6
1284 คำ
หนึ่งชั่วโมงถัดมา Soul Pub & Restaurant ผับหรูริมชายหาดหัวหิน
ร้านอาหารกึ่งผับหรูมีระดับติดกับชายหาดขาวสะอาดของหัวหิน เจ้าของผับเป็นนักธุรกิจหนุ่มชาวไทย เขายังโสดและเป็นสายปาร์ตี้ ‘ธนกร’ ชอบความสนุกครึกครื้น จึงตั้งใจเนรมิตร้านอาหารแห่งนี้ไว้เป็นที่สำหรับแฮงก์เอาต์กับเพื่อนๆ ที่นี่มีทั้งอาหารและเครื่องดื่มหลากหลายไว้บริการ ไม่ว่าจะเป็นเหล้า เบียร์ และไวน์นำเข้าคุณภาพดี นอกจากนี้ยังมีเครื่องดื่มประเภทค็อกเทล ที่ทางร้านมีบาร์เทนเดอร์มืออาชีพเอาไว้พร้อมเสิร์ฟเครื่องดื่มตามแต่ลูกค้าจะออเดอร์
ภายในร้านแบ่งออกเป็นสองโซน โซนด้านในเป็นผับที่มีดนตรีแสดงสด ซึ่งมีทั้งเพลงไทยสมัยใหม่จังหวะเร้าใจไว้ต้อนรับลูกค้าวัยรุ่นจนถึงวัยทำงาน ที่ต้องการมาแดนซ์ปลดปล่อยระบายความเครียด และเพลงสากลจังหวะเบาๆ ตามสมัยนิยมสลับสับเปลี่ยนกันไป ส่วนโซนด้านนอกมีโต๊ะอาหารไว้สำหรับกลุ่มเพื่อนได้มาแฮงก์เอาต์ นั่งพูดคุยดื่มด่ำกับบรรยากาศเรียบหรูรับลมทะเลเย็นๆ ยามค่ำคืน และลูกค้ายังสามารถลงไปเดินเล่นที่ชายหาดได้เพียงไม่กี่ก้าว
นอกจากอาหารอร่อย ดนตรีเพราะ และบรรยากาศดีแล้ว อีกหนึ่งสาเหตุสำคัญที่กลุ่มเพื่อนลงความเห็นกันว่าถ้าจะนัดคุยเรื่องธุรกิจหรือจะมานั่งแฮงก์เอาต์กันทีไรต้องนัดกันมาที่ร้านของธนกรก็คือ ลูกค้าสาวๆ ที่มาเที่ยวที่นี่หน้าตาสวยแจ่มกันทุกคน ทำให้ยศสรันที่เป็นหนึ่งในเพื่อนสนิทของธนกรกลายเป็นลูกค้าประจำของทางร้านไปโดยปริยาย
“เฮ้ยกร มึงดูน้องคนนั้นสิวะ โคตรแจ่มเลยว่ะ สวยเด็ดเหมือนนางเอกเกาหลี กูมาที่นี่ออกจะบ่อยไม่เคยเห็นน้องเขาเลยว่ะ”
นิทัศน์ เพื่อนสนิทอีกคนของธนกรที่เป็นหนุ่มโสดไม่สนิท เพราะมีตัวเลือกอยู่หลายคนที่ยังเลือกไม่ได้ เอ่ยขึ้นพร้อมหูตาแพรวพราว ร้องเรียกเจ้าของผับแห่งนี้ให้ดูหญิงสาวในชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีแดงเพลิงตัดกับผิวกายขาวผ่องที่กำลังโยกสะโพกสวยกลมกลึงไปตามจังหวะของเสียงดนตรีกับกลุ่มเพื่อนสาวที่มาด้วยกันอีกสามสี่คน
ธนกรมองตามสายตานิทัศน์ไป“เออว่ะ สวยมาก ขาเรียวยาว ผิวขาวอย่างกับคนเกาหลีไม่ก็ญี่ปุ่น สงสัยไม่ใช่คนไทยว่ะ แต่กูไม่เคยเห็นน้องเขามาก่อน น่าจะเพิ่งเคยมาเที่ยวที่นี่ครั้งแรก”
ธนกรตอบกลับเพื่อนสนิท ขณะที่ดวงตาคมเข้มยังคงจับจ้องเจ้าของเรือนร่างขาวผ่องอย่างไม่ละสายตา ทำเอาคุณพ่อลูกสองอย่างยศสรันต้องหันไปมองตามด้วยความสงสัย ว่าสาวคนไหนที่ทำให้เพื่อนสนิททั้งสองของเขานั้นจ้องมองกันไม่วางตาขนาดนี้ ระดับเพื่อนของเขาคงไม่ได้มองสาวสวยธรรมดาทั้งคู่มีรสนิยมที่ดีในการเลือกผู้หญิง
“ยีนส์!”
เสียงเพลงกระหึ่มดังก้องผับเปมนีย์ไม่ได้สนุกแบบนี้มานานแล้ว เธอชอบเต้นแต่ไม่ชอบดื่ม ส่วนเพื่อนที่มาด้วยเริ่มจะเมาจึงขอตัวกลับไปนั่งที่โต๊ะ โดยไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเป็นเป้าสายตาของผู้ชายหลายคนในผับ
“ยีนส์!” ฉันเคยบอกเธอแล้วนี่ ถ้าได้เจอกันอีกที่ไม่ปล่อยเธอไปแล้วนะยศสรันเผลอเรียกชื่อหญิงสาวชาวไทยแท้ ที่ไม่ใช่สาวญี่ปุ่นหรือเกาหลีอย่างที่เพื่อนสนิทของเขาทั้งสองเข้าใจ หากแต่เป็นลูกสาวของลูกน้องเก่าแก่ในบริษัทที่เขานั้นรู้จักเป็นอย่างดี
สองเพื่อนซี้มองยศรันด้วยแววตาสงสัย“ไอ้ยศ ไอ้ตาถั่ว ไม่ใช่สาวหน้าหมวยที่ใส่กางเกงยีนเสื้อสีดำคนนั้นโว้ย อีกคนนึงเดรสแดงแจ่มกว่าเยอะ” ธนกรแย้ง เขาคิดว่ายศสรันกำลังมองสาวที่สวมกางเกงยีนกับเสื้อครอปโชว์เอวคอดบางที่เต้นอยู่ด้านหลังของสาวสวยสวมเดรสแดง
นิทัศน์ช่วยเสริม “พวกกูหมายถึงน้องคนสวยในชุดเดรสสีแดง ไม่รู้ว่าคนไทยหรือเกาหลี ทั้งขาวทั้งเนียน”
“เออ ใช่ พวกกูหมายถึงสาวสวยใส่ชุดเดรสสั้นสีแดงคนนั้น ที่กำลังหันมามองพวกเราต่างหาก” นิทัศน์กล่าวเสริม พลางหันไปพยักพเยิดกับธนกร ที่เห็นตรงกันว่าเธอคือลูกค้าสาวสวยที่สุดในร้านของค่ำคืนนี้ กระแทกตา กระแทกใจทั้งพวกเขาและผู้ชายทั้งร้านโครมเบ้อเร่อ
“เออ...กูรู้ กูหมายถึงคนนั้นแหละ ขอตัวเดี๋ยว” ยศสรันไม่พูดพร่ำทำเพลงให้ยืดยาว เดินตรงไปหาสาวสวยที่ตกเป็นเป้าสายตาของใครต่อใคร
“อ้าว! ไอ้ยศ นั่นมึงจะไปไหนวะ” ธนกรเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“กูจะไปคุยกับเมียกูหน่อย”
พูดจบยศสรันก็พาร่างสูงใหญ่ไซซ์ลูกครึ่งไทยอเมริกันพรวดพราดลุกออกไปจากโต๊ะ ทั้งธนกรและนิทัศน์ต่างหันมองหน้ากันด้วยความงุนงง
“ไอ้ยศมันแอบไปมีเมียตั้งแต่เมื่อไหร่วะไอ้กร มึงรู้ปะ แล้วเมียของมันคือใคร ยังไง” นิทัศน์หันไปถามธนกร ขณะที่สายตายังฉายความสงสัย มือหนาเกาศีรษะตัวเองแกรกๆ พลางมองเจ้าของผับเหมือนรอคำตอบ
แต่ยังไม่ทันที่จะได้คำตอบ ชายหนุ่มทั้งสองก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย เมื่อเห็นท่าทีเกรี้ยวกราดของยศสรันที่พวกเขาไม่ค่อยเห็นบ่อยนัก ร่างสูงกำลังก้าวฉับๆ ปรี่เข้าไปหาสาวเดรสแดงที่พวกเขาพูดถึง
เปมนีย์อ้าปากค้าง ร้องลั่น ด้วยความตกใจคาดไม่ถึงว่าจะพบเขาที่นี่ “คุณยศ!”
ยศสรันคว้าหมับที่ต้นแขนของหญิงสาว “ยีนส์! เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
หัวใจของสาวสวยแทบจะหยุดเต้าม เมื่อคนเอาแต่ใจออกแรงดึงเธอให้ตามไป “ตามฉันมานี่หน่อย มีเรื่องจะคุยด้วย”
เขาจู่โจมเธออย่างรวดเร็วจนเปมนีย์ที่ไม่ได้ตั้งหลักตกใจเผลอกรี๊ด แต่ถูกเขามองดุ “อย่ากรี๊ด ให้ฉันรำคาญ ไม่เจอกันนานเห็นหน้าสามี ตกใจขนาดนี้เชียวหรือ” สายตาคู่คมเห็นหนุ่มๆ หลายคนในร้านมองมาอย่างสนใจ ขยับเนื้อตัวจะเข้ามา ยศสรันบอกคนที่เขากำลังกึ่งลากกึ่งจูงให้ตามไป “หยุดร้อง และตามไปคุยกับฉันดีๆ ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับเธอ”
เปมนีย์รู้ว่ายศสรันเป็นคนพูดจริงทำจริง จำใจยอมถูกเขากึ่งลากกึ่งจูงพาเดินออกไปทางชายหาดหลังร้าน สองหนุ่มเพื่อนของยศสรันเห็นเหตุการณ์ในระยะไกล จึงรีบเดินตามไปด้วยความรู้สึกตกตะลึงเขาไม่เคยเห็นยศสรันออกอาการแบบนี้กับผู้หญิงคนไหน ปกติไอ้หมอนี่กินเงียบๆ ไม่ใช่ทำตัวเป็นพระเอกหลังข่าวฉุดกระชาก ลาก ถู ลากสาว กลับถ้ำไปกินแบบเอิกเริก
เปมนีย์ไม่คิดว่าจะเจอยศสรันที่นี่ พอรู้ตัวอีกทีก็ตามเขามานอกร้านอยู่บริเวณริมหาดทรายแล้ว ดวงตาคู่สวยตื่นตะลึงกับความห่ามของเขา รีบถามขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจ “คุณยศจะพายีนส์ไปไหนคะ เราไม่มีอะไรคุยกันแล้วนี่คะ”
- ผู้เขียน
