ฮ่องเต้ตัวร้ายกับยัยตัวป่วน

เฟยลี่

“เด็กๆ ตบปาก” เสียงเข้มทรงอำนาจ หญิงสองสามคนตรงเข้ามาจับตัวแพรวาไว้ทั้งแขนขา ป้าร่างอวบอ้วนเดินเงื้อมือมาแต่ไกล

“จะทำอะไรฉันปล่อยนะ” เอาจริงแน่เลยมือ อวบอูมเกือบฟาดลงบนปากสวยของแพรวา โหดร้ายเธอป่วยอยู่นะถ้าไม่มีเสียงขานดังมาขัดจังหวะ

“ฮ่องเต้ เสด็จ” มืออ้วนๆ ชะงัก

“ปล่อยนาง” คนตัวสูงเดินสาวเท้ายาวๆ เข้ามาอย่างรวดเร็ว

“คาราวะฮ่องเต้ทรงพระเจริญหมื่นปี” ประสานเสียงพร้อมเพรียงกัน

“นางทำอะไรผิด หรือเสด็จแม่” ไทเฮามองหน้าลูกชายด้วยแววตาสนเท่ห์

“วาจานาง ต่างจากพวกชนชั้นสูง หยาบคาย ทั้งกิริยาไม่น่ามอง”

“เพียงเท่านี้ท่านก็กล่าวโทษนางแล้วหรือ”

“แม่ปกครอง วังหลัง ฝ่าบาทก็ทรงทราบ ถ้าแม่ไม่ลงโทษนางต่อไปใครจะเกรงกลัว ฮ่องเต้ก็ทรงแต่งตั้งฮ่องเฮาเสียแม่จะได้วางใจ”

“นางไม่มีตำแหน่งใดๆ ไม่รู้ที่มาที่ไป อีกทั้ง ไม่ใช่คนในวังต้องห้ามหรือวังใดๆ แล้วยังล้มป่วยเสด็จแม่จะลงทัณฑ์คนป่วยไข้ได้อีกหรือพ่ะย่ะค่ะ” ฮองเฮา ระงับอารมณ์โกรธได้แต่ หันหน้าไปทางอื่น

“กษัตริย์ตัดแล้วไม่คืนคำแม่เป็นแม่กษัตริย์ฮ่องเต้จะให้แม่คืนคำได้หรือ”

“เสด็จแม่กดดันลูก อย่างนั้นไม่สู้ ลูก... แต่งตั้งนางเป็น ฮองเฮาเสียดีกว่า” นั่งลงกันอย่างเร็วเสียงกระโปรงดังพรึบพรับทั้งสนมฮุ่ยและ พวกขันที

“ฮ่องเต้ โปรดตรึกตรอง” ฮ่องเต้หน้าหล่อมองคนนู้นคนนี้อย่างผู้ชนะ

“ลุกขึ้น ข้าแค่ อยากรู้ว่าในวังนี้ข้าเป็นฮ่องเต้หรือใครกันแน่ที่เป็นฮ่องเต้” ไทเฮายิ้มเยือกเย็น

“ฮ่องเต้ อย่าได้เป็นกังวลไป แม่เองแค่เพียงอยากรู้ว่า แม่นาง คนนี้สำคัญกับฮ่องเต้ เหมือนที่สองสามวันมานี้มีข่าวลือไปถึงแม่หรือเปล่า” แพรวาขมวดคิ้วดกสวยเข้าหากัน คนสำคัญจริงๆ ตัวเธอนี่ มีแขกมาเยือนเต็มไปหมดว่าแต่ นี่เรื่องจริงหรือในหนัง ไม่ได้แล้วแบบนี้ต้องหาคำตอบโดยเร็ว

“ว่าแต่นางมีนามว่าอะไร “ไทเฮาเปลี่ยนท่าทีเป็นอ่อนหวาน

เวรแล้วชื่ออะไรดีวะ รายชื่อนางเอกหนังจีนหลายชื่อ วนเวียนอยู่ในสมอง หยางมี่ ไม่เอาๆ สวยไป หลิวซือซือ โห่คนรู้จักเยอะ หลิวอี้เฟย ดังไปไหม จ้าวลี่อิง น่ารักไปเหอะ หมี่เซี่ย เอาชื่อนี้ดีไหม นะชื่อโบราณดี

“เฟยลี่เสด็จแม่ ..นางชื่อเฟยลี่” (โบยบินอย่างงดงาม) เสียงฮ่องเต้หนุ่มเอ่ยออกมาเมื่อเห็นว่าแพรวาไม่มีท่าที จะบอก

“ชื่อ ดี ความหมาย เพราะ เป็นแม่ที่ประเมินนางผิดไป”