เร็วขึ้น.. “โอย..โอว...พี่รินขา..” พิมพ์กานต์ควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ฤทธิ์พิสวาสทำให้เธอแทบคลั่ง “อย่าเพิ่งนะ พี่ชอบแบบนี้มากกว่า” การินค่อยๆดึงนิ้วออกจากร่องธาราที่กำลังตอดตุบๆๆ เลื่อนตัวลงไปคุกเข่ากับพื้นดึงเอวบางลงไปจนเกือบสุดขอบเก้าอี้นอนตัวยาว ยกขาเรียวขึ้นชันเข่าก่อนจะก้มหน้าฝังลงบนเนินหญ้า “พี่ริน! ..อย่าค่ะ! ..อ๊ะ!!” พิมพ์กานต์ตกใจร้องห้ามแต่ก็ไม่ทันที่ชายหนุ่มสอดปลายลิ้นสัมผัสปากถ้ำที่ฉ่ำเยิ้ม เธอเสียวซ่านจนหน้าหงาย มือที่ยื่นมาผลักศีรษะออกกลับจิกผมชายหนุ่มไว้แน่น “อืม..อ่า~” การินระบายความเสียวซ่านที่กำลังทะยานอยากแทบดับดิ้น เขาละเลงลิ้นไปทั่วกลีบเนื้อนุ่มที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆเหมือนผลสาลี่ซึ่งเขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน พิมพ์กานต์หอมหวานไปทั้งเนื้อทั้งตัวจนเขาอยากจะเลียเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ลิ้นร้อนๆซอกซอนจนพบเม็ดมณีสวาท เขาอ้าปากประกบลิ้นสากๆลากผ่านมณีเม็ดน้อยช้าๆ “อ๊า! ..” สาวน้อยกำมือแน่นดันศีรษะชายหนุ่มให้ฝังลึกลงไปอีกแบบไม่รู้ตัว การินดูดเม็ดมณีเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ สอดนิ้วกลางเข้าไปในถ้ำอีกครั้ง ครั้งนี้ง่ายกว่าเดิมมากเพราะธารามากมายที่หลั่งไหลมาจากปากถ้ำช่วยให้นิ้วเรียวสอดลึกจนสุด เขาชักนิ้วเข้าออกๆจากช้าเป็นเร็วขึ้น..เร็วขึ้น “โอย! ..พี่รินขา โอย! ..พิมพ์..” พิมพ์กานต์ร่ำร้องเสียงกระเส่าขาเรียวแยกกว้างไม่รู้ตัว การินปล่อยปลายลิ้นแหลมระรัวไปทั่วกลีบเนื้ออ่อน นิ้วเรียวกระตุกเข้าออกเร็วขึ้นๆ ไม่หยุดจนพิมพ์กานต์ดิ้นเร่าๆ เขายกศีรษะขึ้นมองภาพตรงหน้าเลือดในกายฉีดพล่านแทบลุกเป็นไฟ นิ้วที่กำลังกระตุกอยู่ภายในซอกอุ่นชื้นถูกดึงออก “อ๊ะ! ..อย่าเพิ่ง พี่ริน! ..” พิมพ์กานต์ลืมอายละล่ำละลักห้ามการินเสียงหลงสะโพกแอ่นตามนิ้วเรียวที่เลื่อนออก “พี่จะให้สิ่งที่ดีกว่านิ้วไงคนดี” การินตอบเสียงแหบพร่าด้วยอารมณ์ที่แทบควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาเลื่อนตัวขึ้นทาบทับร่างงามที่กำลังสั่นสะท้านมือคว้าขาเรียวยกตามขึ้นมาด้วย แขนอีกข้างยันเก้าอี้นอนไว้เกร็งจนเห็นเส้นเลือดแก่นกายแข็งขึงแทบระเบิด เขากดร่างลงตรงร่องขาที่แยกกว้างแต่แค่นิดเดียวเสียงร้องก็ตามมา “โอ๊ย! ..พี่รินคะ พิมพ์เจ็บ!” พิมพ์กานต์เจ็บแปล๊บไปถึงช่องท้องสองมือยันสะโพกเขาทันที อารมณ์สวาทแทบจะหายเป็นปลิดทิ้ง “อื้อ..ใจเย็นๆ พี่ไม่ทำพิมพ์เจ็บหรอก” การินควบคุมตัวเองสุดฤทธิ์ เขาอยู่ภายในตัวเธอแค่ไม่ถึงครึ่งมันปั่นป่วนแทบจะระเบิดอยู่แล้ว ถ้าไม่ได้เธอในนาทีนี้เขาจะต้องขายขี้หน้าเธอแน่ๆ เขาก้มลงจูบเธอดูดดื่มลิ้นกระหวัดดุนดันรุกเร้าหนักหน่วง พิมพ์กานต์จูบตอบเขาร่างกายเริ่มหายเกร็ง การินตัดสินใจกดร่างลงไปจนสุดทาง “โอ๊ยยยยยย! ...” พิมพ์กานต์กรีดร้องลั่นน้ำตาซึมออกหางตาทันที ขาสั่นตัวสั่นเป็นลูกนกเจ็บร้าวไปจนถึงเชิงกราน “ชวู่~...ชวู่~..หายใจเข้าลึกๆ นะ ทำตัวตามสบายอย่าเกร็ง เจ็บแค่นี้แหละไม่มีอะไรเจ็บแล้ว พี่จะไม่ทำให้พิมพ์เจ็บอีกแล้ว” การินระงับอารมณ์ปลอบใจเสียงนุ่ม แต่แก่นกายของเขาที่อยู่ภายในร่างเธอกำลังคับแน่นแทบขยับไม่ได้ ความกระสันของเขากำลังจะทลายออกมาเป็นลาวาสวาท เขาปลอบใจเธอนานกว่านี้ไม่ได้แล้ว ชายหนุ่มขยับสะโพกช้าๆ อย่างยากเย็นภายในกายของพิมพ์กานต์ดูดรัดเขาแนบแน่น เธอยังเกร็งร่างหน้าตาเหยเกด้วยความเจ็บปวดยามเขาขยับ การินก้มลงแตะปลายลิ้นระรัวยอดถันสีแดงสดดูดเม้มจนมันตึงแข็งรู้สึกได้ถึงความฉ่ำชื้นอีกครั้ง เขายกขาเธอขึ้นข้างนึงถอนสะโพกออกเล็กน้อยแล้วกดลงเบาๆ “อาห์~..” พิมพ์กานต์จิกเล็บลงบนสะโพกแกร่ง เธอยังเจ็บแต่ก็รู้สึกเสียวซ่านตามมาเมื่อเขากดร่างลง “เก่งมาก เด็กดี ไม่เจ็บแล้วเห็นมั้ย” การินชม ขยับสะโพกถอยออกมามากกว่าเดิมแล้วกดลงอีก “อ๊า...” เชลยสาวเริ่มบิดกายปากบางเผยอระบายลมหายใจหอบกระเส่า การินทนไม่ไหวอีกแล้ว เขาก้มลงประทับจูบบนปากแดงๆที่กำลังเผยอสอดลิ้นลึกลงไป ถอนสะโพกออกห่างแล้วกดลงจนสุดเป็นจังหวะช้าๆ ร่างสะโอดสะองกระถดตัวหนีกายกำยำบึกบึนด้วยยังรู้สึกเจ็บแปลบและหวาดกลัวสิ่งที่เขากำลังทำ การินสอดสองแขนกอดรัดพิมพ์กานต์ไว้แน่นแล้วขยับสะโพกเร็วขึ้นๆ ... “โอย~...พี่รินขา~..” ความเจ็บปวดเบาบางลงไปแทนที่ด้วยความเสียวซ่านแทบขาดใจ “พี่..พี่ทนไม่ไหวแล้วพิมพ์ พี่ขอเถอะนะ” การินสุดจะอดกลั้นได้อีกต่อไป เขาจับขาเรียวทั้งสองข้างของเธอยกขึ้นพาดบ่าบั้นท้ายงามยกสูงขึ้น แขนกำยำเต็มไปด้วยมัดกล้ามยกยันไว้กับเก้าอี้นอนก่อนจะสอดท่อนลำอันแข็งขึงกลับเข้าสู่ถ้ำอุ่นชื้นคับแน่น สะโพกเพรียวขยับโยกเป็นจังหวะ จากช้าเป็นเร็ว...จากเร็วจนหนักหน่วงจนควบคุมตัวเองไม่ได้ “อ๊า!! ...พี่ริน! ..อย่าหยุดนะคะ!” พิมพ์กานต์ร้องลั่นมือจิกแขนล่ำแน่นจนเป็นรอยเล็บ ความเสียวแผ่ซ่านไปทุกอณุขุมขนลืมอายลืมตัวลืมสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง รู้เพียงแต่อยากให้พี่ริน โหมกระหน่ำเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีใส่เธออย่าได้หยุด “โอย...พี่หยุดไม่ไหวแล้วพิมพ์ พี่อยากอยู่ในตัวพิมพ์ พี่ขอแรงกว่านี้นะ พี่ทนไม่ไหวแล้ว” การินหอบกระเส่า “พิมพ์ต้องการพี่รินค่ะ...” พิมพ์กานต์ปรือตามองชายที่รักดวงตาเยิ้มฉ่ำไปด้วยแรงพิสวาส “โอว! ...พิมพ์!” การินอุทาน แทบจะละลายกับสายตาตรงหน้าสุดที่จะทนไหวอีกต่อไป เขากดสะโพกลงสุดแรงถี่ยิบ ร่างบางรับแรงกระแทกจนสั่นไปทั้งร่าง..ความเสียวสะท้านแล่นเป็นริ้วตามจังหวะที่การินกระแทกกระทั้น..ลมหายใจหอบถี่กระชั้น.. ขาแยกกว้างรับความแข็งแกร่งของร่างกำยำที่กำลังควบขับสุดพลัง “พี่ริน...พี่ริน...พิมพ์..พิมพ์.. ไม่ไหวแล้ว! อ๊า!! ..อ๊า!!! ~..” พิมพ์กานต์ตัวแอ่นโค้งกอดการินแน่นร่างสั่นสะท้านกระตุกรุนแรงจนหยุดไม่ได้ ความหฤหรรษ์พร่างพรายไปทั่วสรรพางค์กายราวกับมีดอกไม้ไฟมากมายประทุขึ้นพร้อมๆ กันในร่างเธอ “พี่...ทน..ไม่ไหว..แล้ว! โอ๊ววววว!!!” การินกระแทกร่างฝังลึกส่งเสียงร้องลั่นเสียวซ่านแทบขาดใจ ลาวาแห่งรักพุ่งกระฉูดในซอกหลืบคับแน่นกล้ามเนื้อภายในกระตุกตอดแรงเสียวจนขาสั่น เขาซบตัวลงบนร่างบางอย่างหมดเรี่ยวแรง.. ทุกอย่างอยู่ในความเงียบอีกครั้ง..มีเพียงเสียงลมหายใจหอบแผ่วเบาๆ การินเอาศอกยันตัวขึ้นสบตากับสาวสวยที่นอนรวยรินเพราะพิษรักจากเขา เขามองร่างเปล่าเปลือยแสนงามอย่างหลงใหลและเขามั่นใจที่สุดในวันนี้เองว่าเขาเป็นคนแรกของเธอ เธอเป็นของเขา..และเขาก็ยังอยู่ในร่างเธอ เธอเป็นเชลยของเขา... เธอเป็นของเล่นของเขา.. เธอไม่มีวันได้เป็นของคนอื่นนอกจากเขา! “เอ่อ...พี่รินคะ..พิมพ์หนักค่ะ..” พิมพ์กานต์ตะกุกตะกักบอก เกมส์พิสวาสผ่านไปแล้วเธอก็ได้สติและเริ่มรู้สึกอับอายในสิ่งที่ได้ทำลงไป เธอเอามือปิดบังอกอิ่ม หน้ายังแดงก่ำเพราะการินไม่ยอมออกจากตัวเธอ “งั้นเหรอ.. งั้นพิมพ์อยู่ข้างบนสิ” การินจับพิมพ์กานต์พลิกกลับขึ้นข้างบนอย่างรวดเร็ว “ว๊าย~...” พิมพ์กานต์อุทาน กลายเป็นเธอนั่งคร่อมตักเขาแทน “อืม...วิวดีขึ้นเยอะเลย” ชายหนุ่มยิ้มยื่นมือกอบกุมปทุมถัน “อื๊อ! ~..พี่รินลุกไปอาบน้ำเถอะค่ะ พิมพ์อยากเข้าบ้านแล้ว” เชลยสาวประท้วงอายหน้าแดงพยายามลุกจากตัวนายหนุ่มรูปหล่อแต่ก็ถูกมือใหญ่แข็งแรงจับเอวคอดไว้มั่น “แน่ใจเหรอว่าอยากเข้าบ้านแล้ว” มือที่จับเอวอยู่ยกตัวสาวน้อยขึ้นก่อนที่จะกดลงบนท่อนลำที่แข็งขึงขึ้นมาอีกครั้ง “อุ๊ย! ..ซี๊ดส์..” หญิงสาวหน้านิ่ว ความเสียวแปลบปลาบแล่นมาเป็นริ้วๆ “ดีใช่มั้ยล่ะ แบบนี้พิมพ์จะได้ควบคุมพี่มั่งยังไง” ชายหนุ่มขยับสะโพกยั่ว “อา! ..งั้นพิมพ์ขอลองคุมพี่รินดูมั่งละกันนะคะ” พิมพ์กานต์เพิ่งผ่านประสบการณ์ไปแค่ครั้งเดียวแต่ก็นึกอยากลองเป็นฝ่ายควบคุมดูบ้าง อยากดูว่าจะคนที่ชอบบงการเธอจะอยู่ภายใต้อำนาจสวาทของเธอได้มั้ย เธอไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงแต่เรื่องแบบนี้มันเป็นสันชาติญาณของมนุษย์มาแต่โบราณแล้ว มารยาหญิงก็มีมาแต่โบราณเช่นกัน พิมพ์กานต์ก้มลงจูบชายหนุ่มเนิ่นนานอ่อนหวานแต่ร้อนรุ่ม บั้นท้ายงอนงามขยับบดไปกับหน้าขา มือเรียวสวยลูบไล้ไปตามกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ การินจับเอวเธอเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นแต่เธอยังขืนตัวไว้ “พี่อยากได้เร็วกว่านี้..” การินประท้วง “พิมพ์เพิ่งหัดทำค่ะ ต้องค่อยๆทำไงคะ” พิมพ์กานต์ตอบยิ้มๆแต่ลมหายใจเริ่มหอบกระเส่า “ไม่ เอาแบบนี้” การินยกตัวเธอขึ้นสูงแล้วกดตัวเธอลงมาพร้อมๆกับดันสะโพกสวนขึ้นไป “อ๊า!! ..ซี๊ดดดดส์..” พิมพ์กานต์สะท้านทั้งตัว เธอเองก็ทนไม่ไหวแล้ว ก้นงอนงามยกขึ้นแล้วกดลงถี่ๆหนักๆจนกระทั่งควบขับอยู่บนร่างชายหนุ่มราวกับจ็อกกี้สาวสองเต้าสั่นไหวด้วยแรงกระแทก “โอยย...พิมพ์ อ่าห์! ~” การินนิ่วหน้า มือใหญ่ขยำบั้นท้ายขาวๆจนเป็นจ้ำแดง สะโพกดันสวนรับกับจังหวะทิ้งตัวของหญิงสาวบนร่างเขา “อ๊ะ! ..โอ๊ย! ..พี่ริน! ..พี่ริน!” พิมพ์กานต์ร่างสั่นเกร็งหน้าแหงนหงาย “อย่าเพิ่ง! พี่ทำเอง” การินพลิกตัวหญิงสาวกลับลงข้างล่าง จับขาข้างนึงพาดบ่ากดสะโพกซอยกระแทกจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วห้อง “พี่รินขา! พี่ริน! พิมพ์! ...” พิมพ์กานต์กระตุกแรงปากเผยอค้างลมหายใจขาดห้วง ถ้ำสวาทหดตัวบีบรัดถี่ขาที่พาดอยู่บนบ่าชายหนุ่มชี้เกร็งสั่นระริก “โอ๊ว! ..โอ๊วว! โอ๊ย! ...ซี๊ดสสส์!” การินกดสะโพกลึกจังหวะบีบตัวที่หดรัดรุนแรงเสียวแปลบถึงหัวใจลาวารักพุ่งกระฉูดอีกครั้ง เขาเพิ่งเข้าใจคำว่า ตายคาอก นั้นเป็นยังไง บทรักกับคู่ขาคนไหนๆก็ตามที่เขาผ่านมาทั้งชีวิตไม่อาจเทียบได้กับเซ็กส์ครั้งนี้กับพิมพ์กานต์ เธอไม่มีลีลาเร้าใจ เธอไม่ได้บริการอะไรเขาเลยสักนิด เธอตอบสนองอะไรเขายังไม่ได้ เธอมีเพียงธรรมชาตินำทางไปสู่ความสุขสมเท่านั้น แต่เขากลับอยากจะร่วมรักกับเธออีกครั้งแล้วครั้งเล่าทั้งๆที่เขาไม่เคยใช้ผู้หญิงคนไหนมากกว่า 1 ครั้ง เธอหอมหวานไปหมดทั้งตัว ยามเขาฝังตัวลงในร่างเธอมันแทบจะทำให้หัวใจเขาหยุดเต้น! ถึงจะยังไม่ ตายคาอก แต่เขาก็เข้าใกล้คำพังเพยโบราณนี้และรู้ซึ้งแล้วว่ามันน่าจะมีอาการแบบไหน การินหันมามองสาวน้อยของเขาในอ้อมกอด เธอหลับพริ้มไปแล้วอย่างอ่อนแรงลมหายใจสม่ำเสมอปากบางเผยอน้อยๆ จากการหลับลึก เขาค่อยๆเลื่อนตัวออกไปหยิบเสื้อคลุมหนานุ่มตัวใหม่สำหรับเขาและพิมพ์กานต์มาใส่ให้เธออย่างเบามือ อุ้มเธอไปที่ห้องพักผ่อนระหว่างกลางอาคารมีโซฟาเบดตัวใหญ่พร้อมหมอนหนานุ่มและผ้าห่มนวม การินวางเธอลงบนโซฟาเอาผ้านวมห่มให้เธอก่อนจะสอดตัวเองลงไปนอนข้างๆ “หลับซะสาวน้อย..คงจะเพลียสินะ เธอเป็นของฉันแล้ว..และเธอจะไม่มีวันเป็นของใครได้อีก จนกว่าจะถึงวันที่ฉันจะปล่อยเธอไป...เธอเป็นของฉันคนเดียว! ..”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more