NO HEART :: CHAPTER 1 [100%]
2068 คำ
“นี่ จะบ้าหรือไงเล่า ใครจะไปตกหลุมรักพ่อกับพี่ชายนายกัน!!”
“อ่อๆ ลืมไป ตกหลุมรักฉันคนเดียวก็พอเนาะ”
“พอเลย คนของนายเขาขำกันใหญ่แล้ว น้ำเน่าอยู่ได้!!” ราชันย์จูงมืออีฟ หญิงสาวที่เป็นเพื่อนคอยช่วยเหลือเขาตั้งแต่เกรดสิบ โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าเขาเป็นลูกชายของมาเฟียชื่อดัง ตอนที่เขาเล่าให้เธอฟัง เธอก็ตกใจมาก แต่ถึงอย่างนั้นราชันย์ก็ให้คำมั่นกับเธอว่า ถึงจะมีครอบครัวเป็นมาเฟีย แต่ตัวเขาก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นแน่นอน อีฟมองคฤหาสน์ของราชันย์ที่ใหญ่โตราวกับปราสาทในนิยาย แต่ทว่านี่คือเรื่องจริง... ตอนที่จบไฮสกูลและบอกราชันย์ว่าเธออาจจะไม่ได้เรียนต่อเพราะว่าป้าที่ดูแลเธอ ไม่ขอส่งเสียเธอเรียน ดังนั้นเธอจึงจำต้องหางานทำ ราชันย์ที่ได้ยินแบบนั้นก็เลือกที่จะพาเธอมาอยู่ด้วยกันและจะคุยกับพ่อตัวเองเพื่อจะขอทุนการศึกษาในการส่งเธอเข้าเรียนมหาลัย อีฟเกรงใจแต่เธอก็ทำได้แค่ต้องรอให้ตัวเองเรียนจบ ถึงคราวนั้นจะหางานทำและค*****นให้ราชันย์แน่นอน
“วันนี้บ้านฉันจะมีงานวันเกิดของพ่อฉันเอง อายุสามสิบหกแล้ว... แต่หล่อโคตรๆ”
“น่าจะจริงนะ คุณพ่อของนายน่าจะดูเข้มและดูดีกว่านายแน่นอน”
“ชิ อยากโดนจูบตรงนี้ไหมฮึ?” อีฟมองราชันย์ที่โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้เธอ จนเธอเขินหน้าแดงไปหมด ใช้มือบางยันอกแกร่งไว้ ก่อนจะเบือนหน้าหนี
“ราชันย์...”
“หือ? เฮ้ พ่อ”
“อะ พะ พ่อเหรอ?” อีฟถึงอ้าปากค้าง มองชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ของใครบางคนที่ราชันย์กระโดดกอดคอ พ่อเหรอ? ใครก็ได้บอกเธอที ว่านี่คือพ่อของราชันย์ ไม่ใช่นายแบบที่ไหนหลุดมานะ... สามสิบหกเหรอ? บ้าน่า ยังกับเพิ่งจะยี่สิบหกยี่สิบเจ็ด ยังไงยังงั้นเลยนะ แถมยังดูดีมากๆ ด้วย
“เฮ้ บอกแล้วไงว่าอย่าตกหลุมรักพ่อฉัน อีฟ!!”
“อะ เออ ขอโทษค่ะ สวัสดีค่ะ” ริชาร์ดรับไหว้ พลางมองร่างของหญิงสาวที่บอบบาง หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม กำลังอึ้งกับการที่มองเขา จนเขาหัวเราะออกมา
“ตกใจหรือไงอีฟ ที่พ่อแก่...”
“เปล่านะคะ คือว่าคุณพ่อดูไม่เหมือนคนอายุสามสิบกว่าเลย อีฟก็เลยตกใจ แหะๆ”
“ไงพ่อ ว่าที่ลูกสะใภ้ โอเคม่ะ?”
“ชะ ชัน!!”
“ฮ่าๆ ไอ้ตัวแสบ เพิ่งจะสิบแปดเองนะ รีบหรือไง?”
“โหย รีบดิพ่อ อีฟน่ารักแบบนี้... ผมกลัวหมาคาบไปกิน”
“ทะลึ่งนะชัน!!” ราชันย์ยิ้มกว้างก่อนจะเดินมากอดคอของอีฟให้เดินเข้าบ้านไป ริชาร์ดนำทั้งสองคนมาที่ห้องรับแขกที่วันนี้ดูยุ่งๆ มาก อาจจะเพราะเป็นสถาปนาหัวหน้าแก๊งก็ได้ และงานวันเกิดของประมุขอย่างริชาร์ดเลยทำให้วันนี้ดูจะวุ่นวายไปหมด ราชันย์นั่งลงพร้อมกับมองวิเวียนที่เดินนำแม่บ้านเอาน้ำมาเสิร์ฟอย่างยิ้มแย้ม
“พี่วิว!!”
“ราชันย์”
“คิดถึงจังครับ...”
จุ๊บ!! ทั้งริชาร์ดและอีฟถึงกับมองหน้ากันอย่างตกใจ ที่จู่ๆ ราชันย์ก็วิ่งไปกอดวิเวียนและหอมแก้มเธอทันที จนเธอตกใจไม่ต่างกัน ใบหน้าสวยมองริชาร์ดที่กอดอกมองอย่างนิ่งๆ ก่อนจะยิ้มให้ราชันย์ที่ยังคงซบใบหน้าลงที่ไหล่ของเธอ
“พี่ก็คิดถึงราชันย์นะ”
“โหย ผมคิดถึงพี่มากกว่า...”
“พอได้แล้วราชันย์ มานั่งให้ดีๆ” น้ำเสียงของริชาร์ดเรียกให้ราชันย์ผละจากร่างของวิเวียนและเดินไปนั่งข้างๆ อีฟที่ยังตกใจไม่หาย แต่ผู้หญิงที่ชื่อวิเวียน สวยมากๆ เลยนะ สวยราวกับนางฟ้า
“อีฟ นี่วิเวียน... พี่สาวของราชันย์”
“อ่อ สวัสดีค่ะ หนูชื่ออีฟเป็นเพื่อน...”
“เป็นแฟน และก็กำลังจะเป็นเมียในอนาคตครับ โอ๊ย!! เจ็บนะยัยตัวแสบ” วิเวียนหัวเราะออกมาทันทีที่อีฟหยิกแขนของราชันย์ ก่อนที่อีฟจะหันมายิ้มให้เธออย่างแห้งๆ
“วิเวียนกับราชันย์ไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ หรอก...”
“ค่ะ” อีฟมองวิเวียนกับราชันย์ที่นั่งคุยกันอย่างสนิทสนม ความจริงราชันย์เคยเล่าให้เธอฟังว่า พ่อของเขาอุปการะพี่สาวและพี่ชายอยู่ แต่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน แต่เธอพอจะรู้ว่าราชันย์รักพี่สาวคนนี้มากแค่ไหน เพราะเขามักจะพูดเสมอๆ ว่าพี่สาวของเขาดูแลและห่วงใยเขามาตั้งแต่เด็กแล้ว อีฟที่รู้สึกนั่งอยู่นานก็เกิดอาการปวดห้องน้ำก็เลยขอตัวออกมาเข้าห้องน้ำ ซึ่งราชันย์ก็บอกทางแล้ว แต่เธอดันหลงมาอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ของบ้าน ร่างบางเดินไปเปิดประตูเรื่อยๆ จนกระทั่งเจอ อีฟล้างมือในอ่างก่อนจะปลดเข็มขัดที่คาดเอวอยู่
“เฮ้ซิล แกเอาชุดบ้าอะไรมาให้ฉันใส่วะ!!”
ใบหน้าหวานถึงกับตกใจทันทีที่มีเสียงเล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำที่มีแค่ผ้าม่านพลาสติกช่วยหรูกั้นอยู่ สายตากลมโตกวาดตามองเข้าไปในห้องน้ำที่เป็นกระจกฝ้า ก่อนจะถอยหลังไปติดกับประตูทางออกมา เมื่อประตูกระจกเปิดออกมา
“ว่างะ...!!”
“อะ เออ...” อีฟถึงกับลมจับทันทีที่มองร่างสูงของชายคนหนึ่งที่ถอดเสื้อเผยให้เห็นแผงอกแกร่งมีรอยสักเต็มไปหมด ถึงแม้ราชันย์จะสักก็ตามทีแต่ก็สู้คนตรงหน้าไม่ได้สักนิด แถมเขายังนุ่งผ้าขนหนูหมิ่นเหม่จนเธอแทบอยากจะหายไปจากตรงนี้ ร่างหนาเดินตรงเข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆ ก่อนจะเท้ามือทั้งสองข้างกักเธอไว้ไม่ให้ไปไหน ใบหน้าหล่อก้มลงจนแทบจะชิดกับใบหน้าของอีฟที่สะดุ้งเฮือก
“เธอเป็นใคร? เข้ามาได้ไงวะ!!”
“อะ เออ... นะ หนูชื่ออีฟ”
“แล้ว?”
“ปะ เป็นแฟนราชันย์ค่ะ” ไวท์ที่ได้ฟังถึงกับตกใจ แต่กลับผุดยิ้มที่มุมปากทันที อะไรกัน? สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มตรงนี้เป็นแฟนของไอ้ราชันย์งั้นเหรอ? เหอะอะไรมันจะโชคดีขนาดนี้เนี่ย โอกาสที่จะทำให้พวกมันสองคนเจ็บจนตายมาถึงเร็วชะมัด
“ขอโทษค่ะ หนู... ไม่ได้ตั้งใจ คือ อื้อ!!” ริมฝีปากร้อนชื้นของไวท์ประกบจูบอีฟทันทีจนร่างบางตกใจ มือบางผลักอกแกร่งให้ออกไปอย่างแรง แต่ทว่าก็สู้ไม่ได้เลยสักนิด ลิ้นร้อนๆ ดุนดันเข้าไปในปากบางได้สำเร็จจนอีฟเบิกตาโพลงด้วยความตกใจอีกครั้ง มือจากที่ผลักตอนนี้เป็นจิกลงกับอกแกร่ง รสจูบที่เผาผลาญตัวเธอให้หลอมละลาย รสขมๆ ของบุหรี่ที่ทำให้เอาเธอมึนหัว มือหนาของไวท์ลูบไล้ไปตามร่างกายบาง จนมาถึงทรวงอกอิ่มก็ออกแรงบีบเบาๆ จนอีฟร้องครางออกมา ลิ้นร้อนของเขากวัดเกี่ยวลิ้นของเธออย่างชำนาญ ดูดดึงเอาความหวานเข้าปากตัวเองจนหมด ถึงจะถอนจูบออกอีฟลืมตาขึ้นอย่างตกใจ
เพียะ!!
“หึ กล้ามากเลยนะ...”
“คะ คุณทำอะไรของคุณ!! ฉันจะไปบอกชัน”
“เชิญ” อีฟใช้มือขยี้ปากตัวเองและเปิดประตูห้องน้ำออกมาทันที ก่อนจะเดินจ้ำอ้าวไปจนถึงห้องรับแขก มองราชันย์ ริชาร์ดและวิเวียนที่หันมามองเธอเป็นตาเดียวกัน
“เป็นอะไร ทำหน้ายังกับเจอผีมางั้นแหละ?”
“นั่นสิอีฟ เป็นอะไรหรือเปล่า?”
“ปะ เปล่าค่ะคุณพ่อ” ราชันย์มองอีฟที่เดินตรงมานั่งกับเขา ด้วยสีหน้าที่ตกใจตื่นอะไรสักอย่าง หรือไปเจอลูกน้องพ่อเขาซ้อมคนอยู่นะ ริชาร์ดถามไถ่เรื่องสารทุกข์สุกดิบกับราชันย์ โดยที่อีฟได้แต่นั่งกุมมือตัวเองแน่นทันที ต้องบอกราชันย์ให้ได้ ว่าผู้ชายคนนั้นทำไม่ดีกับเธอ เขาจะได้บอกพ่อให้จัดการ... แต่ถ้าเธอทำแบบนั้น ทุกคนจะมองเธอยังไงล่ะ? โอ๊ย ทำไงดี จูบที่ใครก็ไม่รู้ขโมยไป แม้แต่ราชันย์เองยังได้แค่แตะริมฝีปากเท่านั้นนะ แต่เขาคนนั้น... ยิ่งคิดอีฟก็ยิ่งขยักแขยง ถึงแม้เขาจะดูดีและหล่อก็ตาม
“นี่ชัน อีฟมีเรื่องจะบอก...”
“ทำไม? จะบอกรักฉันหรือไง อายพ่อกับพี่วิวนะ”
“ไม่ใช่ คือว่าเมื่อกี้ที่ฉันไปเข้าห้องน้ำ ฉันเจอผู้...”
“ไง ราชันย์”
“พี่ไวท์!!”
“!!!” อีฟหันไปมองเสียงดุของคนที่เรียกราชันย์ ก็ต้องตกใจทันทีล้านเท่า เมื่อคนที่ยืนยิ้มอยู่คือคนที่ขโมยจูบเธอในห้องน้ำ หนำซ้ำเขายังอยู่ในสภาพนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวอีกต่างหาก ราชันย์วิ่งไปกระโดดกอดคอหนาทันที แต่สายตาของไวท์กลับมองอีฟที่อ้าปากค้างอยู่แบบนั้น รอยยิ้มผุดขึ้นทันทีอย่างเจ้าเล่ห์
“ผมคิดถึงพี่ไวท์มากๆ เลยนะ”
“ฉันก็คิดถึงนายนะ ว่าแต่สาวน้อยนั่นใครกัน?”
“อ่อ เธอชื่ออีฟครับ แฟนผมเอง...” ราชันย์วิ่งไปจูงมือบางมา ก่อนจะแนะนำให้อีฟฟังว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าคือพี่ชายที่เขาพูดถึงบ่อยๆ พี่ชายที่จูบเธอในห้องน้ำ? พี่ชายที่หน้าตา สีหน้าและแววตาน่ากลัว อีฟได้แต่ส่งยิ้มแห้งๆ ไปให้ไวท์พร้อมกับยกมือไหว้ทันที
“เอาล่ะ มากันพร้อมแล้วนะ ฉันจะประกาศเลยแล้วกัน ตั้งแต่นี้ไป อีฟแฟนของราชันย์ จะเข้ามาอยู่ที่นี่กับเรานะ ฉันจัดเตรียมห้องให้อีฟแล้ว อยู่ไม่ห่างจากห้องของวิเวียนเท่าไหร่”
“ขอบคุณคุณพ่อมากนะคะ”
“เอาล่ะ เราไปดูห้องกันดีกว่า... พี่ไวท์ เย็นนี้เจอกันนะครับ”
“ได้สิ” ไวท์พยักหน้ารับ ก่อนจะมองอีฟที่จ้องมองเขาอย่างหวาดกลัว แต่เขากลับแลบลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเอง จนอีฟก้มหน้าหนีทันที ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มออกมา หันไปมองริชาร์ดที่กำลังมองวิเวียนอยู่ ซึ่งวิเวียนไม่รู้มัวแต่มองราชันย์กับอีฟ จนไวท์เดินไปนั่งข้างวิเวียนทันทีอย่างหงุดหงิด
“จะจ้องให้ลึกถึงทรวงในเลยไหม คุณอา?”
“ไวท์ มีอะไร?”
“เปล่า แค่คุณอาริชาร์ดเขาจ้องอะไรบางอย่าง จนแทบอยากจะกลืนกินไงวิว” ริชาร์ดมองไวท์ที่แสยะยิ้มที่มุมปาก ก่อนที่เขาจะถอนหายใจออกมา
“วันนี้แกจะต้องรู้จักคู่หมั้นตัวเอง”
“อ่อคู่หมั้นของราชันย์ แต่เหลือเดนมาตกถึงท้องของผม...”
“ไวท์ ใจเย็น”
“ก็แค่คู่หมั้น ให้ธุรกิจของเราล๊อตนี้ผ่านไปได้ก่อน แล้วจะถอนหมั้นตอนไหนก็แล้วแต่”
“แล้วทำไม คุณอาถึงไม่หมั้นเองล่ะ ในเมื่อตัวเองก็ว่างอยู่นี่นา” ไวท์เอียงคอมองใบหน้าหล่อคมของริชาร์ดที่ส่ายหน้าไปมาเบาๆ ไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับไวท์เลย
“แกก็รู้ว่าฉันเป็นใคร จะให้มาหมั้นกับเด็กอายุสิบแปดได้ไง?”
“เด็กกว่านี้ คุณอาก็เอามาแล้วนี่นา...”
“ไวท์!!”
“อย่าค่ะคุณริช” วิเวียนลุกขึ้นบังร่างหนาไว้ทันทีก่อนที่ริชาร์ดจะสาดมือใส่ใบหน้าหล่อโหดที่แสยะยิ้มให้เขาอยู่ มือหนาค่อยๆ ลดลงทันที มองใบหน้าสวยของวิเวียนก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาอีกครั้ง
“นั่นมันก็เรื่องของฉัน”
“อ่อเหรอ แต่ผมไม่มีสิทธิ์เลือกใช่ไหม? เฮ้อ อย่างว่าโดนเขาเก็บมาเลี้ยงก็เงี้ย จะสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำเนาะ”
“...” ไวท์ยิ้มและยักไหล่อย่างกวนๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปเผชิญหน้ากับริชาร์ดอย่างไม่กลัวเกรง จนวิเวียนดึงแขนหนาไว้ แต่ใบหน้าหล่อโหดกลับยกยิ้มที่มุมปาก
“ถ้ามันทำให้คุณอามีความสุข ผมก็จะทำนะครับ”
- ผู้เขียน
