บทที่ 33
หลีเฉียนกินแพนเค้กต้นหอมฝีมือน้องสะใภ้ด้วยความพึงพอใจแป้งที่ใช้ทำแพนเค้กนั้นทั้งนุ่มและหอม แถมยังมีความหวานของน้ำตาลทรายอีกด้วยเขาจะเก็บอีกสองชิ้นไว้ให้ภรรยาและลูก ๆ ของเขาลองชิมดูสักคำว่าแพนเค้กที่ทำจากแป้งในเมืองนั้นอร่อยมากแค่ไหน
“พี่ใหญ่คุณกินมันได้ทั้งหมด เมื่อกลับถึงบ้านฉันจะทำแพนเค้กให้ทุกคนในบ้านได้ชิมกันร้อน ๆ เพราะฉันได้นำเอาแป้งขาวที่ใช้ทำแพนเค้กมาด้วย”
หนิงเหมยบอกหลีเฉียนเมื่อเห็นว่าคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าลังเลที่จะกินแพนเค้กให้หมดในครั้งเดียว
“ตกลง”
หลีเฉียนพยักน้าก่อนที่จะกินแพนเค้กในมือคำโตอย่างมีความสุขแพนเค้กที่น้องสะใภ้สามทำทั้งหอมและนุ่มแถมมีรสหวานอีกด้วยเขาไม่เคยได้กินแพนเค้กอร่อย ๆ แบบนี้มาก่อน น้องชายคนที่สามโชคดีมากที่ได้แต่งภรรยาที่ดีเช่นนี้ หลีเฉียนมีความยินดีกับน้องชายคนสาม
หนิงเหมยมองดูถนนที่ทอดยาวไปสู่หมู่บ้านโม่ซวน ชีวิตของเธอในชาติก่อนนับตั้งแต่หน
