หงเหม่ยหลงกำลังเดินอยู่บนทางเดินซึ่งเชื่อมต่อระหว่างเรือนจัดเก็บอาหารและโรงครัว เพื่อมารับอาหารไปยังเรือนใหญ่ของหลี่ซ่งหมิน
หญิงสาวมักจะเดินแผ่วเบาเป็นปกติวิสัย จึงทำให้บุคคลที่อยู่ในครัวไม่ได้ยินเสียงเดินของนาง จึงไม่รู้ว่ามีคนมายังห้องครัวที่พวกตนกำลังทำบางอย่างอยู่
“เสร็จหรือยัง” เสียงสตรีนางหนึ่งดังขึ้นจากในครัว แม้หงเหม่ยหลงจะอยู่ห่างจากห้องครัวอยู่บ้าง แต่ประสาทสัมผัสของนางค่อนข้างไว จึงได้ยินชัดเจน
“เร็วหน่อย เดี๋ยวมีใครมาเห็น” เสียงสตรีอีกคนดังขึ้น
ประโยคนี้ทำเอาหงเหม่ยหลงต้องเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย
“แล้วใครจะมารับไปถวายองค์ชาย” เสียงคุยกันยังคงต่อเนื่อง
“เป็นสตรีคนหนึ่งที่ได้รับใช้องค์ชายแล้ว จะได้ไม่ผิดสังเกต” หงเหม่ยหลงได้ฟังถึงกับหรี่ตาลง ก่อนจะเดินไปยังห้องครัวอย่างรวดเร็ว
ทันทีที่ประตูห้องครัวเปิดออก สตรีทั้งสามถึงกับหันหน้าไปทางประตูพร้อมกัน
แต่ยังคงสงวนท่าท
